دولت چرا درکی از وضعیت بازنشستگان ندارد؟

هجدهم تیرماه، وزیر کار از وعده پرداخت ۳۲ هزار میلیارد تومان از بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی خبر داد و اعضای کانون‌های بازنشستگان اعلام کردند که قرار است ۱۳ هزار میلیارد تومان از این اعتبار برای همسان‌سازی و ۳ هزار میلیارد برای افزایش مزایای مزدی بازنشستگان مصرف شود. با این حال، در آستانه روز تامین اجتماعی (۲۵ تیرماه) بازنشستگان و فعالان صنفی مستقل از عملکرد دولت و سازمان تامین اجتماعی رضایت ندارند.

آیت نیافر با تاکید بر اینکه خواسته‌ی تقلیل ناپذیرِ بازنشستگان، افزایش مستمری‌ها به اندازه تورم چهل و چند درصدی و رسیدن به پایه سبد معیشت پنج میلیون تومانی است؛ می‌گوید: بایستی مزد کارگران شاغل و مستمری بازنشستگان به اندازه سبد معیشت افزایش یابد؛ این خواسته، یک مطالبه جمعی است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت؛ اوضاع نباید به گونه‌ای باشد که بازنشستگان برای افزایش چند صد هزار تومان ناقابل ماه‌ها منتظر بمانند و بعد از طریق افزایش مزایای مزدی یا همسان‌سازی، مستمری‌ها چند صد هزار تومان زیاد شود! مسئله اصلی، افزایش پایه مستمری‌هاست که مشمول افزایش سالانه می‌شود منتها آقایان پایه مستمری را فقط ۲۶ درصد زیاد کردند.

وی ادامه می‌دهد: ابتدا باید با افزایش پایه مستمری، دریافتی بازنشستگان حداقل به اندازه تورم افزایش یابد و سپس با اعمال همسان‌سازی، حقوق کارگران به پایه شاغلان برسد.

این فعال صنفی با تاکید بر اینکه سازمان تامین اجتماعی متعلق به کارگران و بازنشستگان است و دولت نباید اداره این سازمان را در دست داشته باشد؛ ادامه م‌ دهد: تنها زمانی کارگران و بازنشستگان می‌توانند از وضعیت و عملکرد سازمان راضی باشند که سازمان از «دولتی بودن» خارج شود و خود ذینفعان اداره و مدیریت آن را در دست داشته باشند.

وی اضافه می‌کند: کارگران هر ماه سی درصد از حق بیمه خود را به حساب سازمان واریز می‌کنند اما متاسفانه زمان بازنشستگی باید منتظر التفات دولت بمانند. الان وعده داده‌اند شش ماه که از سال بگذرد، تازه شاید چند صد هزار تومان به مستمری‌های ناچیز اضافه کنند؛ سوال اینجاست که آیا هیچ درکی از معیشت ناتوانِ کارگران بازنشسته دارند؟!