کارگران از دولت آینده چه خواسته ای دارند؟
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران با اشاره به اینکه کارگری که امنیت شغلی ندارد, فشار روانی بسیاری را تحمل می کند گفت: بزرگترین مشکل ما این است که دولت به تنها قانونی که بها نمیدهد، قانون کار است.
ناصرچمنی،رئیس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران در گفتوگویی، درباره خواسته کارگران از رئیس جمهور آینده گفت:اولین تقاضای ما این است که کاندیدها وعده و وعید ندهند.
وی ادامه داد:ما به دنبال کسی هستیم که برای مطالبات کارگران برنامه ارائه دهد. بزرگترین مشکل کارگران عدم اجرای قانون است. اولین خواسته ما اجرای قانون کار است. زمانی که قانون کار اجرا شود, ماده ۴۱ و ماده ۷ قانون کار اجرا می شود.اجرای ماده ۴۱ قانون کار دستمزد منصفی و دقیق را برای کارگران به دنبال دارد.
چمنی بیان کرد:یکی از دغدغه های کارگران امنیت شغلی است. وقتی کارگری امنیت شغلی ندارد, نمی تواند برای کار خود انرژی بگذارد.حقوق ما تناسبی با خط فقر ندارد و هزینههای زندگی روز به روز بالا میرود. امروزه با توجه به شیوع کرونا، سفرهی جامعهی کارگری بیش از پیش خالی شده است.
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران بیان کرد: کارگران و بازنشستگان بیش از نیمی از جامعه را تشکیل میدهند بنابراین رئیس جمهور باید راه ارتباط با نمایندگان جامعهی کارگری را هموار کند. برای این انجام کار باید کارگروهی تشکیل شود و مطالبات دسته بندی و اولویتبندی شود و در جهت حل مشکلات گامها برداشته شود.
چمنی افزود: بزرگترین مشکل ما این است که دولت به تنها قانونی که بها نمیدهد، قانون کار است. تقریباً میتوان گفت که هیچ کدام از مادههایی که به نفع جامعهی کارگری است، اجرا نمیشود.
وی با اشاره به ماده ۷ تبصره دوم قانون کار گفت: وزیر کار باید تکلیف این ماده را مشخص کند و آییننامه کارهای مستمر و موقت را تهیه و به هیئت دولت بدهد. در اینصورت است که میتوانیم امنیت شغلی را برای جامعهی کارگری بیاورم.
چمنی گفت: موضوع امنیت شغلی بار روانی زیادی به جامعه تحمیل میکند، به این شکل که عدم وجود امنیت شغلی بر امنیت روانی کارگر تاثیر میگذارد و کارگر آن را به خانواده و فرزندان منتقل میکند و فرزندان نیز این استرس را وارد جامعه میکنند. با این وضعیت سالها بعد ما با جامعهی پُراسترسی مواجه خواهیم شد. مهمترین خواستهی ما از دولت آینده این است که به قانون کار پایبند باشد.
دولت فقط به فکر انواع فوق العاده به کا رمندان وافزایش چند میلیونی انهاست . وق تی به کارگر حتی کارگر تحصیل کرده بها نمی دن صنعت هر روز ضعیف و ضعیف تر میشه.