حسرت بر فروشندگان بورس می‌ماند؟
شاخص بورس تهران از روز گذشته بار دیگر در مسیر صعودی قرار گرفته است و شاخص پایان هفته خود را در کانال ۱.۴ میلیون واحد به پایان رساند. در حالی‌که برخی تجربه تلخ ده ماهه ریزش بورس تا اوایل خرداد سال جاری را در ذهن دارند عده‌ای دیگر اما محکم صندلی‌های خود را چسبیده و از هرگونه نوسان‌گیری در این مسیر خودداری می‌کنند.
علت هراس گروه نخست کاملا مشخص است؛ آنها زیان‌های قابل توجهی را در سال گذشته تجربه کرده‌اند و دور شدن از این فضا به زمان زیادی نیاز دارد. گروه دوم اما هراس دیگری را با خود دارند و آن هم ترس از تشدید فضای تورمی و جهش نرخ دلار در آینده‌ای نه‌چندان دور است. در حالی‌که خبری از برجام نیست و دولت بودجه خود را با دستبرد در جیب بانک مرکزی تامین می‌کند و حضور سایر بحران‌ها در اقتصاد کشور نگرانی از افت محسوس ارزش ریال را پررنگ ساخته است، دغدغه دسته دوم به وضوح قابل درک است. در این شرایط در زیرشاخه دسته دوم شاید افرادی نیز وجود داشته باشند که فضا را برای یک رالی قدرتمند دیگر در بازار سرمایه مانند آن‌چه در ماه‌های نخست سال ۹۹ رخ داد آماده می‌بینند. در این میان اشاره رییسی به عنوان ریاست جمهوری جدید به حمایت از بازار سرمایه و همچنین تاکید بانک مرکزی بر ضعف درآمدی دولت در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال قبل به دلیل کاهش نقش بازار سرمایه از مواردی هست که در کنار چشم‌انداز اقتصادی موجود می‌تواند فضا را برای تحقق چنین سناریویی مهیا سازد.
شاخص بورس امروز رشد بیش از دو درصدی را تجربه کرد و بازدهی خود در حدود ۷۰ روز اخیر را به حدود ۲۸ درصد رساند. پس از رشدهای افسارگسیخته سال گذشته برخی امکان تکرار آن فضا را محتمل دانسته و اما برخی مغلوب فضای ترس شده و وضعیت متغیرهای کلان اقتصادی را متفاوت از سال ۹۹ می‌دانند. با این حال شاید مهمترین شاخص اقتصادی همان نرخ دلار است که باید در هفته آینده و با عبور از فضای سیاسی هفته جاری منتظر جهت‌گیری نرخ در بازار ارز بود. اگر دلار میل به رشد محسوس داشته باشد و از طرفی اخباری از احیای برجام نیز منتشر نشود ممکن است که خریداران بیشتری به سمت بازارهای دارایی به خصوص سهام حرکت کرده و در اینجا احتمالا حسرت بر دل فروشندگان و نوسان‌گیران سهام خواهد ماند. با این حال برای قضاوت وضعیت آتی همچنان زود است. از سوی دیگر با وجود تمام اشکالاتی که از طرف داخل به برجام گرفته می‌شود برخی عنوان می‌کنند که راه چاره دیگری برای عبور از وضعیت کنونی وجود ندارد. گرچه مطابق میل هیچ‌کس در داخل کشور نیست اما به نظر می‌رسد آینده اقتصادی کشور به شدت به رفع تحریم‌ها گره خورده است.
در چنین شرایطی اجبار از یک سمت و زیاده‌خواهی‌های طرف مقابل از سوی دیگر می‌تواند مسیر مذاکرات برجامی را طولانی کند و در وضعیت بغرنج اقتصاد کشور این موضوع می‌تواند با شدت بیشتری خود را در بخش‌های مختلف اقتصاد کشور نشان دهد.
به هر حال به آماتورهای بورسی توصیه می‌شود که از معاملات مستقیم خودداری کرده و از مشاوران و صندوق‌های سرمایه‌گذاری حرفه‌ای در این زمینه استفاده کنند. در کوتاه‌مدت و در صورت عدم رخداد سناریو بسیار بدبینانه مانند تقابل نظامی، بورس همچنان می‌تواند مقصد خوبی برای حفظ ارزش سرمایه باشد. البته در این خصوص نیز باید توجه ویژه‌ای به تمامی متغیرها و ابهامات موجود داخلی و خارجی داشت.
تا الان دستبرد به جیب بانک مرکزی نبود؟ عوضی ها همه چیز را به گردن خدا می ا ندازند.
وقتی دولت پول نمیتواند تامین کند چرا بود جه را با رقمهای سنگین میبندد . آیا هدف خالی کردن جیب مردم است که برای آیندشان ب رنامه ای دارند .میتوانید بگویید کسانی که فلان رقم ببالا در بانکها پول دارند باید بدولت بدهد و قضیه را تمام کنید .یک روز کمک به بورس است یک روز کمک به فلان طرح ٠ ٠٠