ارز دیجیتال روشی رایج برای پرداخت های برون مرزی

از سال ۲۰۰۹ که ارزهای دیجیتال معرفی شدند اغلب ابزاری برای سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شده‌اند و جایگزینی برای ارزهای رایج نبوده‌اند اما در چند سال گذشته این نگرش تغییر کرده و برخی از کشورها آنها را ارز قانونی معرفی کرده‌اند و این ایده در حال آزمایش است.

یکی از مزایای ارزهای دیجیتال قابلیت استفاده از آنها به‌عنوان حواله است با این حال، ۱۰ کشور ممنوعیت یا محدودیت‌های قابل‌توجهی برای ارزهای دیجیتال ایجاد کردند به این معنی که خدمات حواله نمی‌تواند از این پتانسیل بازار استفاده کنند.

بر اساس گزارش بانک جهانی، حواله‌ها صنعت بزرگ جهانی است و طبق گزارش بانک جهانی، جریان وجوه ارسالی به کشورهای با درآمد پایین و متوسط تنها در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۵۴۰ میلیارد دلار می‌رسد و هزینه حواله یکی از اهداف توسعه پایدار سازمان‌ ملل است.

ارز دیجیتال، ابزاری برای افزایش سرعت و کاهش هزینه حواله‌ها پیشنهاد شده است اما محیط نظارتی برای دارایی‌های دیجیتال مبهم است.

بر اساس نتایج مطالعه جدید نیمی از ۱۰ بازار برتر ارسال حواله از جمله ایالات‌متحده، آلمان و امارات متحده‌عربی مقررات دوستدار رمزنگاری ایجاد کرده‌اند و ۳۰ درصد موضع خنثی دارند.

دو بازار از ۱۰ بازار برتر ارسال‌کننده حواله یعنی چین و روسیه نیز موضع ضد رمزنگاری را در دستور کار خود قرار دادند.

ارزهای دیجیتال به سرعت به یکی از رایج‌ترین واژه‌ها در پرداخت‌های برون مرزی تبدیل شده است و طرفداران آن ادعا می‌کنند که می‌تواند سرعت را افزایش داده و هزینه‌ها را در مقایسه با سایر راه‌حل‌های ارسال حواله کاهش دهد.

رمزارزها این پتانسیل را خواهند داشت که بخشی از ترکیب کلی انتقال پول شوند اما انتظار نداشته باشید که تنها رویکرد پرداخت‌های جهانی محسوب شوند.