اقتصاد ایران بیش از تحریم، از تصمیمات آنی دولت‌ها ضربه می‌خورد

در چنین اقتصادی فروش منابع زیرزمینی و موهبت‌های ذاتی و البته در مقاطعی رشد قیمت جهانی نفت سبب شد که کشور تورم کمتری را تجربه کند که البته هیچکدام از این موارد را نمی‌توان تصمیم دولت‌ها دانست اما واقعیت این است که امروزه الاح اقتادی هم نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای موجود باشد بلکه این مهم نیازمند جراحی بزرگی است که مهمترین آنها باید در ذهن مسئولان انجام شود.

مادامی که مسئولان کشور، بیش از نیروی انسانی متعهد و نخبه، از یافتن یک معدن فلز و یا چاه نفت خوشحال و خوشوقت می‌شوند، نمی‌توان به بهبود وضعیت اقتصادی و رشد پایدار آن امید داشت.

نکته مهم این است که در این سال‌ها دولتمردان همواره به بهانه‌هایی از جمله تحریم (که البته در نوع و اندازه خود اثر منفی دارد) تصمیمات نادرست خود را توجیه کرده‌اند و در واقع تحریم به عاملی تبدیل شد که تبعات منفی تصمیمات آنان بیش از پیش نمایان کرد.

جراحی اقتصادی تنها زمانی رخ می‌دهد که دولت به صورت هوشمندانه و بر طبق اصول اصلی اقتصاد که در کشورهای توسعه‌یافته تجربه شده و در قالب مشورت با نخبگان اقتصادی و مدیریتی و فعالان واقعی بازار تصمیمات خود را در یک بازه زمانی مشخص اجرا کند و از تغییرهای آنی و طراحی و اجرای آیین‌نامه‌های خلق‌الساعه بپرهیزد. شاید بتوان گفت که بیش از تحریم، همین تصمیمات آنی دولت‌ها کمر اقتصاد ایران را شکسته است.