با حلوا حلوا گفتن مشکل اقتصاد کشور حل نمی شود

معروف است که می گویند اقتصاد دستوری نیست. امروز باید مساله را تعمیم داد و گفت اقتصاد و فرهنگ و اجتماعیات و همه چیز، دستوری نیست. کشور مثل گذشته و قبل از مشروطیت نیست که قدرت در انحصار یک رییس باشد و همه به او چشم بگویند و تبعیت کنند، حال یا با اکراه یا با رضایت. امروز مسائل دنیا با ارتباطات و فضای مجازی و ... بر پایه اجماع و گفت و گو است.

به نظر می رسد آقای رئیسی و همکارانشان روحیات قضایی دارند و فکر می کنند در فضای اقتصاد هم می توان صبح تا شب دستور داد که اقتصاد چنین و چنان شود یا در مواد غذایی اینطور عمل شود و دارو گران نشود. این مسائل دستوری نیست و سلسله عواملی وجود دارد که حساب کتابی است.

هر کدام را دست کاری کنند دیگری می لنگد. اگر معیشت مردم باید حل شود، نمی توان در کشوری که تورم ۱۰۰ و ۵۰ درصد است و دولت کسری بودجه دارد و منابع نفتی و فروش نفت با مشکل روبرو است، کاری کرد. مگر  می شود مشکلات کشور را با دستور حل کرد؟ سقارتو در اندونزی پنج اصل داشت معمولا کشورها بر چند اصل راهبرد تاکید می کنند. بر کشاورزی و صنعت و صادرات و... تاکید دارند ولی مقامات ما معمولا از صبح تا شب فقط دستور می دهند و می بینیم هیچ کدام به جایی نمی رسد باید بپذیرند که اقتصاد و  سیاست دستوری نیست. بقیه مسائل و مسائل زنان و جوانان هم با بله چشم قربان گویی قابل حل نیست.

کار به جای سخت رسیده است. آقای رئیسی و همکارانشان نمی دانستند مملکت داری انقدر سخت است وگرنه در انتخابات آن شعار ها را نمی دادند.

مگر آقای همتی نگفت که این شعارها شدنی  و کارشناسانه نیست و مساله ارز و نفت با دستور حل نمی شود؟. کسری بودجه و تورم و سرمایه گذاری و اشتغال‌ به این صورت نیست که آقایان صبح تا شب فقط امر کنند، واقعیت ها تیم آقای رئیسی را متوجه عمق بحران کشور کرده است. آنها فکر می کردند به همین راحتی چهار میلیون مسکن ساخته می شود و به همین سادگی بیست هزار مگاوات برق صادر می شود؟! تصور می کردند به سادگی ۴۰۰ هزار دلار در برق سرمایه گذاری می شود ولی این خیالبافانه بود.

تیم دولت سیزدهم با تکیه بر حاکمیت یکدست که فکر می کردند مشکل گشاست، شعار هایی دادند و فکر می کردند در ماه عسل دولت معجزه رخ می دهد. اما وقتی دیدند این اتفاق رخ نداد از بانیان وضع موجود حرف زدند. امروز هم نمی توانند بگویند اشتباه کردیم و برآورد ما از وضعیت کشور درست نبود، نمی توانند اعتراف کنند که  کشور را به این وضعیت رساندیم و اجازه ندادیم برجام و اف ای تی اف به سامان برسد، امروز این تیم اصولگرا دو  دسته شده اند یک دسته به دنبال موضوع عفاف و حجاب و... هستند و سختگیری می کنند   و گروه دیگر به دنبال مقصر می گردند.

من نمی گویم دولت های قبلی در شرایط امروز نقشی نداشتند همه در ایجاد این مشکلات سهیم بودند ولی مسائل ایران امروز مزمن است و اگر  بپذیرند که  ابر چالش است می توانند چاره اندیشی کنند.

ابر چالش ها  از خشکسالی و مساله محیط زیست و برجام و اشتغال‌ و مسائل بانکی و صندوق ها و... روی هم جمع شدند و ایران امروز را ساختند، اما به نظر می رسد تیم فعلی به نظرات کارشناسی هیچ عقیده ای ندارد و  با حلوا حلوا گفتن  مشکلات اقتصاد کشور حل نمی شود. برخی مسئولین باید برای پیدا کردن بانیان وضع موجود جلوی آینه بایستند.