یک اشتباه بزرگ در برنامه هفتم توسعه

استفاده فزاینده از فناوری در صنعت به‌عنوان محرک رشد اقتصادی در اقتصاد جهانی به‌سرعت در حال تحول امروزی، بسیار حیاتی شده است. همان‌طور که کشورها برای دستیابی به توسعه پایدار تلاش می‌کنند باید روی فناوری‌های جدیدی سرمایه‌گذاری کنند که می‌تواند کارآیی تولید را بهبود بخشد، هزینه‌ها را کاهش دهد و فرصت‌های جدید بازار را ایجاد کند. با تسهیل ورود فناوری به صنعت، دولت‌ها می‌توانند اقتصاد خود را به‌طور قابل‌توجهی تقویت کنند و رقابت‌پذیری در بازار جهانی را افزایش دهند. یکی از راه‌هایی که دولت‌ها می‌توانند چنین سرمایه‌گذاری را تشویق کنند، اعطای اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه (R&D) به شرکت‌های بخش خصوصی است. این مقاله به بررسی مزایای استفاده از فناوری در صنعت در مدل‌های رشد مختلف می‌پردازد و درباره اینکه چگونه اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه اعطایی شده توسط دولت می‌تواند از ورود فناوری به صنعت حمایت کند، بحث می‌کند.

فناوری در افزایش بهره‌وری و بهره‌وری در صنایع گوناگون موثر است. با خودکارسازی وظایف روتین، کسب‌وکارها می‌توانند در زمان و منابع صرفه‌جویی کنند و به کارمندان این امکان را می‌دهند تا روی تلاش‌های استراتژیک و خلاقانه‌تر تمرکز کنند. علاوه بر این، پیشرفت‌های فناوری منجر به توسعه فرآیندهای تولید کارآمدتر، کاهش زمان سرب و افزایش تولید شده است.استفاده از فناوری‌های پیشرفته در صنعت می‌تواند منجر به کاهش قابل‌توجه هزینه‌ها شود. با ساده‌سازی فرآیندها و خودکارسازی وظایف، شرکت‌ها می‌توانند هزینه‌های نیروی کار را به حداقل برسانند و نیاز به منابع فیزیکی را کاهش دهند. علاوه بر این، فناوری می‌تواند به کسب‌وکارها کمک کند تا مدیریت زنجیره تامین خود را بهینه کنند و در نتیجه هزینه‌های موجودی کمتر و زمان تحویل سریع‌تر را به همراه داشته باشند. فناوری محرک کلیدی نوآوری در صنعت است. با سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، شرکت‌ها می‌توانند محصولات و خدمات جدیدی را توسعه دهند که نیازهای بازارهای نوظهور را برآورده کند. در نتیجه کسب‌وکارها می‌توانند مزیت رقابتی به‌دست آورند و به جریان‌های درآمدی جدید دسترسی پیدا کنند.

در مدل‌های رشد اقتصادی نیز مسئله فناوری و تحریک صنایع به سمت تحقیق و توسعه از اهمیت بالایی برخوردار است. مدل رشد سولو، یک مدل نئوکلاسیک است که بر نقش انباشت سرمایه، نیروی کار و پیشرفت تکنولوژیک در رشد اقتصادی تاکید دارد. در این مدل، پیشرفت تکنولوژی یک عامل برون‌زاست که باعث رشد بلندمدت می‌شود. با افزایش نرخ پیشرفت فناوری، این مدل پیش‌بینی می‌کند که تولید یک کشور با سرعت بیشتری رشد می‌کند و منجر به بهبود استانداردهای زندگی و رونق اقتصادی می‌شود. همچنین مدل رشد درون‌زا نیز پیشرفت فناوری را به‌عنوان یک عامل درون‌زا در نظر می‌گیرد که تحت‌تأثیر سیاست‌ها و تصمیمات اقتصادی گوناگون قرار می‌گیرد. براساس این مدل، سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی، تحقیق و توسعه و زیرساخت‌ها برای تقویت پیشرفت‌های فناوری که می‌تواند رشد اقتصادی را تحریک کند، ضروری است. با حمایت از ورود فناوری به صنعت، دولت‌ها می‌توانند محیطی مساعد برای نوآوری و سرریز دانش ایجاد کنند و از این طریق رشد اقتصادی پایدار را ارتقا دهند.

سیاست حمایتی دولت برای ترویج پذیرش فناوری، اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه

برای تشویق پذیرش فناوری در صنعت، دولت‌ها می‌توانند اقدامات سیاستی گوناگونی مانند ارائه اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه به شرکت‌های بخش خصوصی را اجرا کنند. این مشوق‌های مالیاتی می‌تواند چندین اثر مثبت بر اقتصاد داشته باشد:

با ارائه اعتبار مالیاتی برای هزینه‌های تحقیق و توسعه، دولت‌ها می‌توانند شرکت‌ها را تشویق کرده تا در فعالیت‌های تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری بیشتری کنند. این می‌تواند منجر به توسعه فناوری‌ها، محصولات و خدمات جدید شود که می‌تواند بهره‌وری را افزایش داده و رشد اقتصادی را تقویت کند.

اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه می‌تواند محیط کسب‌وکار مطلوب‌تری را برای استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های کوچک ایجاد کند، زیرا می‌تواند بار مالی سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد. این می‌تواند نوآوری و کارآفرینی را تشویق کند و منجر به ایجاد مشاغل جدید و فرصت‌های شغلی شود. دولت‌ها می‌توانند از اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه به‌عنوان ابزاری برای جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) از شرکت‌های چندملیتی استفاده کنند. با ارائه مشوق‌های مالیاتی رقابتی، کشورها می‌توانند خود را به‌عنوان مقاصدی جذاب برای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی قرار دهند که منجر به افزایش جریان سرمایه و انتقال فناوری می‌شود.

با سرمایه‌گذاری در فناوری و تحقیق و توسعه، شرکت‌ها می‌توانند محصولات و خدمات نوآورانه‌ای توسعه دهند که آنها را از رقبای خود متمایز کند. این می‌تواند رقابت جهانی یک کشور را افزایش دهد و آن را قادر سازد تا سهم بیشتری از بازار بین‌المللی را به خود اختصاص دهد.

حمایت از پذیرش فناوری در صنعت از طریق اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه اعطایی دولت

با حمایت از ورود فناوری به صنعت از طریق اعطای اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه، دولت‌ها می‌توانند شرکت‌های بخش خصوصی را به سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه تشویق کنند، نوآوری را تقویت کرده و رشد اقتصادی بلندمدت را پیش ببرند. در عصر پیشرفت‌های سریع فناوری، چنین اقدامات سیاستی برای تضمین رقابتی بودن کشورها و ادامه پیشرفت در اقتصاد جهانی حیاتی است؛ بنابراین سیاست اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه یک سیاست بسیار مهم و پیشرو است و حذف آن در برنامه هفتم توسعه یک اشتباه بزرگ به‌شمار می‌رود که باید جلوی این عقبگرد را گرفت. / روزنامه صمت