اجاره خانه های اشتراکی در تهران / بازار مسکن وارد تونل جدید می شود!

اجاره خانه‌های اشتراکی، یک روش اجاره مسکن محسوب می شود که در آن چندین نفر در یک خانه زندگی می‌کنند و هزینه‌ها و مسئولیت‌ها به صورت مشترک برقرار می‌شود. این روش معمولاً برای کاهش هزینه‌های مسکن مورد استفاده قرار می گیرد و به افرادی که نمی‌توانند خانه خود را تنهایی تهیه کنند، کمک می‌کند.

در خانه‌های اشتراکی، هر فرد یا خانوار یک اتاق یا بخشی از خانه را به عنوان مکان خصوصی خود دارند و امکانات مشترک مانند آشپزخانه، حمام و نشیمن به صورت مشترک استفاده می‌شود. هزینه‌های اجاره، قبوض انرژی، آب، گاز و سایر هزینه‌های مرتبط با خانه بین ساکنان تقسیم می‌شود.

برای اجاره خانه‌های اشتراکی، معمولاً یک قرارداد اجاره بین صاحب خانه و ساکنان امضا می‌شود که شرایط و مسئولیت‌های هر طرف را تعیین می‌کند. به طور معمول، این قرارداد شامل مواردی مانند مدت زمان اجاره، میزان اجاره ماهیانه، تقسیم بار مسئولیت‌ها و سایر امور قانونی مربوط به اجاره خانه است.

قبل از تصمیم‌گیری برای اجاره خانه‌ای اشتراکی، مهم است که با ساکنان دیگر و شرایط اجاره آنها آشنا شوید. همچنین، از اطمینان حاصل کنید که قرارداد اجاره را به دقت مطالعه کرده و شرایط آن را درک کرده‌اید. همچنین، در نظر داشته باشید که افرادی که در یک خانه اشتراکی زندگی می‌کنند، باید با یکدیگر سازگار باشند و قوانین و مقررات خانه را رعایت کنند.

در نهایت، قبل از اجاره خانه اشتراکی، در مورد قوانین و مقررات مربوط به اجاره مسکن و حقوق و تعهدات خودتان در جامعه محلی خودتان نیز مطالعه کنید. همچنین، می‌توانید با مشاوران املاک و مستغلات محلی یا وکلای متخصص در این زمینه مشورت کنید تا بهترین تصمیم را بگیرید.

ظهور یک  پدیده تازه

در چند ماه گذشته، یک پدیده عجیب به وجود آمده که ذهن افراد را به سمت یک مسئله اجتماعی جدید جلب کرده است. براساس گزارش‌هایی که به خصوص از مناطق مرکزی پایتخت دریافت شده، به دلیل گرانی قیمت اجاره خانه، برخی خانواده‌ها مجبور شده‌اند یک آپارتمان به مساحت ۶۰ تا ۷۰ متر مربع را به اشتراک بگذارند و زندگی مشترکی با یک خانواده دیگر را تجربه کنند. به نظر می‌رسد اجاره خانه اشتراکی به یک الگوی رایج تبدیل شده است که بسیاری از افراد به دلایل مالی مجبور به پذیرش آن شده‌اند.

چه راهکارهایی برای کاهش هزینه اجاره ماهانه وجود دارد؟

بعضی از واحدهای اشتراکی دارای ظرفیت برای سکونت چند نفر هستند، اما برخی دیگر از آنها حتی برای سکونت یک نفر نیز فضای کافی ندارند. در حال حاضر، یک مستاجر در یک سوئیت به مساحت ۳۵ متر مربع در طبقه زیر همکف خیابان گرگان در تهران، واحد خود را با سهم هفت میلیون تومان رهن و دو میلیون تومان اجاره به یک نفر دیگر به اشتراک می‌گذارد. پیش از این، تنها یک نفر در این سوئیت ساکن بوده و اکنون او قادر به پرداخت کامل اجاره نیست.