بحران آب/کمبود آب/محیط زیست
آب برای صلح / حقابه هامون به کجا رسید؟
کشور ما وارد چهارمین سال خشکسالی شده است و باید بتواند خود را از این وضعیت نجات دهد.
آب را می توان مهم ترین نیاز هر کشوری دانست که همه امورات نیازمند این مایع حیات است. ایران نیز بیش از گذشته به این مایع حیات نیاز دارد و باید سعی کند تا از حقابه خود از رود هامون استفاده کند.
آب، کلمه ای ۲ حرفی که تمام آبادانی و زندگی در آن خلاصه می شود، اگر نباشد زندگی نخواهد بود، همین ۲ حرف نشان می دهد که بودن یا نبودن آب تا چه اندازه می تواند بر چرخه حیات و زندگی انسان ها بر روی کره زمین تاثیر بگذارد، چه تمدن ها به علت از بین رفتن منابع آبی نابود شدند و در مقابل چه تمدن ها به علت بودن منابع آبی فراوان شکل گرفتند، اما این روزها منابع آبی در دنیا دچار چالش شده و کم آبی به معضلی برای بخشی از جوامع انسانی تبدیل شده است.
یک کارشناس منابع آب گفت: هر سال سوم فروردین برابر با ۲۲ مارس از طرف جامعه جهانی به عنوان روز جهانی آب نامگذاری شده و متناسب با شرایطی که هر سال بر دنیا حاکم است کارشناسان شعاری را برای این روز تعیین می کنند تا همه مردم با رعایت آن به ایجاد شرایط بهتر برای زندگی بهتر کمک کنند، امسال هم شعار این روز « آب بستر تعامل؛ صلح و دوستی » تعیین شده است.
یوسف خلج امیرحسینی افزود: شعار قشنگی است اما متاسفانه باید گفت که به رغم این شعارهای زیبا وقتی موضوعات جهانی را بررسی می کنیم و به مشکلات کشورها و حتی داخل سرزمین ها نگاه می کنیم می بینیم این موضوع همان در قالب یک شعار قشنگ باقی مانده است یعنی ما می گوییم آب را به عنوان بستر تعامل، صلح و دوستی در نظر بگیریم در حالی که داده ها، شنیده ها، اطلاعات و اخباری که از گوشه و کنار دنیا به گوش می رسد نشان می دهد که اینطور نیست، برای قطره قطره این آب جمعیت های بزرگ، اجتماعات بزرگ، دولت ها و اقوام زیادی درگیر چالش های جدی هستند، به قول کارشناسان علم هیدروپلتیک با توجه به شرایطی که هر منطقه دارد آب عاملی برای همکاری، چالش، منازعه، جنگ و درگیری در سراسر دنیا شده است.
وی اظهار داشت: حالا اگر بخواهیم این موضوع را به کشور خودمان تعمیم دهیم نمونه بارز آن حقابه هیرمند و وضعیت تالاب هامون است که چند سالیست با همسایه شرقی خود یعنی افغانستان مواجه هستیم و آن بحث رودخانه مرزی هیرمند و حقابه تالاب هامون است.
وی ادامه داد: هیرمند یک رودخانه فرامرزی نامگذاری شده و در سال ۱۳۵۱ بین دو کشور ایران و افغانستان معاهده‌ای به نام معاهده ۱۳۵۱ امضا شد و سال بعد به تصویب مجالس دو کشور رسید، به رغم تمام فراز و نشیبی که داشته، اما هنوز به نظر می رسد نتیجه چندانی حداقل برای ما نداشته است، در واقع این از همان توطئه هایی است که دولت های استعماری برای کشورهای جهان سوم ایجاد کردند یعنی وقتی انگلستان می خواست سد حائلی را برای حفظ منافع خود یعنی کشور هندوستان و دستیابی شوروی به آبهای گرم دریای عمان ایجاد کند، افغانستان را دستمایه می کند و سال ۱۸۵۷ طبق معاهده پاریس هرات و بخش اعظمی از افغانستان را از ما جدا می کند از آن زمان در منطقه تخم فتنه می کارد یعنی یک رودخانه ای که سالیان سال بین مردم دو کشور که خودشان را عضو یک مجموعه می دانستند قوم و خویش و وابسته به یک ملیت در قالب اقوام مختلف بودند و با صلح و دوستی از آب این رودخانه استفاده می کردند، حالا کنترل آب را دست دو دولت سپرد و از آن موقع می بینیم که مناقشه ایران با افغانستان بر سر چگونگی استفاده از آب هیرمند عاملی برای درگیری، منازعه، کشمکش و گفت و گوهای طولانی مدت می شود.
خلج افزود: از طرفی خشکسالی و کم آبی هم این مساله را تشدید می کند، در دوره های مختلف می بینیم که ۱۳ حکمیت و قضاوت بین ایران و افغانستان برای نحوه توزیع و برداشت آب رودخانه هیرمند برای طرفین طرح می شود که در نهایت آنهم با دخالت بازیگر سوم با رویکرد سیاسی و در نظر گرفتن منافع خودش نه ملت دو کشور، ایران و افغانستان را تحت فشار قرار می دهد تا معاهده ۱۳۵۱ امضا شود یعنی روزگاری که ایران قبول نمی کرد حتی زیر بار ۵۰ - ۵۰ برای این آب برود همچنین افغانستان هم به علت مسائل دیگری قبول نمی کرد؛ اما زمان محمد رضا پهلوی با فشاری که امریکا آورد، ایران زیر چنین معاهده ای را امضا کرد معاهده ای که بر اساس آن ناجونمردانه حق و حقوق ایران ضایع شد.
دولت ایران کی می‌خواهد بفهمه همه افاغنه فقط يک مشت مفتخور مستند ۱۰الی ۱۵ میلیون افقانی تو ایران آب و برق نان یارانه‌ای مردم ایران را استفاده می‌کنند بابا توروخدا همه افاغنه را بیرون کنید
سلام طالبان چند روزی یکی از دریچه های بند انحرافی کمال خان باز کرد و تو بوق کرنا کردن که حق آبه رهاسازی شد
متاسفانه هیچ آبی وارد ایران نمیشه و متاسفانه دولتمردان ما نظاره گر این موضوع و در تعطیلات هستن
سیستان نابود شد
یه مشت بی عرضه شدن مسوول ایران
ما سیستانی ها شانس نداریم. یک چکه اب از روی سد افغانستان 3روز امدو قطع شد. ابرویمان را بردن که اب ازاد شده من سیستان هستم اینجا نه ابی هست نه ابادی...
حالا تا بودن شاه و سال ها بعد اون ما مشک ل آب جهت هیرمند و سیستان نداشتیم ولی دی پلماسی ضعیف دولت که می‌توانست با دادن سف ارت به طالبان و مرز میلک و آب تصفیه مفت و برق مجانی به شهر نوی افغانستان ، امتیا ز بگیره و لااقل همون حداقلی که شاه خاین واسه سیستان و هامون انجام داد رو از اون ا بگیریم
کار نیکی است حق افغانستان فقط و فقط زیر دستی بودن و توهین و تحقیر و تجاوز جنسی و فکری و فزیکی و و همه نوع تروریست پروری و خرابی و به دنبال جنگ و تفرقه‌افکنی است که تمام فرهنگ و زبان طقلب کردن سرزمین آریانا و خراسان و اکنون افغانستان رو متعلق به خود می بینی بد نیست ولی آب مفت چندین ده که یاد کردی حقت بوده نه طرف مقابل فکر می کنی آدم و یا انسان نیست فکر می کنی تمام منابع طبیعی افغانستان رو به ایرانی جماعت تقدیم کنیم خب میشه بنظرت نه بابا فکر می کنی خدایی .چرا آب عراق رو بستین دجله و فرات رو آن هم متعلق به افغانستان بود چی شد یک دفعه تغییر ۳۶۰ درجه آمد به نظرت
ای خاک عالم بر سر مسولین ایران یه ذره از پوتین و کم جونگ اون یاد بگیرید بی غیر تهای زن صفت .
پوتین از وقتی اون حا دثه اتفاق افتاده تمام نیروهای بسیج کرده تا خاک اوکراین رو به توبره بکشه .افاغنه چند نفر ایرانی رو باید بکشن تا شما از خو اب غفلت بیدارشید .
کم جونگ اون بخا طر کوچکترین بی احترام به کشورش اجازه ور ود بازیکنان ژاپنی رو نداده و هیچ وقت اجا زه نمیده در کشور ثالثی هم بازی انجام بشه اون وقت ایران اعراب کثیف همیشه برای آمد ن به ایران ناز می‌کنند
شما ایرانی ها یی که داد از حقابه می‌زنید وهربار صحبت از آب میشه شما به افغانی هاتوهین می‌کنید اول یکبار به نقشه نگاه کنید ببنید چند درصد از این رودخانه هیر مند داخل خاک ایران درجریان است من میگم هیچ درصورتی که این رودخانه به عنوان یک مرز بین دوکشور تایک جایی درجریان است و دوباره داخل افغانستان برميگرده درضمن یادی تان باشد که رودخانه هریرود هم مال افغانستان است که ایران ازش بی حساب استفاده می‌کند ۳۵٪آب شرب شهری مشهد از رودخانه هریرود تآمین میشه فراموش نکنید وبی جای هم به افغانی هاتوهین نکنید بیش از حد افغان ستیزی راه بندازید رودخانه هریرود را هم بروی تان خواهد بست