آخرین جزئیات درباره قیمت خرید تضمینی گندم | کشت گندم در چه حال است؟

سهراب سهرابی مدیر طرح گندم وزارت جهاد گفت: ابتدا جلسات و کارگروه‌های کارشناسی با محققان، کارشناسان و نهادهای کشاورزی برگزار کردیم تا پس از تصویب در شورای قیمت‌گذاری، دستورالعمل‌ها به دستگاه‌ها ابلاغ شود.

سهرابی ادامه داد: در حوزه معاونت زراعت کارها انجام دادیم و از ۳۲ استان هزینه تولید را برای انالیز قیمت گرفتیم که پس از برگزاری جلسه شورا با حضور تمام اعضا اطلاعات جمع بندی و بعد تصویب می شود اما هنوز جلسه شورا برگزار نشده که عددی اعلام شود.​

مجری طرح گندم گفت: تحلیل ها ی اولیه انجام شده که بعد از تصویب ابلاغ می شود تا جلسه شورا تشکیل نشود هیچ عددی نهایی نشده است.

کشت گندم و برنج در چه حال است؟

مجری طرح کشت گندم و برنج کشور اعلام کرد که بیشترین میزان کشت برنج در استان‌های گیلان، مازندران و گلستان به مساحت ۵۵۰ هزار هکتار انجام شده است و کشت این محصول در نقاط مختلف همچنان ادامه دارد.

سهراب سهرابی افزود: اقدامات فنی در سال‌های گذشته موجب شده نزدیک به ۷۰ درصد کشت‌های برنج در استان‌ها مکانیزه باشد و تنها ۳۰ درصد به روش سنتی کشت شود.

وی با بیان این که در سال جاری ارقام مختلف محلی و پرمحصول در استان‌های مختلف کشت شده است، افزود: نزدیک به ۹۰ هزار هکتار از سطح زیر کشت برنج مربوط به ارقام پرمحصول و مابقی ارقام محلی است.

سهرابی درباره کشت ارقام مختلف برنج توضیح داد: حدود ۲۰ رقم جزو ارقام پرمحصول هستند.

وی گفت: پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که امسال به‌طور قطع بیش از سال گذشته از شالیزارهای کشور برنج تولید شود.

مجری طرح گندم و برنج کشور بیان کرد: سال گذشته ۴.۲ میلیون تن شلتوک و ۲.۵ میلیون تن برنج سفید از شالیزارهای کشور به دست آمد.

وی در همین حال به مدیریت تلفیقی محصول کشاورزی ICM در حوزه برنج اشاره کرد و افزود: در این روش از مجموع روش‌های مدیریت آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز در مزرعه استفاده می‌شود که شامل مدیریت زراعی و بیولوژیکی برای کنترل آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز است.

سهرابی ادامه داد: مدیریت تلفیقی محصول برنج ICM در سطح ۵ هزار هکتار در سال جاری اجرا شده که ۳ هزار هکتار آن در مازندران، یک هزار هکتار در گیلان و یک هزار هکتار در گلستان است.

وی اضافه کرد: در این روش مدیریت، از کودها و سموم کمتری استفاده می‌شود و محصولات کیفیت بهتری دارند.

بهترین دروگر گندم را بشناسید

دروگرها بر اساس دو معیار، یعنی نوع سوخت و مدل و نوع برش محصولات، دسته‌بندی می‌شوند. نوع سوخت دروگرها شامل بنزینی و دیزلی است. دروگرهای بنزینی از بنزین برای تأمین انرژی استفاده می‌کنند و توان آن‌ها حدوداً ۵ تا ۱۵ اسب بخار است. این نوع دروگرها در برداشت محصولاتی مانند برنج، گندم، جو و سایر غلات استفاده می‌شوند.

از سوی دیگر، دروگرهای دیزلی از گازوئیل برای تأمین انرژی استفاده می‌کنند و بیشتر در مزارع بزرگ کشت غلات مورد استفاده قرار می‌گیرند. استفاده از دروگرهای دیزلی باعث افزایش سرعت برداشت محصولات علوفه‌ای می‌شود. این نوع دروگرها به دو صورت استارتی و هندلی راه‌اندازی می‌شوند. همچنین، بر اساس مدل و نوع برش، دروگرها به دروگر دنباله بند تراکتور و دروگر خودگردان تقسیم می‌شوند. دروگرهای خودگردان به تنهایی قابل استفاده هستند و نیازی به اتصال به تراکتور ندارند.

چرا کشاورز باید از دروگر استفاده کند؟

دروگرها برای برداشت محصولات کشاورزی و کندن علف‌های هرز قبل از کاشت محصولات استفاده می‌شوند. یکی از مزایای استفاده از دروگر تراکتور این است که میزان ریزش دانه به حداقل خواهد رسید. به‌علاوه قیمت آن نسبت به کمباین کمتر است و در مزارعی که جای حرکت برای کمباین وجود ندارد، بهترین ابزار دروگر تراکتور خواهد بود. همچنین جابه‌جا کردن و متصل کردن دروگر به تراکتور یا جداکردن آن آسان است.

دروگر تراکتور در تهیه علوفه دام کاربرد زیادی دارد. برخی از انواع علوفه‌ها شامل شبدر، یونجه، ذرت خوشه دار و موارد دیگر می‌شوند. البته برخی علف‌ها مانند علف گندم، علف برمودا و چاودار هم در دامداری کاربرد دارند. درگذشته و زمانی که ابزارآلات کشاورزی تولید نشده بودند، چیدن علوفه‌ها برای دام به‌صورت دستی توسط خود دامداران یا کشاورزان انجام می‌شد که به‌شدت زمان‌بر و هزینه‌بردار بود. اما با وجود ابزارآلاتی مانند دروگر کار چیدن علوفه‌ها برای دام با سرعت بالاتر و هزینه کمتر انجام می‌شود. لازم به ذکر است که با برداشت محصولات و علوفه‌ها به‌وسیله دروگرها کیفیت آن‌ها در سطح بسیار بالا حفظ خواهد شد.