اختصاصی گسترش نیوز؛
مبلغ پیشنهادی بهارستانی ها برای دستمزد ۱۴۰۴ کارگران رسما فاش شد
در روزهای اخیر، برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیشنهاد افزایش ۳۰ تا ۳۵ درصدی حقوق کارگران در سال ۱۴۰۴ را مطرح کردهاند، با این تصور که چنین افزایشی میتواند گرهی از مشکلات معیشتی این قشر باز کند. اما مشکل اصلی، عدم همخوانی دستمزد با هزینه های واقعی زندگی است و به جای تعیین درصدهای از پیش مشخص شده برای افزایش حقوق، باید سبد معیشت خانوار به عنوان مبنای اصلی تعیین دستمزد در نظر گرفته شود.
در روزهایی که قیمت دلار به مرز ۹۰ هزار تومان نزدیک شده، فشار اقتصادی بر کارگران بیش از پیش احساس می شود. افزایش هزینه های زندگی، از مواد غذایی اولیه مانند سیبزمینی گرفته تا دیگر کالاهای اساسی، فاصله دستمزد کارگران با واقعیت های معیشتی را روز به روز بیشتر میکند. این در حالی است که هنوز یک ماه تا پایان سال ۱۴۰۳ باقی مانده و چشم امید میلیون ها کارگر به تصمیم شورای عالی کار برای تعیین حداقل دستمزد سال ۱۴۰۴ دوخته شده است.
در همین راستا، چهارمین نشست کمیته مزد روز دوشنبه، ۱۵ بهمن، با حضور نمایندگان دولت، کارفرمایان و کارگران برگزار شد. این جلسه که با هدف بررسی مقدمات تعیین سبد معیشت خانوار کارگری تشکیل شده بود، به بحث های مقدماتی در این زمینه اختصاص داشت.
سبد حداقل معیشت خانوار کارگری بر اساس چند شاخص اساسی تعیین میشود که شامل بُعد خانوار، میزان کالری مورد نیاز هر فرد، وزن گرمی مصرفی مواد غذایی و نرخ شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) است. نرخ CPI توسط مرکز آمار ایران اعلام میشود، در حالی که اطلاعات مربوط به سبد غذایی استاندارد ایرانیان از مصوبات وزارت بهداشت دریافت میشود. این داده ها نقش کلیدی در تعیین هزینه های واقعی زندگی خانوارهای کارگری دارند و مبنای تصمیم گیری نهایی درباره میزان افزایش حداقل دستمزد خواهند بود.
بازی با اعداد نمایندگان خانه ملت
در روزهای اخیر، برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی با پیشنهاد افزایش ۳۰ تا ۳۵ درصدی حقوق کارگران در سال ۱۴۰۴، گمان کرده اند که میتوانند باری از دوش این قشر زحمتکش بردارند. اما سؤال اساسی این است: آیا چنین رقم هایی، واقعا می تواند مشکلات معیشتی کارگران را حل کند؟
با نگاهی به روند اقتصادی کشور، مشخص است که فاصله میان حداقل دستمزد و سبد معیشت خانوار به شکل نگرانکننده ای افزایش یافته است. در این شرایط، هرگونه تصمیم گیری درباره حقوق و دستمزد باید بر مبنای تامین کامل سبد معیشت کارگران باشد، نه صرفا عبور از نرخ تورم و سیاست گذاری هایی که تنها درصدی از تورم را ملاک افزایش حقوق قرار می دهند، در نهایت باعث کاهش قدرت خرید کارگران شده و بر شکاف طبقاتی میافزاید.
طبق عادت هر ساله، چانه زنی های زیادی در مورد افزایش حداقل دستمزد انجام می شود، اما یک نکته مهم نادیده گرفته میشود آن هم سایر سطوح دستمزدی است. بسیاری از کارگران و حقوق بگیران بین یک تا دو برابر حداقل دستمزد دریافتی دارند و اگر روند فعلی ادامه یابد و افزایش حقوق صرفا بر حداقل بگیران متمرکز شود، این موضوع میتواند پیامدهای منفی متعددی به دنبال داشته باشد. از جمله، عدم تناسب در ساختار دستمزدی و کاهش انگیزه نیروی کار برای ورود به مشاغل رسمی، زیرا تفاوت میان حداقل و سایر سطوح حقوقی بیش از حد زیاد خواهد شد.
محاسبه سبد معیشت؛ چالش همیشگی کارگران
یکی از مهمترین موضوعات در تعیین حداقل حقوق، محاسبه سبد معیشت خانوار است. اما هرساله این محاسبات با عدم شفافیت و اختلاف نظرهای گسترده همراه میشود. همچنین از مشکلات اساسی در محاسبه سبد معیشت، امکان دستکاری و تغییر در اعداد و ارقام توسط گروههای مختلف است که باعث میشود عدد نهایی، واقعیات زندگی جامعه کارگری را به درستی منعکس نکند.
به عنوان مثال، سال گذشته نمایندگان کارگری سبد معیشت را ۲۱ میلیون و ۸۶۰ هزار تومان اعلام کردند، اما این پیشنهاد با مخالفت شدید نمایندگان کارفرمایان و دولت مواجه شد. اختلافات زیاد میان این گروه ها در نهایت باعث شد که هیچ توافقی در کمیته مزد برای تعیین نرخ سبد معیشت صورت نگیرد و این موضوع به یکی از چالشهای اصلی جلسات مزدی تبدیل شود.کارگران به نشانه اعتراض از امضای مصوبه مزد ۱۴۰۳ خودداری کردند.
جلسه بعدی تعیین مزد ۱۴۰۴ و چشم انتظاری کارگران
با توجه به اهمیت موضوع، پیش بینی می شود که جلسه بعدی کمیته مزد در تاریخ ۲۹ بهمن برگزار شود. کارگران و فعالان حوزه کارگری امیدوارند که تصمیم گیری های نهایی بتواند تا حدی فشار اقتصادی موجود را کاهش داده و فاصله میان درآمد و هزینه های زندگی را کمتر کند. با این حال، تجربه سال های گذشته نشان داده که چالش های اقتصادی و محدودیت های کارفرمایان، تعیین یک دستمزد عادلانه را با پیچیدگی های فراوانی روبهرو خواهد کرد.
اگر رویکرد تعیین دستمزد همچنان بر مبنای افزایش درصدی و بدون در نظر گرفتن هزین ههای واقعی زندگی کارگران ادامه یابد، مشکلات اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن در آینده بیشتر نمایان خواهد شد. برای دستیابی به یک راهحل پایدار، لازم است که تصمیم گیری ها بر پایه محاسبات واقعی، شفاف و متناسب با نیازهای جامعه کارگری باشد تا این قشر بتواند با حداقل دغدغه، از پس هزینه های زندگی روزمره خود برآید.
ارسال نظر