در گفتگوی گسترش‌نیوز با مدیرعامل اتحادیه ماهیان سردآبی مطرح شد:
چرا پرورش ماهی دیگر توصیه نمیشود؟
مدیرعامل اتحادیه سراسری ماهیان سردآبی: شاهد رفتار ناعادلانه دولت با تولیدکنندگان و پرورش‌دهندگان آبزیان هستیم. وزارت، ظالمانه‌ترین برخورد را با فعالان شیلات دارد. به اعتقاد من این وضعیت، نتیجه ضعف مدیرانی است که برای مدیریت شیلات تعیین می‌شوند.
گسترش‌نیوز : گفتگو با فعالان پرورش ماهی و آبزیان و اتحادیه‌ها و تشکل‌های آنها نشان می‌دهند که بیشتر آنها، از عملکرد مدیران وزارت جهاد کشاورزی در حوزه آبزیان ، راضی نیستند. بعید است پای سخنان آنها بنشینید و از «سوء مدیریت‌ها» نشنوید. چه خوب است که وزیر جدید، دکتر خاوازی با فعالان و باتجربه‌های این صنف، نشست هم‌اندیشی داشته باشد بلکه صنعت مهم شیلات و آبزی‌پروری به‌قول‌معروف سروسامان یابد و به جایگاهی که استحقاق آن را دارد دست یابد. در ادامه گزارش‌های خود پیرامون وضعیت صنعت شیلات کشور، با مدیرعامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های تولید ماهیان سردآبی به گفتگو نشستیم. با گسترش‌نیوز همراه باشید.
شرایطی که ضعف مدیریت است
آرش نبی‌زاده، مدیرعامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های تولید ماهیان سردآبی اظهار داشت: شاهد رفتار ناعادلانه دولت با تولیدکنندگان و پرورش‌دهندگان آبزیان هستیم. وزارت، ظالمانه‌ترین برخورد را با فعالان شیلات دارد. به اعتقاد من این وضعیت، نتیجه ضعف مدیرانی است که برای مدیریت شیلات تعیین می‌شوند. اگر سازمان شیلات، مدیری قوی و توانمند به خود دیده بود ما هم مثل فعالان دام و طیور از گزینه‌هایی مثل سهمیه نهاده بهره‌مند می‌شدیم. سیستمی به نام بازارگاه دایر کرده‌اند اما اصلاً امکان خرید از آن وجود ندارد.
ماهی را کالای لوکس می‌دانند
نبی‌زاده در ادامه افزود: «به جو، ذرت، سویا، مکمل و ویتامین‌های غذایی نیاز داریم اما متاسفانه هیچ توجهی نمیشود. در تامین نهادهایی مثل تخم چشم‌زده با مشکل جدی مواجه هستیم. سال گذشته با مشقت بسیار، خوراک بچه ماهی و ماهی مولد موردنیاز را تامین کردیم. مرغ و ماهی دو محصول پروتئینی همتراز و رقیب هستند، وقتی ما سهمیه نهاده دولتی نداشته باشیم مشخص است که قیمت تمام‌شده، بالا می‌رود و مردم ماهی مصرف نمی‌کنند. وزارتخانه، ماهی را نوعی کالای لوکس می‌داند. بزرگ‌ترین تولیدکننده قزل‌آلا در جهان هستیم اما این محصول مهم جز کالاهای استراتژیک ما نیست. هر کشوری دیگر که چنین توانمندی داشت حتماً آن را در فهرست کالاهای استراتژیک خود قرار می‌داد و از آن حمایت می‌کرد».
دیگر به شیلات نامه نمی‌نویسیم
آرش‌نبی‌زاده در ادامه گفت: «از بس حمایت نشد و بی‌کفایتی به خرج داده شد و واردات بی‌رویه و بدون نظارت به عمل آمد این ظرفیت عالی از دست رفت. عملکرد سازمان شیلات به‌هیچ‌عنوان قابل‌قبول نیست. اوایل به معاونت‌ها و رئیس سازمان شیلات ایران نامه می‌نوشتیم ولی بعداً به این نتیجه رسیدیم که انگار نامه‌ها، اصلاً از سازمان خارج نمیشود. به‌ناچار دیگر با وزیر و معاونان وی مکاتبه می‌کنیم. این در حالی است که ما یک معاونت مستقل و کامل هستیم و منطقی نیست که به معاونت‌های دیگر متوسل شده‌ایم. وقتی نگاه به شیلات تبعیض‌آمیز باشد در انتصاب مدیران و مسئولان آن‌هم تبعیض به خرج داده می‌شود. به این معنا که مدیران منصوب‌شده، توانایی مدیران بخش‌های دیگر را ندارند. تنوع گونه در حوزه ما به‌مراتب از دام است اما معاونت‌های آنها به‌مراتب بهتر و موثرتر عمل می‌کنند. ضعف مدیران باعث شده که به طرق مختلف به فعالان حوزه ظلم می‌شود.
به‌عنوان‌مثال هنوز نتوانسته‌ایم سازمان دامپزشکی را [در خصوص الزام واحدهای آبزی‌پروری به جذب دامپزشک] مجاب کنیم که دنیای آبزی‌پروری با طیور و مرغ فرق دارد. ضعف مدیریتی باعث شده همه هر طور که می‌خواهند به ما ظلم کنند.
آماری که تغییر نمی‌کند
مدیرعامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های تولید ماهیان سردآبی در ادامه گفت: «سازمان شیلات در ارتباط با کم و کیف و آمار تولید، دفترچه‌ای تهیه و منتشر می‌کند. وقتی آمار سال‌های مختلف را مرور می‌کنید می‌بینید که هرسال از افزایش ۱۵ تا بیست‌درصدی حرف زده می‌شود. هر اتفاقی بیفتد این ۱۵ تا ۲۰ درصد هیچ تغیری نمی‌کند. انگار که این ۱۵ درصد حتماً باید باشد. آمار ارائه‌شده، دقیق نیست. توان تولید و افزایش آن وجود دارد اما برای تحقیق آنها به ترویج نیاز نیست. منی که سال ۶۴ به این حرفه وارد شدم بنا به توصیه دیگران این کار را نکردم. وقتی به این نتیجه رسیدیم که یک فعالیت درآمدزاست آن را ادامه دادیم و تعداد کارها را از یک مورد به ۱۱ کارگاه رساندیم. قضیه بسیار ساده استِ؛ فعالیت اقتصادی اگر سودآور باشد به ترویج نیاز ندارد. اکنون تعداد کارگاه‌های من به یک عدد کاهش یافته است. در این شرایط ترویج بی‌فایده و بی‌معناست.
ترویج، اجحاف به سرمایه‌گذاران است
وی افزود: «در حال حاضر سرمایه‌گذاری در این حوزه اشتباه است. تشویق این کار نوعی اجحاف به آیندگان است. دولت به خیلی‌ها پروانه فعالیت داده اما این واحدها غیرفعال هستند. وقتی وضعیت بازار مساعد نیست چرا این مجوزها صادر شد؟ حالا که صادر کرده‌اید چرا حمایت و فعال نمی‌کنید؟ صدور مجوز جدید به معنای اضافه شدن به تعداد ورشکسته‌هاست. سرمایه کشور صرف صنعتی می‌شود که ترویج بیشتر آن فقط وضعیت آن را بدتر می‌کند. به‌جای ترویج به دنبال تقویت فروش باشند.
سرانه مصرف فقط دو کیلو
آرش نبی‌زاده در ادامه گفت: براساس آمار رسمی مقدار تولید قزل‌آلا ۱۷۰ هزار تن در سال است. به اعتقاد ما آمار واقعی بین ۱۳۰ تا ۱۴۰ هزار تن است. به‌این‌ترتیب سرانه مصرف هر ایرانی چیزی حدود ۲ کیلو قزل‌آلا است. این رقم بسیار ناچیز است. در فروش مشکل جدی داریم. چرا دولت فقط مرغ را می‌خرد؟ چرا تا به این حد تبعیض قائل می‌شوند؟ تکلیف پرورش‌دهنده‌ای که محصولش خریدار ندارد چیست؟
توصیه‌ای برای وزیر جدید
وی در ادامه گفت: وزرای قبلی فقط براساس کارشناسان خود وزارت جهاد کشاورزی تصمیم‌گیری می‌کردند. این کارشناسی سمت و سود دارد و به روز و واقع‌بینانه نیست و نه‌تنها به تولیدکننده که به منافع ملی کشور آسیب می‌زند. وقتی‌که وضعیت هم نامطلوب می‌شود هیچ‌کس مسئولیت قبول نمی‌کند. یک مدیر، فلان صنعت کشور را نابود می‌کند اما حداکثر اتفاقی که برای او می‌افتد این است که از این معاونت به معاونت دیگر منتقل می‌شود. وزیر جدید آقای خاوازی اگر می‌خواهند کشاورزی و به خصوص شیلات کشور را ارتقا دهند باید از وجود فعالان موفق به عنوان مشاور استفاده کنند و هنگام تضمیم‌گیری نظرات آنها را جویا شوند. اگر این کار انجام شود چه‌بسا نظر ایشان درباره کارشناسان خود وزارتخانه کاملاً عوض شود. خواست ما آن است که نظر اتحادیه‌ها ، تشکل‌ها و کسانی که خود در عمل درگیر تولید هستند را بشنوند. ایشان شخصیتی دانشگاهی و جوان هستند و ما امیدواریم موفق به اصلاح این ساختار شوند و با کمک و همراهی تشکل‌ها نه فقط در صنعت شیلات که در همه بخش‌های دیگر کشاورزی شاهد جهش تولید باشیم.
ارسال نظر