کارگران را بیش از این تحقیر نکنند

بیست و چهارم اردیبهشت، بعد از مدت‌ها تلاش و رایزنی کارگران، قرار بود جلسه شورای‌عالی کار برگزار شود. شب قبل از جلسه وزارت کار به این بهانه که وزرای اقتصادی امکان حضور در جلسه را ندارند، اقدام به لغو جلسه نمود و از آن مهم‌تر اینکه، در روزهای اخیر سخنگویان این وزارتخانه اعلام کرده‌اند جلسه شورای‌عالی کار (هرزمان که برگزار شود) فقط محدود به بحث در ارتباط با افزایش حق مسکن کارگری خواهد بود و موضوع افزایش حداقل دستمزد، در دستور کار نیست. این درحالی‌ست که علیرغم گذشت دو ماه از سال جدید، میزان افزایش مستمری بازنشستگان تامین اجتماعی هنوز مشخص نشده است.

حسن صادقی رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در رابطه با این شرایط می‌گوید: بحث ما دستمزد است نه مزایای جانبی. دعوای ما با وزارت کار و دولت، بر سر مزایای جانبی نیست؛ با صد هزارتومان افزایش حق مسکن، درد کارگران دوا نمی‌شود.

به گفته او، کارگران بر افزایش حداقل دستمزد به اندازه پایه تورم تاکید دارند چون مزایای جانبی مزد مانند «حق مسکن» تاثیری در دریافتی کارگران بازنشسته ندارد؛ بازنشستگان کارگری مشمول حق مسکن نمی‌شوند.

صادقی با تاکید بر اینکه مزایای جانبی مزد نه دردی از کارگر شاغل دوا می‌کند و نه نفسی در بازنشستگی و کهولت کارگر دارد، اضافه می‌کند: آنچه مهم است، «مزد واقعی» است. بهار و خزان زندگی کارگر به مزد واقعی و میزان آن بستگی تام دارد.

کارگران هرگز مزد واقعی نگرفتند

او ادامه می‌دهد: چرا امروز بازنشستگان دچار فقر فراگیر هستند، چون در زمان شاغلی، مزد واقعی نداشتند و هرگز دستمزد آنها همپای تورم افزایش نیافت.

به گفته این فعال کارگری، در سال‌های اخیر، کارگران و بازنشستگان، سقوط معیشتی بزرگ و سنگینی را متحمل شده‌اند؛ اقتصاد ما بیشترین ظلم را به طبقه کارگر روا داشته است و سال به سال وضعیت کارگران بحرانی‌تر شده است.

رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری، تاکید می‌کند: در حرف و شعار از کارگران تمجید و ستایش می‌شود، بارها گفته‌اند کارگران امید انقلاب هستند، کارگران سرمایه نظام هستند، اگر کارگران نبودند، کشور و نظام هم نبود، اما پای عمل که می‌رسد، بیشترین بی‌توجهی را به همین کارگران روا می‌دارند. مهم‌ترین دغدغه کارگر، بحث مزد و معیشت است، وقتی که در عرصه افزایش حقوق به کارگر توجهی نشود، یعنی کارگر هیچ ارزش و جایگاهی در تصمیم‌گیری‌ها ندارد.

صادقی معتقد است؛ کارگران ۳۰ روز کار می‌کنند اما دستمزدشان هزینه‌های ۱۱ روز از ماه را تامین می‌کند. در کدام اصل کشورداری آمده است که کارگر باید تا این اندازه تحقیر شود؛ چرا کارگر باید برای تامین هزینه‌های ۱۹ روز ماه، به سراغ مشاغل دوم و سوم برود و تن به هر کاری بدهد تا بتواند نان خالی به خانه بیاورد؟!

این فعال کارگری در ادامه به تصمیم وزارت کار برای افزایش حق مسکن بازمی‌گردد: آقایان که می‌خواهند ۱۰۰ هزار تومان روزی مزد کارگران شاغل بگذارند، واقعا قصد تحقیر دارند؛ باید به این آقایان بگوییم خودتان را به زحمت نیندازید، ما آن صد هزار تومان را هم نمی‌خواهیم!

به گفته او، تورم رسمی اسفند ۴۱.۲ درصد بوده و اکنون در روزهای پایانی اردیبهشت، تورم به ۵۰ درصد هم رسیده، لذا باید همین تورم رسمی را در پایه مزد اعمال کنند و بعد از آن سراغ سبد معیشت بروند و هزینه آن را توسط مزایای جنبی مزد تامین کنند.

صادقی اضافه می‌کند: دولتی‌ها، میز مذاکره را بی‌ارزش کردند و سه‌جانبه‌گرایی را به فنا بردند؛ کاری که شب بیستم فروردین کردند و بدون امضای نمایندگان کارگری دستمزد را تعیین نمودند، توهین به کارگر و مشارکت کارگر بود که اگر کرونا نبود، مسلماً برای گرفتن حق خود، تحرکات بیشتری صورت می‌دادیم.

او در پایان تاکید می‌کند: دولت خودش را با صد هزار تومان افزایش حق مسکن زحمت ندهد و بیش از این کارگران را تحقیر نکند؛ اگر قصد توجه به معیشت کارگران و اجرای قانون را دارند، برگردند به میز مذاکره و مزد کارگران را براساس «نرخ تورم واقعی» و «سبد معیشت توافق شده» ترمیم کنند؛ جز این هیچ راهی برای جلب رضایت طبقه کارگر نیست.