صرفه جویی برقی با تغییر ساعت در کره جنوبی

مسئله تغییر ساعت رسمی کشور به منظور صرفه‌جویی انرژی در ابتدای فروردین ماه بر خلاف درجه اهمیت واقعی مدتی است که به بحث مهم افکار عمومی کشور تبدیل شده است. توجه به مسئله تغییر ساعت طرح نمایندگان مجلس به منظور توقف تغییر ساعت رسمی کشور در ابتدای فروردین ماه هر سال به حساب می‌آید.

در همین رابطه جالب است بدانیم، اولین بار ایده استفاده بیشتر از نور خورشید در سال ۱۷۸۴ در فرانسه مطرح شد تا شب‌ها شمع کمتری مصرف شود، اما پیشنهادی مبنی بر تغییر ساعت رسمی کشور ارائه نشد و این پیشنهاد، برای اولین بار در سال ۱۹۰۷ در انگلستان مطرح شد که در آن مقطع هم عملی نشد.

استفاده از سیاست تغییر ساعت به منظور صرفه‌جویی انرژی

بر این مبنا، تغییر ساعت رسمی به منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، برای اولین بار در سال ۱۹۱۶ در کشور آلمان عملی شد. بعداً برخی دیگر از کشور‌ها از جمله آمریکا، انگلستان و برخی از کشور‌های اروپایی نیز دست به اقدام مشابهی زدند. علت جهانی شدن این اتفاق در آن زمان، کمبود شدید انرژی در اروپای جنگ زده بعد از جنگ جهانی اول بود.

به عبارت دیگر فارغ از توجه به نقاط ضعف و قوت این طرح، تغییر ساعت عموما در کشورها به دلیل جبران ناترازی و صرفه‌جویی در مصرف انرژی مورد تاکید قرار خواهد گرفت.

بسیاری از کشور‌ها از جمله ایران برای بهینه‌سازی مصرف انرژی، در فصل بهار و تابستان ساعت رسمی کشورشان را معمولاً یک ساعت به جلو می‌کشند، تا ساعات بیشتری از روز با ساعات کاری همخوانی داشته باشد و در ساعات کمتری از روز، نیاز به مصرف انرژی برای تأمین روشنایی وجود داشته باشد.

البته اگر نگاهی به تنظیمات ساعت جهانی تلفن همراه خود نگاهی کرده باشید، متوجه این مسئله خواهید شد که برخی کشورها بعضا تا ۳ ساعت ۳۰ دقیقه نسبت به تغییر ساعت اقدام می‌کنند. از سوی دیگر این اتفاق برای کشور‌های استوایی که طول روز و شب شان در فصل‌های مختلف آن چنان زیاد نیست، بی فایده است و هر کشوری به قطب نزدیک‌تر باشد، به دلیل فاصله معنادار بین روز و شب، اجرای این طرح باعث کاهش بیشتر انرژی می‌شود.

کاهش ۸درصدی مصرف انرژی در بخش روشنایی با تغییر ساعت رسمی

بررسی تجربه‌نگاری مسئله تغییر ساعت در کشورهای مختلف بیانگر تاثیر قابل توجه تغییر ساعت رسمی بر صرفه‌جویی انرژی است. کشور‌های مختلفی برای کم شدن مصرف انرژی و کم شدن هزینه روشنایی به تغییر ساعت اقدام کرده‌اند که تجربه تعدادی از آن‌ها را در ادامه می‌خوانید. برای مثال، آلمانی‌ها در مطالعه‌ای نشان دادند که کل انرژی مصرفی در اروپا طی سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۳ دو برابر شده، اما استفاده از انرژی برای روشنایی از ۲۵‌ درصد به ۱۰‌ درصد کاهش یافته است.

بر این مبنا، در سال ۱۹۷۹ سیستم استاندارد تثبیت ساعت مورد استفاده بوده و از سال ۱۹۸۰، تغییر ساعت مورد استفاده قرار گرفته که همین مسئله زمینه کاهش استفاده از انرژی خورشیدی را فراهم کرده و باعث کاهش ۳.۹ درصد انرژی با تغییر ساعت بوده است.

از سوی دیگر، بررسی اثر تغییر ساعت بر مصرف ۷۲ کشور بیانگر نقش قابل توجه این مسئله بر مصرف انرژی است. برای مثال، بررسی‌ها در کره‌جنوبی نشان داد که تغییر ساعت در تابستان مصرف برق برای روشنایی را ۸.۱ درصد و مصرف برق برای تهویه هوا را ۴.۹۵ درصد کاهش داده است.

جلوگیری از تغییر ساعت اوج بار را به ۷۱ هزار مگاوات می‌رساند

بر اساس تجارب جهانی، کشورها از تغییر ساعت به عنوان ابزاری جهت جلوگیری از افزایش مصرف برق استفاده می‌کنند. بر همین مبنا در سال جاری، کشور به دلیل مشکلات عدم سرمایه‌گذاری لازم در سال‌های گذشته با ناترازی قابل توجه برق مواجه است. در این شرایط مسئله جلوگیری از تغییر ساعت می‌تواند، زمینه افزایش ۱ درصدی اوج بار را ایجاد کرده و اوج بار سال ۱۴۰۱ را به نزدیک ۷۱ هزار مگاوات افزایش دهد.

در همین راستان، حمید احمدی، کارشناس حوزه انرژی ، معتقد است:« در سال جاری که کشور با ناترازی تولید مصرف دست و پنجه نرم می‌کند، حرکت به سمت اجرای چنین طرح‌های در بخش انرژی برای دولت بار مالی به همراه دارد و طبیعتا شورای نگهبان با آن مخالفت می‌کند.»

احمدی، ضمن تاکید بر اینکه جلوگیری از تغییر ساعت خسارات جبران‌ناپذیری به شبکه برق کشور وارد می‌کند، گفت:« نمایندگان مردم باید بدانند تغییر ساعت در شرایط فعلی کشور یک ضرورت است و در سال‌های آتی با جبران ناترازی برق می‌توان به این مسئله یعنی تثبیت ساعت رسمی فکر کرد.»

با توجه به شرایط موجود به نظر می‌رسد، هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی باید، نسبت به مسئله طرح موضوع در صحن مجلس بازنگری انجام داده و زمینه جلوگیری از قطعی برق در فصل تابستان را مهیا کند.