بازی برد - برد ایران و ونزوئلا در بازار جهانی نفت

صباح زنگنه درباره مناسبات و همکاری‌های نفتی ایران و ونزوئلا اظهار داشت: کشور ونزوئلا دارای عظیم‌ترین ذخایر نفت در جهان است، اما این ذخایر نیازمند سرمایه‌گذاری، تکنولوژی و زنجیره کامل‌تر تولید و بازاریابی است، نفت سنگین ونزوئلا به لحاظ ارزش قیمتی از نفت سبک کمتر است و نیازمند فرآوری است. از سوی دیگر مردم این کشور نیازمند سوخت هستند که باید از پالایشگاه‌هایی حاصل شود که مشکل فرسودگی، مدیریت و مواد افزودنی دارند، بنابراین به لحاظ استخراج، فرآوری، صادرات و سرمایه‌گذاری و مدیریت مشکل دارند، ایران در برخی از این زمینه‌ها حرف اول را می‌زند و می‌تواند در رفع برخی کمبودهای این کشور نقش ایفا کند.

وی افزود: ایران از نظر تکنولوژی و فنون استخراج و پالایش تجربه‌های خوبی دارد، از نظر تامین برخی افزودنی‌ها دست ایران باز است که کمک می‌کند چرخه حداقلی این صنعت در ونزوئلا به حرکت دربیاید و نیامندی اولیه مردم این کشور را هم تامین کند، البته بازاری هم برای ایران ایجاد می‌شود.

این کارشناس حوزه بین‌الملل انرژی گفت: شاید به لحاظ استراتژیک نقطه مهم‌تر این باشد که نفت ونزوئلا می‌تواند مشکل خیلی از نقاط بحرانی انرژی دنیا را با مختصر تزریق سرمایه‌گذاری و اعمال مدیریت صحیح و جلوگیری از بی‌ثباتی حل کند، به این ترتیب جایگاه ایران در بازار انرژی محکم‌تر و اعتبار بالاتری خواهد داشت.

وی تاکید کرد: گرچه کشورهایی مثل چین هم علاقمند هستند که در این بازار حاضر شود و برخی کمبودهای ونزوئلا را در حوزه توسعه تولید انرژی برطرف کند، درواقع با این هدف که محصولات نفتی ونزوئلا را با تخفیف و قیمت پایین خریداری کند و محصولات خود را روانه بازار این کشور کند.

علی اصغر زرگر نیز در این خصوص گفت: هر دو کشور ایران و ونزوئلا در تحریم فروش، جذب سرمایه‌گذاری خارجی به سر می‌برند، در حالی که هر دو عضو اوپک بوده و از منابع غنی نفت برخوردارند، بنابراین می‌توانند به لحاظ سیاست‌های نفتی شباهت‌هایی به هم داشته باشند.

وی افزود: اکنون کرونا فروکش کرده و کشورها در جهت بازسازی صنایع تولیدی و سرمایه‌گذاری حرکت کرده‌اند، بنابراین تقاضا برای نفت افزایش خواهد یافت، علاوه بر اینها عاقبت بحران اوکراین مشخص نیست و تحریم‌هایی که علیه روسیه وضع شده موجب شده کشورهایی مثل ایران و ونزوئلا بیشتر بتوانند به هم نزدیک شده و همفکری کنند.

این کارشناس حوزه انرژی تاکید کرد: در این اوضاع که تقاضا برای نفت افزایش پیدا کرده امریکا هم به نوعی چشم خود را به روی فعالیت‌های نفتی ایران و ونزوئلا بخصوص در حوزه صادرات بسته است، تا این کشورها علیرغم تحریم بتونند نفت خود را بفروشند و تاحدی به تقاضای جهانی پاسخ دهند و در نتیجه از قیمت بالای نفت نیز جلوگیری شود.

وی بیان داشت: در شرایط کنونی بازار نفت ارتباط ایران و ونزوئلا جنبه مثبتی زیادی برای هماهنگی‌های بعدی دارد، در این شرایط ایران می‌تواند از توان خود در برنامه‌های کشف و استخراج نفت ونزوئلا شرکت کند، همانگونه که قبلا هم زمانی که این کشور در بحران بود نفت پالایشی ما به این کشور رسید. درواقع چنانچه ایران در زمینه پالایش نفت به این کشور کمک کند تا نفت بیشتری از ونزوئلا صادر شود به نفع هر دو کشور بوده و یک بازی برد-برد است، زیرا احتمالا ونزوئلا هم بتواند در اوپک و خارج از آن از کارت خودش استفاده کند و کمک کند که مشتری پیدا کرده و نفت خود را بفروش برساند

زرگر ادامه داد: در اوضاعی که تقاضای نفت روزافزون است همکاری ایران و ونزوئلا می‌تواند حائز اهمیت باشد و نه تنها در جهت سرمایه‌گذاری و کمک فنی، در جهت بازاریابی و فروش نفت نیز اهمیت دارد. بعبارت دیگر باتوجه به شباهت تحریمی و سیاسی دو کشور و ماهیت ضد استکباری هر دو ارتباط نفتی دو کشور رات به اهداف مدنظرشان نزدیک‌تر خواهد کرد.