کالایی‌های بورس جذاب می‌شوند؟

 همین موضوع باعث شده که تحلیلگران که حتی انتظار افت بیشتر دلار را می‌کشند با این سناریو مواجه شوند که حتی افت احتمالی دلار را در ماه‌های آتی را بازار جهانی جبران می‌کند.

گزارش‌های بعضا قابل توجهی از فروش آبان گروه‌های کالایی مانند اوره‌ای‌ها، متانولی‌ها، فولادی‌ها و دیگر صنایع منتشر شده است و تخمین اولیه سودآوری بر اساس این گزارش‌ها اعداد قابل توجهی را نشان می‌دهد. حال این‌که اگر بنا بر حفظ سطوح کنونی دلار و به طور هم‌زمان اوج‌گیری بازار جهانی کالاها باشد رویه گزارش‌های گروه کالایی حتی می‌تواند درخشان‌تر از قبل باشد. با این حال همان‌طور که پیش از این اشاره شده مواردی مانند نرخ دلار از مهم‌ترین عوامل تشکیک در خصوص آینده سهام است.

در کنار این دو عامل حیاتی برای سودآوری کالایی‌ها در داخل کشور نیز سیاست‌گذار بساط نوسان سنگین سهام را فراهم آورده است. شیوه‌نامه فولاد هفته گذشته منتشر شد و در گزارش‌های پیشین نیز به آن پرداخته شد. شیوه‌نامه نیز چند دستگی میان تحلیلگران و فعالان صنعت فولاد به وجود آورده است. برخی از تحلیلگران بازار سهام این شیوه‌نامه را بی‌اثر دانسته و اما برخی از فعالان صنعت فولاد آن را مصیبتی برای صنعت و به خصوص تولیدکنندگان شمش می‌دانند. امروز نیز بنا بر اخبار جلسه‌ای برای بررسی دوباره این شیوه‌نامه و اصلاح احتمالی آن برگزار می‌شود. گرچه که دیروز مدیرعامل یکی از شرکت‌های بزرگ فولادی برخلاف انتظار سهام‌داران از این شیوه‌نامه حمایت کرد. در میان این هیاهو همه انتظار می‌کشند که اثر واقعی آن را بر دو صنعت فولادی و سنگ ‌آهنی ببینند.

امروز فولادی‌ها با لیدری مبارکه تا صف خرید پیش رفتند. سنگ آهنی‌ها طی دو روز اخیر با تردید بیشتری مواجه شده‌اند. سنگ آهنی‌ها نیز انتظار تعیین تکلیف نرخ فروش خود را می‌کشند و در شرایطی که قیمت‌های جهانی با نرخ‌فروش داخلی سنگ آهنی اختلاف فاحشی دارد هر گونه تغییری در فرمول نرخ‌گذاری سنگ آهن می‌تواند اثر مثبتی را بر گروه داشته باشد. البته شدت اثر متفاوت بوده و برخی از شرکت‌های سنگ آهنی که زنجیره را به صورت کامل در اختیار دارند می‌توانند منفعت بیشتری از این محل داشته باشند و در عین حال داشتن زنجیره از معدن تا شمش می‌تواند امنیت بیشتری را برای سودآوری این شرکت‌ها فراهم آورد.