پیش بینی این هفته بورس و دو عامل افزایش ریسک گریزی

بازار سهام در حالی اولین هفته از اردیبهشت سال جاری را با عقب نشینی شاخص به محدوده ۱.۲ میلیون واحدی شروع می کند که کارگزاری آبان درباره اوضاع روزهای گذشته و آینده اعلام کر: بازار در هفته گذشته روندی فرسایشی داشت و بازتر شدن دامنه مجاز منفی در روز آخر هفته نیز نتوانست نقدینگی را متمایل به خرید در بسیاری از نمادها کند. همچنان نبود اعتماد و ضعف شدید نقدینگی ، بزرگترین معضل این روزهای بازار است و علیرغم ارزندگی در بسیاری از نمادها خصوصا نمادهای کالایی ، روند منفی ادامه دارد.

در بازارهای جهانی، رشد فلزات ادامه دارد و این بار بازارهای کالایی با شیبی آرامتر در حال رشد هستند و به نظر می رسد روند تورمی در بازارهای مالی همچنان محرک خوبی برای بازارهای کالایی باشد و از طرفی عزم جدی اقتصادهای بزرگ در کاهش آلاینده ها در بخش های مختلف باعث شده تا فلزات اساسی مورد توجه باشند.

در بازار ارز اما اخبار مذاکرات ، مهمترین محرک اصلی است و تاکنون نیز توانسته دلار را با خوش بینی محدود به عقب براند. پیش بینی وضعیت مذاکرات با توجه به محدودیت زمانی و البته اخبار ضد و نقیض تا حدود زیادی مشکل است و همین موضوع بازار ارز و فعالان این بازار را نیز محتاط کرده است. هرچند با نگاهی به متغیرهای کلان و با چشم پوشی از اثرات مقطعی، نتیجه مثبت از مذاکرات صرفا در کندتر شدن روند تورمی موثر خواهد بود.

در بازار سهام ، روند فرسایشی طاقت فرسا تداوم دارد و نظاره گر بودن وضعیت کنونی پس از چند سال رونق برای فعالان همیشگی ناخوشایند است و سو استفاده مقطعی و رفتار غیرحرفه ای و غیرمسئولانه در تامین نقدینگی سنگین از بازار سهام این بازار مولد را در برهه ای که با توجه به انتخابات پیش رو انتظار شادابی از بازار می رفت با چالش جدی مواجه ساخته است.

طبق اعلام های پیشین ، دوره هایی این چنینی نه در این مقطع که همیشه وجود دارد و بازارها از خوش بینی مفرط به بدبینی محض و غیرمنطقی تغییر مسیر می دهند که البته برای سرمایه گذاران حرفه ای ، موقعیت های جذابی را به وجود می آورند. به نظر می رسد بازار با توجه به ارزندگی فعلی به مرور مورد توجه قرار می گیرد و در صورت عدم اتخاذ تصمیمات ساختاری غیراصولی با سرعت بیشتری به تعادل می رسد.

گزارش های عملکردی ماهانه و سال قبل نیز به مرور، کف بسیاری از سهام را محکم خواهد کرد و ارزندگی از موضع نظری به وضعیتی ملموس تر خواهد رسید.

در گروه های کوچک نیز به نظر می رسد نیاز به بهبود جو عمومی بازار و اعتماد نقدینگی وجود خواهد داشت و فرسایشی شدن روند معاملات این گروه ها تا حدودی کار را برای تعادل سخت کرده است. به نظر می رسد بهبود جو عمومی بازار در کنار حمایت همه جانبه و نه فقط در چند نماد، می تواند قفل روند این نمادها را نیز باز کند.

به صورت کلی ، ابهامات پیش رو از جمله انتخابات ریاست جمهوری و روند مذاکرات با قدرت های جهانی، ریسک گریزی را افزایش داده است. با این حال گشایش های سیاسی در میان مدت و بلندمدت، مهمترین تاثیر را در بازار سرمایه خواهد داشت و با کمک به روند تولید و فروش شرکت ها به ایجاد سود حقیقی کمک شایان می کند.

تغییر نگاه بازار از موضع رشد تورمی به افزایش کیفیت سود بخش تولید و خدمات هم موضوعی زمان بر است و تغییر ذایقه فعالان که در چند سال اخیر با انتظارات تورمی بالا در بازار سهام سرمایه گذاری کرده اند تا حدودی زمان بر خواهد بود. در این میان بازار در مقطع فعلی وزن بیش از حد و غیر منطقی به نتیجه مذاکرات داده و این درحالی است که در هر دو صورت شرایط برای رشد بازار سهام مهیا خواهد بود. هر چند گشایش های اقتصادی قطعا اثرات قابل توجهی بر سودآوری شرکت ها خواهد داشت و رفع تحریم ها گزینه به مراتب بهتری برای اقتصاد و تبعا بازار سرمایه است.

لذا به نظر می رسد وزن دهی صحیح به رویدادها و سناریوهای پیش رو و اقدام به چینش مناسب سبد سرمایه گذاری در موقعیت مناسب فعلی می تواند سودآوری مناسبی را به همراه داشته باشد.