اصولی ترین راه حل مشکل دو صنعت مهم بورس

بهادر احرامیان با اعلام اینکه خاصیت اصلی قیمت گذاری دستوری ، نارضایتی خریدار و هم فروشنده گفت: ضرایب قیمت گذاری برای نخستین بار اوایل دهه۸۰ که ایران هنوز بازار صادراتی سنگ آهن نداشت و واردکننده فولاد بود، مطرح شد. چون آن زمان به واسطه واردات، قیمت فولاد داخلی همواره قیمت بالایی بود و برای بخش دولتی و شامل شرکت های تابعه ایمیدرو، درصد و ضریبی برای کل سال در نظر گرفته ش

وی افزود: اما چند سال بعد ایران در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ به یکی از صادرکنندگان فولاد و سپس به دلیل درخواست زیاد چین سنگ آهن تبدیل شد ولی با این وجود، ضرایب قیمتی ، بروز نشدند تا ریشه تمام نارضایتی ها شکل گیرد.

این فعال صنعت فولاد ادامه داد: با این تفاسیر یکی از مشکلات بزرگ، مداخلات دستوری است که در قیمت گذاری فولاد به عنوان مبنا و ملاک قیمت گذاری سایر زنجیره صورت گرفته است. قیمت فولاد ایران معادل قیمت های قراضه جهانی و حتی پایین تر از آن بوده و قطعا بهای سنگ آهن هم عادلانه نخواهد بود. با این وجود امید است با تدابیری ، قیمت سنگ آهن و فولاد منطقی شود.

احرامیان توضیح داد: اصولی ترین روش حل مشکل فولاد و سنگ آهن این است که قیمت دستوری در پایین دست خارج شود تا به طور خودکار نرخ های بخش بالادستی اصلاح شود. در این میان نمی توان توقع سرکوب قیمت شمش و آزاد شدن قیمت سنگ آهن به عنوان ماده اولیه فولاد را داشت. درخواست فولادی ها هم همین است که زنجیره به صورت کلی دیده شود.

وی افزود: نوسان قیمت ها، نیاز بازار فولاد و بهترین راهکار برای تخلیه حباب قیمتی است اما صنعت فولاد برای سالم ماندن به مقداری نوسان قیمت منطقی و معقول نیاز دارد. چرا که افزایش قیمت فولاد ، سیگنالی مبنی بر لزوم افزایش تولید است. از سوی دیگر فولاد کالایی مانند نفت است که نمی توان انتظار تغییر نهاده های تولید را داشت در حالی که این محصولات به صورت دستوری ، تعیین قیمت و عرضه می شود که در برابر افزایش قیمت دنیا ، افتخار نیست و قطعا در آینده عدم توازن هایی را ایجاد می کند. لذا باید اجازه داد اصلاح قیمت هم در نهاده ها و هم در فولاد رخ دهد.

احرامیان در خصوص موضع انجمن فولاد در خصوص روند قیمتی فولاد و سنگ آهن گفت: همه زنجیره یا باید در یک سیستم قیمت گذاری دیده شوند یا اینکه باید قوائد بازار و ساز و کار عرضه و تقاضا را پذیرفت. ادغام همزمان این دو ، قابل اجرا نیست و راهبرد سیاست گذاری باید مشخص شود. یعنی در صورت اجازه آزادسازی و رقابتی شدن قیمت سنگ آهن باید همین رویه برای برای قیمت فولاد هم لحاظ شود. بنابراین رقابت پذیری نیاز به حذف دخالت دولت دارد باید به واسطه ساز و کاری چون بورس کالا، نهادینه و تقویت شود.