طرح های حمایتی بورس را به کدام سو خواهد کشاند؟

این روزها بحث حمایت از بورس به طور جدی تری مطرح شده و تصمیمات مهمی نهایی و یا پیشنهاد شده است که از این تصمیمات ۳ تا از آن ها نهایی و هفت مورد نیاز به تصویب سران محترم سه قوه می باشد.

تزریق منابع از صندوق توسعه ملی به صندوق تثبیت بازار و رفع ممنوعیت نهادهای مالی بازار سرمایه برای استفاده از تسهیلات بانکی در کنار صدور مجوز به شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هلدینگ ها جهت تأمین مالی از طریق انتشار اوراق بدهی و صکوک به منظور خرید سهام در بازار (که خارج از این بسته حمایتی در هفته‌های گذشته اجرایی شده است) می‌توانند در قسمت تقاضا تحرکاتی را شکل دهند اما نکته اصلی در خصوص انتشار اوراق بدهی و صکوک این است که منابع اصلی جهت خرید این اوراق از خارج بازار سرمایه تامین گردد. بدیهی است چنانچه این شرکت ها اوراق خود را به شرکت‌های زیرمجموعه خود بفروشند و یا به عبارتی این نهادهای مالی اوراق بهادار منتشر کنند و به منظور نمایش موفق ‌آمیز پذیره‌نویسی شرکت های زیر مجموعه خود را مجبور به خرید اوراق منتشره خود نمایند اتفاقی نخواهد افتاد. لذا رمز موفقیت این امر، جذب منابع مالی خارج از بازار سرمایه و یا حداقل جذب منابع از بانک ها است که به نوعی همان استفاده از تسهیلات بانکی به منظور خرید سهام در بازار سرمایه خواهد بود.

 به نظر می‌رسد هسته اصلی این بسته حمایتی بانک ها، صندوق توسعه ملی و مالیات باشد. استفاده بهینه، صحیح و عالمانه از این سه منبع با نگاه به آینده و افق زمانی بلندمدت قطعاً می‌تواند موفقیت آمیز باشد. امید است این بسته حمایتی ۷+۳ (۳مصوبه و ۷ پیشنهاد) بتواند با مدیریت صحیح منابع یادشده مرهمی بر وضعیت فعالان بازار سرمایه بوده و بازار ما را نقد شونده و پر گردش نماید. بدیهی است هر اندازه نقد شوندگی و سرعت معاملات افزایش یابد یک گام به کارآیی بازار نزدیک خواهیم شد و اثرات مثبت آتی آن در هر سه منبع مالی یادشده به وضوح قابل مشاهده خواهد بود.