بورس بازان بخوانند؛ پیش بینی دلچسب برای شما

در حال حاضر  شاخص های  اقتصادی کشور نشان می دهد که مردم کاهش چشمگیری در  برای  هزینه ها تفریحات و سایر مسائل جانبی داشته و  از طرف دیگر سهم هزینه مسکن  و سوخت و هزینه  مواد غذایی هم افزایش داشته است.

همچنین  رشد نقدینگی در ماه های گذشته فاصله معناداری با میانگین آن در ماه های گذشته پیدا کرده و به حدود ۴۰ درصد رسیده است، حالا با توجه به تخلیه تورمی که در سال های اخیر اتفاق افتاده هم اکنون دو راه برای عبور از مشکلات کنونی کشور متصور است که شامل تخلیه تورم به صورت سالانه، یا چاپ پول به صورت صعودی و کنترل مصنوعی تورم است.

در حالت نخست کشور و بازارها می توانند خود را به صورت تدریجی با تورم و رشد نرخ ها منطبق کنند اما در حالت دوم دوره تورمی کشور کاهش یافت و مثلا هر ۳سال یک تورم سنگین را تجربه خواهیم کرد.

در صورت این اتفاق با توجه به رشد دلاری درآمد شرکت های بورسی و رشد ریالی خیلی از هزینه ها رشد سود و و در پی آن رشد قیمت آنها رخ می دهد و سهام به عنوان نقدشونده ترین دارایی که دارای سپر تورم است می تواند اقبال سرمایه گذاران را داشته باشد.

در شرایط کنونی عمده ی این مشکلات به دلیل کسری بودجه ساختاری است و این کسری بودجه هر سال بدتر می شود برای نمونه نرخ رشد نقدینگی سال بعد ۵۰ درصد، سال بعدتر ۶۵ درصد و ... خواهد بود، اما راه بهبود این وضعیت چیست؟

افزایش درآمدهای دولت بهترین راهکار است، این رشد معنادار هم فقط یک راه دارد و آن هم وارد شدن منابع ارزی تازه و بلوکه به داخل کشور است. راه این اتفاق چیست؟ مذاکرات سازنده با طرف غربی، رسیدن به توافق مناسب و پذیرفتن FATF اقدامات مثبتی برای دستیابی به سناریو کنترل چاپ پول است.

واقعیت این است که هیچ راهی به غیر از این برای گریز از تورم های پیاپی روبروی ایران وجود ندارد. در صورت وقوع این اتفاق ها تورم انتظاری کشور کاهش خواهد یافت و احتمالا سود اسمی بورسی ها کاهش می یابد (دیگر خبری از سود های اسمی چند صد درصدی نخواهد بود) اما با توجه به رشد احتمالی GDP کشور و با توجه به اینکه شرکت های بورسی نماینده قسمت بزرگ و مهمی از اقتصاد ایران هستند، بورس رشد دلاری خواهد کرد.

در صورت وقوع این سناریو در این صورت ممکن است خود ریال بهترین دارایی باشد. در واقع برای قسمتی از بازار ریزش دلار اثرگذار است، اما قسمت مهمی از بازار با ارز زیر ۲۵هزار تومان معامله می شود، از این رو در آن قسمت ریزش خاصی را نباید انتظار داشت، از طرفی با توجه به بدهی جدی ارزی دولت به بانک مرکزی و همچنین تقاضای انباشته ارز برای واردات(با توجه به محدودیت های وارداتی اخیر) خیلی نباید انتظار کاهش مهمی در قیمت ارز را داشت، بهترین و خوش بینانه ترین سناریو اینجاست که در کشور  مدتی رشد درآمد عامه ی مردم، شرکت های بورسی را به ریال داشته باشیم اما رشد نرخ ارز نداشته باشیم(در واقع رشد دلاری درآمد ها) پس در صورت توافق هم نباید انتظار کاهش در دارایی های بورسی را داشت.

 در صورت توافق  در حال حاضر بعید است  بسیار به آینده ی کشور و بورس امیدوارتر می شوند چون شرکت ها از آن لحظه به بعد می توانند سود های دلاری و واقعی بسازند، می توانند قراردادهای بین المللی ببندند که موجب رشد پایدار آنها خواهد شد، تخفیفات شرکت های صادراتی کاهش پیدا می کند که موجب رشد حاشیه سود این شرکت ها می شود، به راحتی می توانند ارز را وارد کنند و از همه مهمتر و اصلی تر در صورتی که این اتفاق بیافتد سرمایه گذاران خارجی میل جدی به بازار ایران پیدا می کنند که با توجه به کم بودن P/E دلاری بورس ایران می تواند باعث رشد معنادار بازار بشود.

به همین دلیل در هیچ کدام از سناریو ها ریزش بلندمدتی برای بورس متصور نیست؛  ولی یک نکته ی مهم وجود دارد، باید شرایط کلان اقتصادی را درست درک کرد و در بازار هوشمندانه سرمایه گذاری کرد و تا حد ممکن از نوسانات جزیی در بازار چشم پوشی کرد.