بورس بازان از رئیسی چه می خواهند؟
امیرهوشنگ نوائی: ابراهیم رئیسی در پاسخ به یکی از سهامداران و در رابطه با رقابت انتخاباتی با عبدالناصر همتی گفت «رقیب من ناکارآمدیست».
رئیسی که پیش از انتخابات به تالار بورس در سعادتآباد رفته بود آن روز حرفهای دیگری هم بر زبان آورد:
« نباید مشکلات را پشت گوش انداخت بلکه باید در دل مشکلات رفت، راهحلها را پیدا کرد و با کمک همه کسانی که میتوانند نقش آفرین باشند، وضعیت را به سرعت اصلاح کرد.
بازار بورس و مسائل آن مثل نرخگذاری و دامنه نوسان را نمیتوان دستوری اداره کرد بلکه باید سازوکارهایی برای آن ایجاد شود.
تمام دنیا بورس دارد و مردم با بورس کار می کنند، مهمترین عامل اعتماد مردم به بازار بورس را ثبات این بازار عنوان کرد.
ثبات در مقررات از شرایط مهم بازار سرمایه است تا سهام دار بتواند وضع بازار را پیش بینی کند.
باید تمام وضعیت اقتصادی را برای همه قابل پیش بینی کنیم تا مردم بتوانند برای زندگی و کسب و کارشان تصمیم بگیرند
یکی از کارهای جدی و محوری ما این است که بازار بورس را برای مردم اطمینان بخش کنیم و وضعیت بازار سرمایه را با کمک متخصصان و صاحبنظران این حوزه به وضعیت سامان یافته و مورد اعتماد مردم تغییر دهیم.»
یادآوری تمام آن حرفها وقت زیادی خواهد گرفت و البته ضرورتی هم ندارد.
امروز سهامداران بورس خسته از ضربات متعدد دولت و مجلس و رسانههای وابستهشان به بورس تصمیم گرفتند تا اعتراض خود را در فضای مجازی با هشتگ #ابراهیم_بورسشکن رسانهای کنند. این فعالیت جمعی در حالی شکل میگیرد که قرار است ابراهیم رئیسی سهشنبهها در گفتگوی تلویزیونی با مردم صحبت کند.
آیا امشب رئیسی در صحبتهایش به بورس اشارهای خواهد کرد؟ وی چه باید بگوید که بورس بر مدار آرامش بازگردد؟ و اصلا خواسته بورس از رئیس دولت سیزدهم چیست؟
رئیسی از بورس استفاده تبلیغاتی کرد
به عنوان نگارنده این مطلب تاکید میکنم که از نظر من شخص رئیسجمهور مسئول سود و زیان هیچکسی در بازار نیست مگر آن که خود وی چنین مسئولیتی را تقبل کرده باشد. امیدوار بودم و هستم که هیچ مقام سیاسی کارنامه خود و سودآوری سهامداران را به هم رقم نزند. متاسفانه روسای دولتهای دوازدهم و سیزدهم تا توانستند در خلاف این جهت حرکت کردند. روحانی و باقی سیاسیون برای تامین کسری بودجه مردم را به بورس دعوت کردند و سهام را گران فروختند.
ابراهیم رئیسی نیز تا توانست از زیان سهامداران استفاده انتخاباتی کرد. او در جواب سهامدار زیاندیدهای که پیش از انتخابات به او گفت: « بعد از خدا امید ما به شماست » جواب داد که « امیدتان به خدا باشد و بنده هم انشاءالله به عنوان خدمتگزار شما تلاشم را خواهم کرد .»
وعدههای رئیسی به کجا رسید؟
وی پیش از انتخابات و در اوایل دولتش ۱۰ وعده برای اصلاح وضعیت بورس مطرح کرد:
وعدههای رئیسی در رابطه با بازار سهام
۱- اصلاح سریع وضعیت بازار: از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم شاخص کل ۲۰ درصد ریزش داشته؛ ۴۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی حقیقی از بازار خارج شده و البته وضعیت پورتفوی افراد بهتر از شاخص کل نیست.
۲- عدم تصمیمات خلقالساعه و ثبات در قوانین و مقررات: خبر تغییر قیمت گاز و انرژی، قیمتگذاری خودرو و مالیات بر صادرات
۳- رفع معضل قیمتگذاری دستوری: تقریبا در هیچ موردی محقق نشده و در برخی موارد به سمت قیمتگذاری دستوری بیشتر رفتهایم.
۴- حل مشکل دامنه نوسان: شاید این موضوع ساختاریترین مساله بورس باشد که نیاز به هیچ هماهنگی با دیگر نهادها نداشته است. با این حال این موضوع نیز عملی نشده است.
۵- عدم دستوری اداره کردن بازار: قضاوت در این مورد را به مخاطبان واگذار میکنم. تنها موردی که دوست دارم در اینجا به آن اشاره کنم ممنوعیت معاملات صندوق طلا در زمانی بود که رشد قیمت دلار در حال وقوع بود.
۶- عدم تبدیل شدن بورس به محل جبران کسری بودجه دولت: این بار اگر چه دولت با فروش سهام از بورس تامین بودجه نمیکند، برای تامین بودجه خود سهام را قربانی کرده است.
۷- فعال کردن صندوق حمایت و تثبیت بازار سرمایه: شاید این تنها موردی است که دولت رئیسی تا حدودی در راستای آن گام برداشته و البته بسیاری از کارشناسان نیز به خطرات تورمی ترزیق پول به صندوق تثبیت از طریق صندوق توسعه تاکید کرده بودند.
۸- انتشار موثر اوراق بهادار برای پوشش مخاطرات سهامداران خرد: سالهاست که به توسعه ابزار مشتقه برای قرار دادن بورس در مسیر منطقی تاکید میشود. در این میان دو دولت قبلی بر انتشار اوراق تبعی متمرکز شدند. تنها یک نمونه از آثار چنین تصمیمی آن است که صندوق تثبیت بازار فردا باید برای بازخرید سهام ایران خودرو زیان ۵۰ میلیارد تومانی را متحمل شود.
۹- کاهش نرخ مالیات شرکتها از ۲۵ تا ۱۰ درصد: به نظر میرسد که قرار شده نرخ موثر مالیاتی شرکتهای تولیدی به ۲۰ درصد کاهش پیدا کند. در عوض کمیسیون تلفیق مجلس به ناگهان حذف معافیت مالیاتی شرکتهای صادرکننده را مطرح کرده است. بسیاری از اقتصادهای سالم به جای اتکا به منابعی همچون نفت و ... بودجه خود را بر اخذ مالیات متمرکز کردهاند؛ چرا که این روش درآمدهای پایدار برای دولتها ایجاد میکند. با این حال مسیری که دولت و مجلس در پیش گرفتهاند اولا متناقض است و ثانیا به جای آن که متکی بر برنامهریزی و اعمال قاعدهمند باشد بیشتر به ایجاد تنش برای شرکتها و بورس منجر شده است.
۱۰- ممنوعیت نوسانگیری آگاهانه و غیرآگاهانه حقوقیها: قضاوت این موضوع را نیز به خواننده واگذار میکنم.
آیا رئیسی امشب از بورس سخن خواهد گفت؟
شاید بسیاری از سهامداران که از زیان بیامان این روزها خسته شدهاند امیدوارند که از دریچه تلویزیون معجزهای بیرون بیاید و بورس را به روال معقول خود باز گرداند. شاید اگر جملاتی این چنینی از دهان ابراهیم رئیسی بیرون بیاید خاطر سهامداران تا حدودی آسانتر گردد: قیمت گاز با نرخهای قبلی برای صنایع محاسبه خواهد شد. محصولاتی که مجلس به فهرست مواد خام و نیمه خام اضافه کرده را دولت نخواهد پذیرفت و نیازی به مالیاتستانی از این بخشها نیست. یا آن که از فردا قیمت درب کارخانه خودرو ۲۰ درصد دیگر هم اضافه میشود تا زیان پاییز این شرکتها تکرار نشود.
من اما امیدوارم ابراهیم رئیسی تنها یک جمله در رابطه با بورس بگوید: تمام دغدغههای سهامداران نیاز به بررسیهای کارشناسی دارد و بنده آن تخصص را ندارم تا در این موارد اظهار نظر کنم. تنها به عنوان مجری قانون سعی خواهم کرد هیچ قانونی یکشبه و بیمقدمه اجرا نشود.
به شخصه پیش از انتخابات امیدی نداشتم که آمدن دولت رئیسی کمکی به وضعیت بازار سهام کند. تنها امیدوار بودم که دولت به فکر رفتار قیممآبانه برای این بازار نیفتد که آن نیز امید واهی بود. بعید است این دولتها قصدی برای کوتاهکردن دست خود از سهام و سهامداری داشته باشند؛ ای کاش دست کم به فکر تغییر دیگری نیفتند.
ارسال نظر