ایرلند ایران و غرب را به توافق می رساند؟
در ادامه به اصطلاح میانجی‌گری‌ها میان ایران و طرف‌های برجامی، «سیمون کاوونی» وزیر خارجه ایرلند قرار است فردا یکشنبه به تهران سفر کرده و با مقامات کشورمان دیدار کند.
«ایرلند جزو طرف‌داران برجام است و مشتاق است در نقش خود به عنوان تسهیل‌کننده اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، گفت‌وگوهای نزدیک با همه بازیگران را حفظ کرده و همه طرف‌ها را به رعایت کامل توافق ترغیب کند.»
ایران همواره بر اصل گفت‌وگو تاکید داشته اما نقش‌آفرینی کشورهای خارج از برجام از یک سو باید بر اساس منطق و واقع‌بینی و نه با هدف تحمیل زیاده‌خواهی‌های غرب باشد و از سوی دیگر باید این اصل مورد توجه میانجی‌گران باشد که برجام قابل مذاکره نیست و هیچ عضو جدیدی به آن افزوده نخواهد شد.
جمهوری اسلامی همانطور که میزبانی خوب برای مدیرکل آژانس و نمایندگان کشورهایی همچون قطر بوده، میزبان وزیر خارجه ایرلند نیز خواهد بود اما طبیعی است که بر اساس حقوق و منافع خویش تصمیم می‌گیرد.
نکته آنکه؛ اقدام اروپا در شورای حکام و عقب‌نشینی آنها از صدور قطعنامه ضدایرانی گرچه گامی مثبت ارزیابی می‌شود اما حقیقت آن است که این اقدام نه به اختیار بلکه به اجبار و ناشی از فضای داخلی آژانس و رفتار ایران صورت گرفت تا از مانع رسوایی شکست آنان شود.
از سویی؛ بیانیه سه‌جانبه اروپایی‌ها و نیز سخنان مقامات آمریکایی که بار دیگر ایران را تهدید امنیت جهانی دانسته و به مقابله با تهران تاکید کرده‌اند، خود سندی دیگر به عدم تغییر رفتار عملی غرب است، چه، این بیانیه نشان داد که همچنان اندیشه وادارسازی ایران به کنار نهادن تمام حقوق هسته‌ای، توان موشکی و منطقه‌ای در ذهن آنها وجود دارد.
از سوی دیگر؛ عملکرد اروپا و آمریکا در شورای حکام هر چند در ظاهر گامی مثبت است اما در عمل هیچ اقدامی برای برداشتن تحریم‌ها صورت نداده و تنها به زبان‌بازی اکتفا کرده‌اند، چنانکه حتی بایدن بار دیگر وضعیت اضطرار ملی در قبال ایران تمدید کرد.
با توجه به این حقایق؛ سفر وزیر خارجه ایرلند در صورتی می‌تواند موفق باشد که بر اساس توجه به حقوق هسته‌ای و برجامی ایران و لزوم تغییر رفتار طرف مقابل انجام شود و در آن مصوبه مجلس شورای اسلامی مبنی بر راهبرد عملی برای لغو تحریم‌ها مدنظر قرار گیرد.
بر این اساس؛ کشورهایی که به دنبال میانجی‌گری هستند باید به این امر توجه داشته باشند که طرف نقض کننده برجام غربی‌ها بوده‌اند لذا اگر وساطتشان دستوری نیست و وجدان حقوقی بر آن حاکم است، به جای درخواست برای کوتاه آمدن ایران از حقوق و مطالباتش، باید تغییر رفتار کشورهای غربی را پیگیر باشند.
تعهدپذیر ساختن غرب به تعهدات برجامی برای لغو تحریم‌ها و راستی‌آزمایی آن از سوی ایران، راهکار نهایی به نتیجه رسیدن میانجی‌گری‌هاست و وزیر خارجه ایرلند نیز اگر به دنبال ثبت نام خود به عنوان یک واسطه موفق است گزینه‌ای جز تلاش برای تغییر عملی رفتار غرب ندارد.
ارسال نظر