نظر رئیس اتاق بازرگانی درباره قرارداد ایران و چین
رئیس اتاق بازرگانی تهران میگوید صرف امضای یک سند همکاری نه دلیلی برای خسارتبار بودن آن است و نه سودآور بودن، بلکه برای تحلیل شرایط نیاز به عقد قراردادهای اقتصادی خواهد بود.
چند روز پس از امضای سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین، همچنان دیدگاههای مختلفی درباره این توافق جدید مطرح و نگاههای مثبت و منفی مختلفی در رابطه با آن اعلام میشود. با این وجود رئیس اتاق بازرگانی تهران میگوید آنچه که فعلا به مرحله اجرا رسیده نه نگرانکننده است و نه میتوان از آن به عنوان تحولی جدی یاد کرد، زیرا تا زمان نهایی نشدن قراردادها، آنچه که امضا شده صرفا یک سند همکاری خواهد بود.
مسعود خوانساری در صفحه اینستاگرام خود با اشاره به لزوم جذب سرمایهگذار خارجی برای توسعه اقتصادی کشور گفت: هیچ کشوری توسعه پیدا نکرده است مگر با جذب سرمایهگذاری خارجی؛ یعنی اگر چین امروز چین شده قطعاً در آغاز حرکتش بهسوی توسعه، جذب سرمایهگذاری خارجی نقش مهم و اساسی داشته است (بیشترین سرمایهگذاری در چین توسط امریکا؛ یعنی کشوری انجام شد که چینیها آنها را دشمن شماره یک خودشان میدانند) این موضوع برای کره، چین، مالزی، اندونزی و شاید بتوانم بگویم تمامی کشورهایی که توسعه پیدا کردند صدق میکند و همگی در شروع با جذب سرمایهگذاری خارجی و ورود فناوریهای روز بهسوی توسعه حرکت کردهاند.
او ادامه داد: ما هم اگر قرار است توسعه پیدا کنیم، نیازمند جذب سرمایهگذار خارجی هستیم. طبق گزارشهای مرکز آمار، روزبهروز شاهد گسترش فقر در کشور هستیم و شاید ۵ یا ۶ دهک جامعه زیرخط فقر هستند و در چنین شرایطی قطعاً نیاز به سرمایهگذاری خارجی داریم و باید استقبال کنیم. تعداد زیادی معدن داریم که نیازمند سرمایهگذاری خارجی است. در صنعت نفت، گاز، فولاد و... هم شرایط به همین شکل است و امکان جذب سرمایهگذاری خارجی وجود دارد. در صنعت گردشگری بیش از ۳۰ هزار جاذبه گردشگری داریم اما تعداد بسیار اندکی گردشگر را در سال پذیرا هستیم. درحالحاضر هم یکی از معدود کشورهایی در جهان که سرمایهگذاریهای کلان انجام میدهد، چین است. به طور خاص در میان کشورهای محدود سرمایهگذار هم تنها چین حاضر به همکاری با ایران است.
رئیس اتاق بازرگانی تهران با اشاره به ویژگیهای فعلی اقتصاد چین، تشریح کرد: چین دومین اقتصاد بزرگ جهان است و خیز بلندی برای تصاحب جایگاه اول برداشتهاست. از سوی دیگر ما در انزوای ناشی از تحریمها قرار داریم و هیچ کشوری مایل به سرمایهگذاری در ایران نیست. در مورد رابطه با چین باید در نظر داشت هر کشوری به دنبال منافع خودش است و چین هم از این امر مستثنا نیست؛ بنابراین در هنگام عقد قراردادها باید از تمام ظرفیت کارشناسی و حقوقی استفاده شود که خسارتی به ما تحمیل نشود. آنچه تاسف انگیز است اینکه بسیاری متن تفاهمنامه را نخواندهاند و بیشتر تحت تاثیر فضاسازیها هستند و هیجانی اظهارنظر میکنند.
خوانساری خاطرنشان کرد: این مسئله را هم مانند رابطه با غرب و امریکا نکنیم که بعد از گذشت ۴۰ سال به یک موضوع لاینحل تبدیل شده و میلیاردها دلار خسارت برای کشور به همراه آورده است. پیش از این در مورد قرارداد کرسنت هم همین میزان هیاهو در کشور راه افتاد و در نهایت آن قرارداد بهم خورد و مشخص شد که اصلا موضوع چنین نبوده که در سطح افکار عمومی مطرح شده بود.
ارسال نظر