آفریقا بی خیال ماکارونی ایران شد!
مشاور انجمن صنفی کارفرمایان کارخانجات ماکارونی با بیان اینکه ۷۰ درصد صادرات ایران به کشورهای عراق و افغانستان انجام می‌شود، برخی موانع صادرات ماکارونی را تشریح کرد و گفت که به دلیل مشکلات ناشی از تحریم، نبود خطوط کشتیرانی و نیامدن رایزن‌ها به ایران، کشورهای آفریقایی را از دست داده‌ایم.
رسول مژده شفق، اظهار کرد: به دلیل مشکلات ناشی از تحریم، امکان مبادلات پولی و بانکی به خیلی از کشورهای آفریقایی و آسیایی وجود ندارد، عمده صادرات ایران به کشورهای عراق و افغانستان و مقداری هم به کشور پاکستان انجام می‌شود. مبادلات پولی نیز از طریق ریال و بر اساس نرخ روز دلار محاسبه می‌شود.
به گفته وی کشورهای آفریقایی نیر در گذشته یکی از بازارهای هدف صادرات ماکارونی ایرانی بودند، اما در سال‌های اخیر به دلیل مشکلات ناشی از تحریم، نبود خطوط کشتیرانی و نیامدن رایزن‌ها به ایران هزینه‌های مضاعف برای صادرات به بازارهای آفریقا به تولیدکنندگان و صادرکنندگان تحمیل شده، به طوری که باید ماکارونی را به بنادر یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس ببرند، تخلیه و بارگیری کنند، اسناد را تحویل دهند و بعد دوباره محموله بارگیری شود.
مشاور انجمن صنفی کارفرمایان کارخانجات ماکارونی با بیان اینکه در این شرایط هزینه مضاعفی برای صادرات ماکارونی تحمیل می‌کند که قدرت چانه زنی برای رقابت در بازارهای هدف را می‌گیرد، تصریح کرد: همین شرایط باعث شده کشورهای آفریقایی را از دست بدهیم، چرا که رقبای ایران مثل ترکیه و مصر به مراتب ماکارونی را ارزان تر از ایران در این کشورها عرضه می‌کنند.
به گفته وی مشکل سوم صادرکنندگان تعهدات بازگشت ارز است که دولت با یک تصمیم خلق الساعه از سال ۱۳۹۷ همه صادرکنندگان را مکلف کرد بر اساس میزان صادراتی که انجام دادند پیمان سپار باشند یا به عبارت دقیق‌تر برگشت ارز حاصل از صادرات بر اساس نرخ نیما یکی از چالش‌های اصلی صادرکنندگان است. چرا که نرخ ارز برای صادرات با نرخی که باید به دولت برگردانند متفاوت است. تولیدکنندگان بر اساس نرخ ارز آزاد تولید می‌کنند، اما دولت با نرخ ارز نیما از آنها خرید می‌کند.
تناقض کاهش نرخ ارز و افزایش قیمت مواد اولیه
شفق همچنین با بیان اینکه کاهش نرخ ارز از حدود پنج ماه پیش به مشکل دیگر برای صادرکنندگان تبدیل شده، اظهار کرد: کاهش نرخ ارز باعث کاهش انگیزه صادرات می‌شود. این در حالی است که در ماه‌های اخیر به دلیل افزایش شدید هزینه‌های تولید قیمت تمام شده افزایش یافته است. این یک تناقض است که از طرفی نرخ ارز کاهش و از طرف دیگر قیمت تمام شده افزایش یافته است. بنابراین امکان اینکه صادر کنندگان بتوانند با قیمت قبلی صادر کنند از بین رفته است و قیمت پایه صادراتی به شدت افزایش خواهد یافت که امکان صادرات را از بین می‌برد.
به گفته وی ظرفیت صادرات کشور در بهترین حالت زیر ۱۰۰ هزار تن و حدود ۷۰ تا ۸۰ هزار تن است. در سال‌های اخیر نیز صادرات این محصول بین ۵۰ تا ۶۰ هزار تن در نوسان بوده است.
ارسال نظر