گران وارد می کنیم، ارزان می فروشیم!

محمدرضا شهیدی‌تبار، نماینده وزارت صنعت و معدن در اتاق بازرگانی می‌گوید: تقریبا به همه کشورها و برای همه کالاها تخفیف می‌دهیم و از طرف دیگر هم همه کالاها را گران‌تر وارد می‌کنیم.

ماجرا از آنجا شروع شد که یکی از اعضای هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد دیروز گفته بود که ترکیه فولاد را با قیمت هر تن، ۵۸۰ دلار از ایران می‌خرد و با سود حدود ۱۷۰ دلاری به ازای هر تن، آن را به سوریه صادر می‌کردند.

خبرگزاری الجزیره توضیح داده بود که ترکیه قصد دارد در بازسازی حلب، بازار سوریه‌ را در دست بگیرد. جالب است بدانیم که ترکیه این حجم فولاد برای بازشسازی کامل یک شهر را ندارد.

این یعنی ترک‌ها فولاد را با قیمت ارزان از ایران می‌خرند و بعد با سود به سوریه می‌فروشند.

اما آیا فولاد ایرانی به ترکیه قاچاق می‌شو یا به صورت رسمی ولی ارزان به ترکیه فرستاده می‌شود. شهیدی‌تبار، نماینده وزارت صنعت و معدن در اتاق بازرگانی قاچاق فولاد را تکذیب می‌کند.

او توضیح می‌دهد: ما به دلیل تحریم‌ها مجبوریم کالای خود را با تخفیف زیاد به ترکیه بفروشیم و این جزو هزینه‌های تحریم است.

تا پیش از این تنها نفت خود را با تخفیف‌های گزاف به خریداران می‌فروختیم. ایران مجبور بود به دلیل جذاب ماندن در بازار، قیمت نفت خود را پایین‌تر بیاورد تا کشورها حاضر شوند ریسک تحریم‌های آمریکا را به جان بخرند.

شهیدی‌تبار می‌افزاید: هیچ کشوری با قیمت رسمی از ما کالا نمی‌خرد. تنها ترکیه نیست که چنین شرایطی از ما می‌خواهد. ما برای واردات و صادرات مجبوریم تخفیف دهیم و گران بخریم.

به نظر می‌رسد تحریم‌ها موجب شده کالاهای ایرانی با واسطه به کشورهای دیگر برود و از طرف دیگر کالاهای وارداتی هم گران‌تر از حد استاندارد وارد ایران شود.

ترکیه فولاد ایران را با تخفیف بالا می‌خرد و با سود زیاد به کشورهای دیگر و از جمله سوریه می‌فروشد. اما به نظر می‌رسد تنها ترکیه و فقط فولاد مشمول این تخفیف نمی‌شود و دیگر کشورها هم برای خرید دیگر کالاها از ایران تخفیف می‌گیرند.