دلایل رشد نرخ بیکاری در سال ۹۹ چه بود؟

نرخ بیکاری جمعیت فارغ التحصیل آموزش عالی از ۱۳٫۶ درصد به ۱۴٫۹ درصد در تابستان ۹۹ رسیده است. آماری که نشان از رشد نرخ بیکاری سه ماهه دوم سال ۹ نسبت به سه ماهه نخست می‌دهد.

همچنین آمارهای مرکز آمار ایران نشان‌دهنده افزایش ۰/۲ درصدی نرخ بیکاری برای جمعیت ۳۵-۱۸ ساله طی تابستان ۹۹ نسبت به سه ماهه قبلش است. بر این اساس نرخ بیکاری برای جمعیت ۱۸_۳۵ ساله از ۱۶٫۷ درصد به ۱۶٫۹ رسیده است.

اما دلایل رشد نرخ بیکاری چه بوده؟ سعید عیسی زاده، کارشناس اقتصادی در این مورد می‌گوید: بازار کار مانند سایر سایر بازارها دو طرف عرضه و تقاضا دارد. بعد تقاضای کار به تولید و سرمایه‌گذاری برمی‌گردد. بعد عرضه آن نیز به جمعیت در سن کار برمی‌گردد. حدود ۴۰ میلیون نفر زیر ۳۰ سال داریم و این یعنی تعداد زیادی در حال ورود به بازار کار هستند. ضمن اینکه هر ساله تعدادی فارغ‌التحصیل داریم که جویای شغل هستند.

این کارشناس اقتصادی می‌گوید: در بُعد تقاضا برای ایجاد اشتغال مشکلاتی داریم که بخشی از آن مربوط به خود کشور و بخشی نیز به دلیل کروناست که دنیا با آن درگیر است. اقتصاد کشورمان نیز به دلیل سومدیریت‌ها و کشمکش‌های سیاسی مشکلات فراوانی دارد که بازارها کارکردشان را از دست دادند. بنابراین در بعد تقاضا تولید نمی‌تواند رشد پیدا کند. رشد اقتصاد منفی نیز باعث شده است که اقتصاد ما کوچکتر شود.

او ادامه می‌دهد: جوانان و مشخصا کسانی که تا پیش از این کاری نداشتند و اکنون جویای کار هستند بیشترین آسیب را از این وضعیت می‌بینند. هر چند کسانی که پیش از این کاری داشتند و مهارتی نیز دارند نیز این آسیب‌ها در امان نیستند.

عیسی زاده در پایان می‌گوید: در بُعد عرضه نیز مسئله پیداست. اقتصادی که باید برای جوانان شغل ایجاد می‌کرد، عملا ناتوان بوده است. جوانان هزینه‌های زیادی برای مدرک گرفتن کردند اما کار پیدا نمی‌کنند. بنابراین به سراغ بخش غیررسمی می‌روند که با مدرکشان همخوانی ندارد بنابراین عدم تطابق به وجود می‌آید. این موضوع هم یعنی بهره‌وری پایین و به دنبال آن دستمزد کمتر. دستمزد کمتر هم انگیزه‌ای است برای جابه جایی شغل که باعث بالا رفتن بیکاری می‌شود. پس بخشی از جویندگان کار از یافتن شغل ناامید و از بازار کار خارج می‌شوند.