این زباله گردها برای یک مشت آشغال خلاف می کنند

عضو سابق شورای شهر تهران وضعیت زباله گردی در تهران و این گفته مدیرعامل سازمان پسماند تهران مبنی بر قفل دار کردن ظروف زباله تهران جهت مبارزه با زباله گردی را تشریح کرد. او در این رابطه گفت: این که برای ظرف های زباله درب تعبیه شود و آن ها را قفل کرد تا امکان دسترسی زباله گرد به این ظروف کاهش یابد، تصمیم موفق و کارسازی نخواهد بود. باید برنامه ای جامع داشت تا شهروندان از نظر فرهنگی و از دوران مدرسه و دبستان با فرهنگ مدیریت پسماند آشنا شوند.

زباله گردی به یکی از معضل های گسترده شهر تهران تبدیل شده است. اکنون در کمتر خیابانی زباله گردی دیده نمی شود. اخیراً مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران اعلام کرده است که برای مقابله با زباله گردی تصمیم گرفته شده است تا برای هر ظرف زباله قفلی زده شود. دکتر محمد جواد حق شناس توضیحاتی در رابطه با وضعیت زباله گردی و قفل دار کردن مخزن زباله های شهر ارائه کرد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، مشاهده افزایش زباله گردها در شهرهای بزرگ، نشانگر افزایش خط فقر، گسترش حاشیه نشینی، مهاجرت ها از کشورهای اطراف به دلیل جنگ و آسیب های مختلف، مهاجرت های اقتصادی به دلیل خشکسالی و موارد دیگر به سمت شهرهای بزرگ نشات گرفته است. تا این موضوع حل نشود، با این معضل بیشتر مواجه خواهیم شد. آخرین راه حلی که شهرداری تهران برای کاهش تعداد زباله گرد ها در تهران پیشنهاد کرده است، نصب درب هایی قفل دار برای ظروف زباله است تا دسترسی زباله گردها به ظروف زباله کمتر شود. این درحالی است که مدیریت چنین موضوعی ساده به نظر نمی رسد و بعضاً ممکن است باعث تولید آسیب های اجتماعی بیشتری شود. به عنوان مثال یک زباله گرد برای دسترسی به زباله هایی که برای او ارزشمند هستند، دست به اقدامات بزهکارانه و خسارات مختلف بزند. محمد جواد حق شناس، عضو سابق کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران در این رابطه توضیحات و راه حل هایی را عنوان کرد.

برخورد با زباله گردها، برخورد با معلول است نه علت

محمدجواد حق شناس، عضو سابق در تشریح مسئله زباله گردی در تهران به خبرنگار رکنا اظهار داشت: اگر با خود زباله گرد برخورد شود، در واقع با معلول برخورد شده است و نه علت این معضل اجتماعی. راه حل منطقی این موضوع آن است که در ابتدا بپرسیم پدیده زباله گردی چرا شکل گرفته و ابعاد اقتصادی و فرهنگی این موضوع کدامند؟ همچنین چگونه می توان این آسیب بزرگ اجتماعی را مدیریت کرد.

وی ادامه داد: موضوع زباله گردی و ساماندهی کسانی که برای گذراندن زندگی شان تلاش می کنند، مسئله ای نیست که به عنوان وظیفه ای برای مدیریت شهری تعریف شده باشد، بلکه در ساختار های کلان نظام جمهوری اسلامی شکل پیدا می کند. برای کاهش فقر و مدیریت خانواده هایی که زیر خط فقر زندگی می کنند علی القاعده باید در ساختارهای کلان اقتصادی و سیاسی مثل مجلس، دولت، سازمان برنامه و بودجه، وزارت خانه های کشور و تعاون و حتی قوه قضائیه همگی دست به دست هم بدهند تا با کاهش فقر، افزایش اشتغال و بهبود معیشت مردم، بخشی از این مشکل را حل کنند.

عضو شورای شهر تهران در دوره پنجم گفت: مدیریت شهری بخش مدیریت پسماند را برعهده دارد، همچنین مسائل فرهنگی مربوط به تولید پسماند و عدم تفکیک آن کاری فنی به حساب می آید. طبیعتاً در دنیا در مورد مسئله مدیریت پسماند تلاش شده است تا مواجهه درست و دقیقی صورت گیرد. در تهران روزانه چند میلیون تن پسماند تولید می شود. اینکه شهروندان تهرانی در مدیریت پسماند، با تفکیک پسماند از مبدا همراهی نمی کنند یا با آن آشنایی ندارند، نشانگر آن است که ساختار لازم برای این موضوع طراحی نشده است. زباله هایی که تولید می شوند زباله های ارزشمندی هستند و عده ای که در این صنعت مشغول به کار هستند را به  این حرکت وا می دارد تا بتوانند با تفکیک زباله ها، در واقع زباله های خشک را جدا کنند تا منبع درآمدی برایشان باشد.

پیشنهاد انتقال ظروف زباله به زیر زمین

حق شناس در تقبیح پدیده زباله گردی در شهر تهران اظهار داشت: طبیعی است تفکری که در نتیجه سودمند بودن این صنعت و فضای شغلی به ما خبر می دهد، عده ای را به کار می گیرد تا افرادی را استثمار کنند. این رویکرد منجر به این می شود که بازار تفکیک و جداکردن زباله های ارزشمند و بی ارزش سودمند می شود و حاشیه سودی که ایجاد می شود، بخش قابل توجهی از فضای کار را برای افراد بی خانمان یا کسانی که مشکلات زندگی در تهران دارند و مسکن و درآمد ندارند را جذب این بازار می کند.

رئیس سابق کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای پنجم تهران افزود: مدیریت شهری فارغ از وظیفه کلانی که به عهده نظام جمهوری است، به این نتیجه رسیده است سطل های زباله را که از منابع مهم انباشت زباله است از دسترس راحت زباله گرد ها خارج کند. یکی از ایده هایی که در گذشته در رابطه با زباله گردی، این بود که ظرف های زباله ای که در معابر شهری دیده می شود به زیر زمین انتقال پیدا کنند، در این صورت ماشین های حمل زباله می توانند آن ها را خارج کنند و امکان دسترسی زباله گرد ها را به پسماند جدا نمایند.

محمد جواد حق شناس در پایان تاکید کرد: این که برای ظرف های زباله درب تعبیه شود و آن ها را قفل کرد تا امکان دسترسی زباله گرد به این ظروف کاهش یابد، تصمیم موفق و کارسازی نخواهد بود. باید برنامه ای جامع داشت تا شهروندان از نظر فرهنگی و از دوران مدرسه و دبستان با فرهنگ مدیریت پسماند آشنا شوند. می توان با تعبیه ظرف های تفکیک زباله در همه ساختمان ها، شهرک ها و مناطق شهر بتوان شیشه، باتری و کاغذ و... را جدا و زباله های تر را نیز با کمترین میزان مایعات موجود تولید کرد، سپس این زباله ها در ساعاتی مشخص بیرون آیند و به راحتی عملیات تفکیک آن انجام شود، از این طریق می توان معضل زباله گردی در شهر را تا حد زیادی رفع کرد.