ظهور پدیده ای بدتر از گورخوابی

یکی از موضوعاتی که طی سال‌های اخیر تبدیل به معضل اساسی شهر شده است موضوع زباله گردی و جمع کردن ضایعات از سطح شهر است. در این بین تورم، گرانی باعث شده است تا زن و مرد در کنار یکدیگر برای کسب لقمه‌ای نان در تکاپو باشند.  حال چند وقتی است که زنان نیز  در جوی ها و سطل های زباله به دنبال ضایعات می‌گردند.

طبیعتا فقر و گسترش اعتیاد، یکی از عوامل جوی گردی زنان است که تا وخیم تر نشدن آن می‌توان با اقداماتی جلوی آن را گرفت.

سپیده علیزاده، مدیرعامل موسسه کاهش آسیب نور سپید هدایت درباره زنانی که جوی گردی برای جمع آوری ضایعات می‌کنند گفت: زنان کارتن خواب معتقد هستند کاری که تن فروشی نباشد و موجب شود این افراد نان حلال کسب کرده و شرافت خود را از دست ندهند، فقط در جمع آوری ضایعات امکان پذیر است که آن هم در خیابان نریخته و افراد مجبور هستند برای بدست آوردن روزی خود سر در سطل های زباله و پا در جوب های شهر بگذارند.

زنان جوان و زیبا کارتن خواب، جوی گردی نمی کنند

او ادامه داد: البته حقیقت این است که بعضی از زنان نیز تا زمانی که جوان هستند و زیبایی دارند به غیر از زباله گردی و جوی گردی به راه های خلاف دیگری کشیده می‌شوند. آدم هایی نیز وجود دارند که این زنان را وارد باندهای مافیایی و فساد و فحشا می‌کنند اما در نهایت  وقتی به جایی می‌رسند که از نظر مغزی و جسمی تعادل ندارند به جمع آوری ضایعات روی می‌آورند.

اضافه شدن ۹۰۰ زن معتاد و زباله گرد تنها به یک مرکز آسیب در یکسال گذشته

علیزاده افزود :عدد مشخصی برای جوی گردی وجود ندارد اما برآورد میدانی من فقط در مرکز کاهش آسیب نور سپید هدایت نشان می‌دهد. در یک سال گذشته ۹۰۰ نفر برای بار اول در مرکز ما تشکیل پرونده داده اند. این درحالی است که این افراد نیز خود خواسته و با پای خود به مرکز ما پا گذاشته اند تا از حمایت های لازم برخوردار شوند.

علیزاده با گفتن از اینکه  افراد حاضر در مراکز کاهش آسیب در نهایت یا مادر می‌شوند، یا مادر هستند یا خانواده ای دارند که باعث می شود چرخه آسیب تکرار شود ادامه داد: فلذا اگر مسئولین برای آنهایی که با پای خود برای حل آسیب هایشان به مراکز می روند کاری نکنند بدون شک در آینده باید یا آنها را بازداشت و زندانی کنند یا در کمپ ماده ۱۶ قرار بدهند.

کارتن خواب هایی که معتاد نیستند؛ ناچارند

این فعال اجتماعی تاکید کرد: آنقدر ما را درگیر کرده اند که بجای کارهای تخصصی و حرفه‌ای، هنوز گیر نیازهای اولیه هرم مازلو هستیم. شاید مردم این را ندانند اما بسیاری از افراد، به دلیل اعتیاد بی خانمان نمی‌شوند بلکه دلیل اصلی بی‌خانمانی آنها به دلیلی بیماری اعصاب و روان و نداشتن خانواده خوب است. بعد از ۱۶ سال فعالیت در حوزه اعتیاد و آسیب های اجتماعی این برای من شگفت انگیز بود که امروز خوابگاه غیر از اعتیاد من پر می‌شود.

فعالین حوزه آسیب اجتماعی از ادامه کار می‌ترسند

علیزاده در پاسخ به این سوال که چطور می‌شود به زنان جوی گرد و زباله گرد کمک کرد توضیح داد: ما یک جواب و یک راه مشخص برای این سوال نداریم بلکه باید به تعداد افراد آسیب دیده راه حل و گزینه داشته باشیم تا بتوانند مسیر درمان خود را انتخاب کنند. این افراد در یک شب به ته خط نرسیده اند که بخواهیم آنها را در یک شب به زندگی عادی بازگردانیم. برنامه کاهش آسیب این روزها در کشور ما کم رنگ شده است و به شدت فعالین حوزه آسیب اجتماعی از ادامه کار می‌ترسند.

این فعال مدنی با بیان اینکه روزهایی را سپری می‌کنیم که فعالین اجتماعی هراس آوردن نام وسایل کنترل جمعیت را دارند خاطر نشان کرد: فعالین حوزه آسیب های اجتماعی از اینکه بگویند ما به اتاق مصرف نیاز داریم تا مصرف کنندگان مواد مخدر از آن برای مصرف خود استفاده کنند، امتناع می‌کنند چراکه هنوز زمینه فرهنگی و اجتماعی به روز نشده است و از طرف مسئولین و عامه مردم مورد حمله قرار می‌گیرند.