کابوس بزرگ تهرانیان کی تمام می‌شود؟
پیدا کردن فضا برای پارک خودرو از گذشته یک مشکل بود؛ اما با شیوع کرونا ویروس و استفاده بیشتر مردم از خودروی شخصی این مشکل به کابوس رانندگان بدل شد؛ بگونه‌ای که تقریبا همه ما تجربه پارک دوبل یا بالا پایین کردن کوچه‌ها و خیابانها برای پیدا کردن جای پارک را داریم، اما راه‌حل چیست و تا به کی باید به دنبال فضایی برای پارک خودرو گشت؟
این روزها نبود جای پارک خودرو و دور و غیرقابل دسترس بودن پارکینگ‌های عمومی، باعث تشدید ترافیک در اطراف مراکز شلوغ پایتخت شده است، این کمبوددر حالی است که معمولا برای پیدا کردن فضایی برای پارک خودرو باید بارها و بارها دور زد تا بلکه شانسی بیاوریم و جا پیدا کنیم، یا خودروی دیگری از پارک خارج شود و جایش پارک کرده و یا دست آخر مجبور به پارک دوبله و سوبله شویم.
مسئله کمبود فضای پارک و پارکینگ مخصوص امسال و سال قبل نیست؛ بلکه به یک پدیده تاریخی بدل شده است که به نظر می‌رسد برای حل این معضل پیچیده! باید نسخه شفا بخشی تدوین کرد. هرچند که رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران از بروز رسانی طرحی در این کمیسیون پیرامون ساماندهی فضای پارک و ایجاد پارکینگ در سطح شهر خبر داد.
سید جعفر تشکری هاشمی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره مسئله کسری پارکینگ و فضای پارک خودرو در شهر تهران می‌گوید: متاسفانه تهران همیشه با مشکل کسری پارکینگ و فضای پارک مواجه بوده است و این مسئله به مرور زمان روی هم تلنبار شده و حالا به صورت تجمعی شاهد کسری گسترده پارکینگ در شهر تهران هستیم.
وی با بیان این‌که مسئله کمبود پارکینگ و فضای جای پارک دیگر جنبه تاریخی پیدا کرده است، اظهار می‌کند: متأسفانه بسیاری از واحدهای تجاری، اداری و حتی مسکونی فاقد تعداد کافی پارکینگ هستند و در نتیجه این خودروها به معابر شهر سرازیر می‌شوند و محل تردد مردم به محل توقف خودروها بدل شده است.
رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران با بیان این‌که متاسفانه حتی فضای پارک خودروها در برخی معابر به انحصار عده‌ای درآمده و می‌بینیم مغازه‌دار یا افراد شاغل در شرکت‌ها و ادارات بخش زیادی از فضاهای پارک را سلب کرده‌اند، می‌گوید: این انحصار در حالی است که فضاهای پارک خودرو در حاشیه خیابانها برای توقف کوتاه مدت و اضطراری است و نمی‌توان از صبح تا پایان وقت اداری این فضا را در اختیار یک عده‌ای افراد خاص قرار داد.
چقدر کمبود فضای پارک داریم؟ ۵۰۰ هزار یا یک میلیون!
تشکری هاشمی با بیان این‌که این معضل تاریخی را تنها با ساخت پارکینگ‌های طبقاتی توسط شهرداری نمی‌توان جبران کرد، اظهار می‌کند: عدد دقیقی از تعداد کسری پارکینگ در شهر تهران نداریم؛ خاطرم هست که حدود شش سال قبل مطالعاتی انجام شده بود که نشان می‌داد حدود۴۵۰ الی۵۰۰ هزار کسری پارکینگ داریم و به تازگی نیز یکی از مدیران مصاحبه‌ای کرده بود که حدود یک میلیون کسری پارکینگ در تهران داریم اما باید کار دقیق و کارشناسی صورت گیرد؛ البته در کل مسئله ما این نیست که یک میلیون کسری پارکینگ درست است یا ۵۰۰ هزار پارکینگ، بلکه می‌بینیم که در سطح معابر شهری مردم برای توقف، پارکینگ مناسب ندارند و تقریبا تمام نقاط شهر ما به جز محلات محدود که تراکم جمعیت آنها کم است با کسری پارکینگ مواجه هستند و این نشان می‌دهد که باید کار اساسی برای حل این مشکل تاریخی تهران داشته باشیم.
وی با بیان این‌که برهمین اساس در این دوره شورا، بررسی‌هایی را آغاز کردیم که چه راهکارهایی می‌توانیم برای حل این مشکل تاریخی داشته باشیم، می‌افزاید: از سویی نباید مردم را تشویق به استفاده از خودروی شخصی کرده و همچنین باید نیاز واقعی مردم شناسایی و مشکلات پیش روی آن حل شود.
رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران با بیان این‌که یک طرح قدیمی در دوره سوم شورای شهر به شورا تقدیم شد که در آن زمان اعضای شورا بخش‌هایی از آن را بررسی کردند و بخش‌هایی نیز فرصت بررسی پیدا نکرد و عملا این طرح که برای ساماندهی پارکینگ و فضای پارک در تهران بود از دستور کار خارج شد، می‌گوید: آن طرح کلیت خوبی داشت به همین علت درحال‌حاضر دوباره در حال بازنگری و بروزرسانی آن طرح هستیم تا متناسب با شرایط فعلی تهران، شناسایی نیازها و با اتکاء به فناوری، این طرح را مورد بازنگری و بروزرسانی قرار می‌دهیم تا به عنوان یک مدل به شورای شهر ارائه شود و امیدواریم بتوانیم رأی اعتماد نمایندگان مردم را کسب کنیم تا مشکل تاریخی کمبود پارکینگ در تهران حل شود.
تشکری هاشمی در توضیح جزییات این طرح ادامه می‌دهد: این طرح شامل چندین بخش است که محوری‌ترین و اساسی‌ترین بخش این طرح این است که بتوانیم ساخت پارکینگ را به عنوان یک کسب و کار با توجیه اقتصادی فراهم آوریم تا سرمایه‌گذاران بخش خصوصی بتوانند در این عرصه سرمایه‌گذاری کرده و با مشکل نیز روبه‌رو نشوند.
وی با بیان این‌که درحال‌حاضر نرخ زمین در تهران بسیار گران است و ساخت پارکینگ گران تمام می‌شود، می‌گوید: این در حالیست که می‌توان از فضاهای زیرسطحی معابر و مکان‌هایی که معارض زیرسطح ندارند به نحو مطلوب استفاده کرد و محدودیتی نیز در فضاهای زیرسطحی معابر به غیر از احتمال وجود تاسیسات شهری و مترو نداریم و اگر بتوانیم از فضای زیرسطح معابر استفاده کنیم و آنها را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهیم، در واقع نرخ زمین از این مدل سرمایه‌گذاری برای ساخت پارکینگ حذف می‌شود و آن موقع ساخت پارکینگ عمومی به صرفه‌تر خواهد شد و شاهد استقبال بیشتر از این مدل سرمایه‌گذاری خواهیم بود.
رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران ادامه می‌دهد: البته پارکینگ‌های مکانیزه نیز عملکرد خوبی داشتند که در یک دوره به صورت مطلوب به آنها پرداخته شد؛ اما متاسفانه دیگر توسعه نیافتند. در حالی که پارکینگ‌های مکانیزه قابلیت این را دارند که در زمین‌های کوچک ظرفیت‌های بالایی را ایجاد کنند و استفاده از این نوع پارکینگ‌ها در طرح در حال بررسی، مورد توجه قرار خواهد گرفت.
تشکری هاشمی با اشاره به مسئله کسری پارکینگ ساختمان‌ها ادامه می‌دهد: بایستی با اتخاذ شیوه‌های شهرسازی و ارائه بسته‌های تشویقی فضایی را فراهم کنیم که ساختمان‌ها پارکینگ واحدهای خود را تأمین کنند، مثلا اگر بشود طبقات منفی ۲ و پایین‌تر را با سطح اشغال صد درصد و با ارتفاع بیشتر داشته باشیم می‌توانیم این مشکلات را نیز حل کنیم. البته مشاورین و کارشناسان به همراهی تیم‌های تخصصی در حال تلاش هستند که طرح قابل قبولی برای حل مشکل پارکینگ در تهران تدوین کنند تا بتوان نیازهای مردم را مرتفع کرد.
وی در پاسخ به این سوال که پروژه ساخت پارکینگ‌های عمومی و طبقاتی در تهران نیمه کاره مانده است، می‌افزاید: وضعیت مالی شهر به گونه‌ای است که ما پروژه‌های با اولویت‌تر شهر را در دستور کار قرار دادیم و باید منابع موجود را در جایگاه‌های مناسب‌تر هزینه کنیم اما از سویی دیگر معتقد هستیم اگر زمینه سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و توجه به سود عادلانه مورد توجه قرار گیرد به جای این‌که شهرداری در هر محله و نقطه پارکینگ بسازد، بخش خصوصی می‌تواند به آن کمک کند در حالی که مگر شهرداری چقدر می‌تواند پارکینگ بسازد و برای مابقی نقاط شهر چه اتفاقی می‌افتد؟
رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران در خصوص پارک حاشیه‌ای نیز می‌گوید: در این طرح اتفاقا پارک حاشیه‌ای نیز سامان داده می‌شود و دیگر اینگونه نخواهد بود که فضای پارک در تصرف مغازه‌داران و ادارات باشد و مابقی مردم از این فضا محروم شوند و می‌توان با تجربه گذشته و اصلاح ضعف‌ها از پارک بانان نیز استفاده کرد تا امکان استفاده بهینه از پارک حاشیه‌ای فراهم شود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا پارک‌بان‌ها دوباره به سطح شهر برمی‌گردند؟، اظهار می‌کند: این‌که پارک‌بان‌ها برمی‌گردند یا کنترل‌مان هوشمند با استفاده از دوربین‌ها است باید در کارگروه بررسی شود؛ اما مسئله اصلی این است که پارک حاشیه باید سامان بگیرد و در این طرحی که آماده خواهیم کرد به طور مفصل به همه ابعاد توجه شده و با همکاری دو معاونت حمل‌ونقل و شهرسازی در نظر داریم خلاءهای موجود را پر کنیم.
تشکری هاشمی در پایان تاکید می‌کند: تا قبل از پایان سال امیدواریم طرح مذکور آماده شود و بتوانیم فضای پارک خودرو در تهران را ساماندهی کنیم.
ارسال نظر