طلبکاری عجیب صاحبان این خودروها از مردم / لطفا اینجا پارک نکنید!

پیاده روهای شهر تهران، دیگر مکان مناسبی برای عبور عابرین پیاده نیست بلکه تبدیل به جای پارک خودروهایی شده است که خودخواهانه، خودروی خود را در آن مکان پارک می‌کنند. شاید اگر بحثی پیرامون محیطی امن در خیابان شود، نخستین جایی که به فکرمان برسد پیاده رو است.

برخی صاحبان خودروها به حق و حقوق شهروندان بی‌تفاوت و بی‌توجه بوده و با پارک کردن خودرو در محل عبور ویژه عابران و نادیده گرفتن حریم و سد معبر کردن مسیر، برای آنان مشکل‌ساز می‌شوند.

این رفتار غلط، به صورت یک ویروس خطرناک درحال تکثیر است و صاحبان خودرو، این شیوه نا درست را از یکدیگر یاد می‌گیرند. به عنوان مثال، اگر شخصی ببیند که یک خودرو در پیاده رو پارک شده است، از او الگو برداری کرده و شاید تا کنون چنین رفتار غلطی را انجام نداده باشد، اما با دیدن این صحنه، مشابه او عمل می‌کند و ماشین را در پیاده رو پارک می‌کند.

کمبود جای پارک یک مشکل اساسی

البته، کمبود جای پارک در خیابان‌ها شدت این رفتار نادرست را چند برابر می‌کند. خیابان‌های شلوغ تهران که مدتی است پیدا کردن جای پارک در آن تقریبا غیر ممکن و یا به سختی گیر می‌آید، اگر راننده، محیط خالی را ببیند، فرصت را غنیمت دانسته و خودرو را پارک می‌کند حتی اگر آن مکان پیاده رو باشد.

اما خیابان‌ها هرچقدر هم که شلوغ باشد، دلیل بر آن نیست که به خودشان اجازه دهند و در یک محیطی پارک کنند که محلی برای عبور و مرور عابرین پیاده است.

پارک خودرو در پیاده‌رو‌ها به عنوان نقض حقوق شهروندی است چراکه با مسدود کردن مسیر، افراد ناچار به عبور از خیابان می‌شوند و خطر برخورد با خودروهای عبوری، شهروندان را تهدید می‌کند. از همه مهم تر افراد نابینا یا معلول در تردد به مشکل جدی‌تری بر می‌خورند.

اجاره جای پارک توسط این افراد

بعضی از ساختمان‌ها هستند که در کوچه‌های باریک و پر تردد قرار دارند و قطعا مشکل جای پارک در آنها دیده می‌شود. نگهبان‌های این ساختمان ها، در ازای گرفتن مبلغی اندک، پیاده رو را به آنها اجاره می‌دهند. خودرو‌ها به صورتی پارک می‌کنند که نصف آنها در پیاده رو و نصف دیگران در خیابان است. وقتی عابری بخواهد از محیط امن پیاده رو استفاده کند، زمانی که متوجه مسدود بودن این مکان می‌شود به ناچار مجبور به گذر از خیابان می‌شود و همین امر باعث بروز تصادفات جانی می‌شود. با خودخواهی عده ای، چه دردسرهایی گریبان گیر خانواده‌ها می‌شود.

یکی از جاهایی که خودروهای زیادی را در پیاده رو می‌توان دید، کوچه آزادگان واقع در خیابان قائم مقام است.

وارد کوچه که می‌شوید خودروهای پارک شده در پیاده روهایی را مشاهده می‌کنید که عبور را هم رای عابران پیاده دشوار می‌کنند و هم برای خودروهایی که می‌خواهند از کوچه عبور کنند. به ناچار مجبور می‌شوم از خیابان عبور کنم، خودروهایی به سرعت بالا از کنارم گذر می‌کنند و بوق می‌زنند. سرشان را از پنجره بیرون می‌آورند و داد میزنند که مگر خیابان جای عبور عابر پیاده است؟

یکی از خودرو‌ها کمی جلوتر مشغول پارک در پیاده رو بود. نزدیک او شدم و به شیشه ماشین زدم. خیلی طلبکارانه شیشه ماشین را پایین کشید و گفت: « بله؟ چیزی شده؟ چیزی می‌خوای؟» گفتم حق و حقوق شهروندی ام را می‌خواهم.« اول صب چی داری میگی بابا. مگه تو جیب منه؟» اینجایی که دارین پارک می‌کنید، برای عبور عابران پیاده است نه اینکه شما پارک کنید.« به کسی مربوط نیست که کجا پارک می‌کنم، برو کنار وقتمو نگیر. این همه ماشین پارک کرده این جا، برو حق و حقوقت رو از اونا بگیر، الانم عجله دارم، اصلا این جارو اجاره کردم» از ماشینش پیاده شد و کاملا حق به جانب به اطراف نگاه کرد و رفت.

در این خیابان می‌شود به صورت روزانه، خودروهایی را مشاهده کرد که همه آنها در پیاده رو پارک کرده‌اند.

این اتفاق نه تنها باعث بروز تصادف می‌شود، بلکه دزدی را هم زیاد می‌کند. اگر عابری بخواهد از محیط امن پیاده رو رد شود، در صورتی که مسدود باشد به ناچار مجبور می‌شود از خیابان عبور کند و این احتمال می‌رود که کیف او مورد سرقت قرار گیرد.

خانم سن بالایی در حال گذر از خیابان بود و به دلیل مسدود بودن پیاده رو، داشت چیزهایی می‌گفت. وقتی که دید من هم مجبور هستم از خیابان عبور کنم گفت« خدا شاهده که دیروز چند کیسه میوه دستم بود و داشتم می‌رفتم خونه. برای اینکه ماشین این جا بود نشد از پیاده رو برم. یهو دیدم یه چیزی با کیسه‌ها برخورد کرد و همه میوه‌ها پخش شد رو زمین. یه ماشین با سرعت خورده بود بهم. ولی وایساد و بهم کمک کرد تا همشو جمع کردیم. خلاصه که خیر نبینن با این وضعیتی که توی این کوچه به وجود اوردن.»

 برخی مالکان خودروها، پیاده رو را با پارکینگ اشتباه می‌گیرند، چون این مسائل به هزار و یک موضوع، از کمبود پارکینگ گرفته تا سایه بودن پیاده رو، مربوط می‌شود، اما همه این‌ها هیچ ارتباطی به عابر پیاده ندارد.

حال این سوال پیش می‌آید که عابر پیاده چطور می‌تواند از پیاده رو عبور کند؟ یک عابر پیاده باید بتواند، در مواقع لزوم خم شود، سینه خیز برود، بپرد و از روی جوی آب بتواند به راحتی حرکت کند یا رژیم لاغری بگیرد تا از اندک فاصله سپر خودرو با درب حیاط صاحبخانه به راحتی عبور کند و...

در سال‌های گذشته حادثه‌ای برایم اتفاق افتاد که ناشی از همین پارک خودرو و مسدود کردن پیاده رو بود.

زمانی که از منزل خارج شدم و به خیابان آمدم، با مسدود بودن پیاده رو مواجه شدم. به همین دلیل تردد برایم دشوار بود. وارد خیابان شدم و به مسیرم ادامه دادم. خودرویی با سرعت بالا وارد خیابان شد. زمانی که دید من در خیابان هستم، ترمز شدیدی گرفت به نحوی که خودرو شروع به چرخیدن کرد و با صندوق عقب با من برخورد کرد. این اتفاق باعث شد تا افراد زیادی درگیر شوند. هم از نظر آسیبی که به من رسیده بود، هم وقتی که برای رفتن به دکتر و دادسرا تلف شده بود. ضربه‌ای که به صورت من وارد شد، بعد از گذشت چند سال هنوز عوارضش مشخص است و برطرف نشده. با یک بند آوردن پیاده رو، و یک خودخواهی، تعدادی درگیر شدند و اتفاقات خوبی نیفتاد.

البته این را هم بگویم که قضیه به همین جا ختم نمی‌شود. مغازه هایی هستندکه پیاده رو هارا بند می‌آورند. روی صحبت با مغازه‌های مکانیکی است. خودروهایی که به این مراکز مراجعه می‌کنند، به دلیل نبود جای پارک، مجبور هستند در پیاده رو‌ها منتظر بمانند. به همین دلیل مسیر را بند می‌آورند. بیشتر این پیاده رو‌ها به دلیل ریختن روغن موتور، لغزنده است و رفت و آمد را برای عابریان دشوار می‌کند.

متاسفانه در نقاط پر تردد پایتخت، هر روز به جای ساخت پارکینگ‌های طبقاتی، مراکز تجاری و اداری ساخته می‌شود. مراکزی که بعضا پارکینگ‌های لازم برای آنها در نظر گرفته نشده و یا ظرفیت پارکینگ‌های آن به خودروهای کارمندان این مراکز اختصاص می‌یابد.

کمبود فضای مناسب برای پارک خودرو سبب شده تا صاحبان خودرو، هرکجا که دلشان بخواهد پارک کنند و باعث ایجاد مزاحمت شوند. همچنین تولید بیش از اندازه کارخانه‌های خودرو و وارد شدن انبوهی از ماشین‌ها در شهر یکی دیگر از مشگلاتی است که کمبود جای پارک را با مشکلات زیادی مواجه کرده است.