ریشه کنی فقر از شعار تا واقعیت / کودکان قربانی اصلی هستند

فقر یکی از عواملی است که در تمام کشورها وجود دارد و سبب شده تا در بسیاری از کشورها، افرادی به دلیل فقر اقتصادی و فقر غذایی، جان خود را از دست بدهند. چنین موردی در کشورهای افریقایی بسیار مشهود تر است و شاهد آن هستیم که بیشتر کودکان در کشورهای افریقایی به دلیل نبود غذا، جان خود را از دست می‌دهند. فقر از هر نوعی که باشد، خوشایند نیست و بسیار ناراحت‌کننده است که افرادی را مشاهده می‌کنیم که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند.

روز جهانی ریشه کنی فقر

روز جهانی ریشه کنی فرق، بهانه‌ای شد تا درباره این مشکل صحبت کنیم تا ببینیم که فقر چه بلایی بر سر مردم می‌آورد. عمدتا کشورهای افریقایی به دلیل جمعیت بالایی که دارند و همچنین اقتصاد فلج، درگیر فقر غذایی و اقتصادی می‌شوند و این مشکل بیشتر یقه کودکان را گرفته است. ۲۵مهر ماه (هفدهم اکتبر)، روز جهانی ریشه‌کنی فقر است. این روز برای نخستین بار در سال ۱۹۸۷ با گردهم آمدن حدود ۱۰۰ هزار نفر در میدان تروکادروی پاریس، گرامی داشته شد و در سال ۱۹۹۲ با ثبت در سازمان ملل متحد، در سراسر جهان رسمیت پیدا کرد.

طبق شواهداتی که وجود دارد، کشورهای عضو سازمان ملل هر ساله تعهد خود را برای ریشه کنی فقر با ارائه برنامه‌ها و سیاست‌های ملی و با هدف بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی برای کسانی که در فقر زندگی می‌کنند، تایید می‌کنند اما با وجود این تلاش ها، فقر جهانی همچنان یک نگرانی اساسی به شمار می‌رود.

نکته‌ای که بسیار نگران‌کننده و ناراحت‌کننده است آمارهای رسمی از افراد فقیر در دنیا است. بر اساس آمارهای رسمی از هر ۴ نفر در جهان یک نفر در فقر زندگی می‌کند و بیشتر افرادی که در فقر زندگی می‌کنند، زنان و دختران هستند. در واقع زنان و دختران ۷۰ درصد از اقشار فقیر در جهان را تشکیل می‌دهند. باید به این نکته توجه داشت که فقر فقط در کشورهای در حال توسعه وجود ندارد و در کشورهای ثروتمند نیز افراد فقیر وجود دارند.

وجود فقر در کشورهای توسعه یافته

به عنوان مثال، در امریکا و کانادا، افرادی در خیابان حضور دارند که به آنها ( هوملس ) گفته می‌شود که زندگیشان در کنار خیابان می‌گذرد و با کمک مردم و گاهی دولت، امرار معاش می‌کنند. واژه (هوملس) در واقع به افراد بی‌خانمان گفته می‌شود که به دلیل فقر بسیاری که متحمل می‌شوند، امکان داشتن سرپناه ندارند و حتی نمی‌توانند مواد غذایی تهیه کنند. پس باید گفت که حتی در کشورهای پیشرفته و توسعه یافته که اقتصاد برتری نسبت به سایر کشورها دارند، فقر و کارتن خوابی مشاهده می‌شود.

ناتوانی افراد در دست یابی به حداقل نیازهای اساسی مانند خوراک و پوشاک و سرپناه که از امکانات ضروری زندگی به شمار می‌آید، فقر معیشتی نامیده می‌شود و پیامدهای ناگوار این فقر بسیار است. در این حالت، به دلیل فراهم نشدن احتیاج‌های اساسی بدن، انسان دچار سوء تغذیه شده، طاقت و توانش از دست می‌رود و سلامتش به خطر می‌افتد. در چنین مدل فقری، انسان جان خود را از دست می‌دهد و گویا یکی از ناراحت‌کننده‌ترین انواع مرگ به شمار می‌رود.

فقر عامل بسیار مهمی در خودکشی، گرایش به انواع مواد مخدر و حتی تن فروشی است. بسیاری از افراد برای رهایی از فکر و خیال ناشی از فقر، روی به مواد مخدر می‌آورند و همین امر سبب خواهد شد تا مشکلات بسیاری در مسیر زندگیشان پیدا شود. درباره خودکشی نمی‌توان زیاد صحبت کرد و طبق شواهدی که وجود دارد یکی از عوامل خودکشی فقر است. اما تن فروشی نیز یکی دیگر از تبعات فقر است که سبب شده افرادی را در کشورهای مختلف شاهد باشیم که به دلیل نیاز مالی، مجبور به تن فروشی می‌شوند.

فقر انواع مختلف دارد

فقر را هر چیزی می‌توان نام برد. فقر مالی، فقر غذایی، فقر فرهنگی، فقر اجتماعی و... که درحال‌حاضر روی صحبت ما فقر مالی و غذایی است. تمام ما، تصویر آن کودک افریقایی که در بیابان نشسته و یک لاشخور در انتظار مرگ اوست را دیده‌ایم. چنین تصویری واقعا دردناک است و زمانی که این تصویر منتشر شد، صدای بسیاری از افراد بلند شد. آخرین لحظات زندگی یک کودک که به دلیل گرسنگی و فقر، درحال از دست دادن جان خود است و از همه آن بدتر، پرنده‌ای در انتظار مرگ او نشسته تا از جسد این کودک تغذیه کند. دیدن چنین تصاویری واقعا دردناک است و از همه آن بدتر اینکه می‌دانیم چنین چیزی واقعا صحت دارد.

در کشور خودمان نیز، افرادی وجود دارند که با فقر مالی و فقر غذایی، دست و پنجه نرم می‌کنند و در گوشه و کنار همین پایتخت زندگی و امرار معاش کرده و غذای خود را از دست مردم دریافت می‌کنند. قطعا تمام ما افرادی را درکنار خیابان مشاهده کرده‌ایم که با لباس‌های تکه و پاره و سر و صورت ژولیده، بر روی یک تکه کارتن نشسته‌اند و انتظار لقمه‌ای غذا را می‌کشند. بی‌شک این افراد همان کسانی هستند که درگیر فقط مطلق شده‌اند و جامعه آن هارا ترد کرده است. البته این امر، فعالیت موثر دولتمردان را طلب می‌کند تا با رسیدگی به این افراد، جان آن هارا نجات دهند.

کودکان، قربانی اصلی فقر هستند که به دلیل ضعف جسمانی، تحمل رویارویی با مشکلاتی حاصل از فقر را ندارند. کودک برای رشد به غذا نیاز دارد و اصلا معنی فقر را نمی‌داند. زمانی که در یک کشور، فقر حکمفرما می‌شود، ابتدا روی بی‌رحم خود را به کودکان نشان می‌دهد و در واقع آن هارا قربانی می‌کند. بر اساس جدیدترین آمار، درحال‌حاضر ۴۵ میلیون نفر در ۳۷ کشور در معرض خطر گرسنگی قرار دارند و ۲ میلیون کودک از مشکلات مرتبط با گرسنگی رنج می‌برند؛ مشکلاتی که عدم درمان آنها می‌تواند به مرگ این کودکان منجر شود.

کلام آخر

امید است با تلاش کشورهایی که می‌توانند اقدامی در راستای ریشه کنی فرق انجام دهند، روزجهانی ریشه کنی فرق، تبدیل به یک جشن جهانی شود و در دنیایی زندگی کنیم که هیچ کس، دستی به سوی دیگری برای گرفتن لقمه نانی دراز نکند. امید است با همکاری و تلاش‌های موثر سازمان ملل و کشورهایی که در زمینه ریشه کنی فقر، حرفی برای گفتن دارند، اوضاع دنیا رو به بهبود حرکت کند و شعار ریشه کنی فقر محقق شود. این انتظار می‌رود که در کشور خودمان نیز، برای ریشه کنی فقر، اقدامی از سوی مسئولان صورت گیرد تا کسی محتاج نان شب نباشد. انشاالله