اختصاصی گسترشنیوز:
ایتالیاییها چگونه شاسیبلندساز شدند؟ / ماجرای برندی بیگانه به نام لافورزا
کشور ایتالیا را میتوان یکی از کشورهایی دانست که در یک سری موارد شهره خاص و عام است؛ به عنوان مثال خودروهای اسپرت و سوپراسپرت از جمله فراری را میتوان یکی از این موارد دانست یا حتی پنیر پارمسان نیز از جمله مواردی است که بهترین نمونه آن در ایتالیا یافت میشود اما نظرتان در مورد یک شاسیبلند ایتالیایی چیست؟
گسترشنیوز: خودروسازان مختلف ایتالیایی نظیر آلفارومئو و لامبورگینی در حال حاضر شاسیبلندهایی زیبا و جذاب با نامهای استلویو و اوروس ساختهاند اما شروع شاسیبلندسازی ایتالیاییها از جای دیگری شروع شد. ایتالیا با طراحی خودروهای شاسیبلند کمی بیگانه بوده اما لافورزا نخستین تلاش این کشور برای تولید نخستین شاسیبلند با رگههای لوکس است که با هدف ارائه قابلیتهای آفرود همانند محصولات رنجروور فعالیت خود را آغاز کرد. در این نوشتار قصد داریم به بررسی و معرفی این شاسیبلند خاص ایتالیایی بپردازیم.
پیشینه
RAYTON-FISSORE MAGNUM در حقیقت نام یک آفرودر ایتالیایی لوکس است که در تیراژ محدود بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۳ به تولید رسید؛ خودرویی که نسخه ۸ سیلندر آن در امریکا با نام LAFORZA شناخته میشود. این خودرو اوایل عمرش را برای خدمت به مقاصد نظامی و پلیس گذراند. اما پس از آن، TOM TJAARDA، که طراحی خودروهایی نظیر فراری ۳۶۵GT، استون مارتین لاگوندا کوپه، فورد فیستا و فیات ۱۲۴ اسپایدر را در پرونده کاری خود داشت، تغییراتی بر روی لافورزا به منظور ایجاد شاسیبلندی لوکس و در خور یک خودروی ایتالیایی ایجاد کرد. این خودرو برای نخستین بار در سال ۱۹۸۴ رونمایی شد، شاسیبلندی که با اندکی تغییرات از شاسی ایوکیو VM۹۰ استفاده میکرد همچنین در بسیاری از موارد از جمله دیفرانسیل، سیستم تعلیق و ترمزها از نمونههای قرار گرفته شده بر روی محصولات برند ایوکیو در لافورزا استفاده شد.
مشخصات فنی
مگنام یا لافورزا با دو نوع قلب تپنده بنزینی و یک نوع دیزلی عرضه شد. در نوع ۲.۴ لیتری بنزینی حداکثر توان ایجاد شده توسط مگنام عددی در حدود ۱۰۸ اسببخار است اما نمونه ۲ لیتری بنزینی تجهیز شده به سوپرشارژر نیز برای این خودرو در نظر گرفته شد که از فیات/لانچیا به عاریت گرفته شده بود و میتوانست ۱۳۵ اسببخار توان را ایجاد کند. قدرتمندترین نمونه از نسخه اروپایی این شاسیبلند ایتالیایی با نام MAGNUM VIP شناخته میشود و از پیشرانه ۶ سیلندری که از آلفارومئو به عاریت گرفته شده بهره می-برد. این پیشرانه حداکثر توان قابل توجه ۱۵۸ اسببخار را ایجاد میکند. نسخه امریکایی مگنام با نام لافورزا در سال ۱۹۸۸ الی ۱۹۸۹ به امریکا راه یافت و از جمله مهمترین تغییرات ایجاد شده در آن را میتوان به بهرهگیری از پیشرانه ۵ لیتری فورد اشاره کرد که ۲۲۵ اسببخار توان را به چهارچرخ خودرو منتقل میکند. همچنین امکان نصب سیستم سوپرشارژر نیز به صورت آپشنال بر روی این خودرو وجود دارد که باعث ایجاد یک شاسیبلند ۳۰۰ اسببخاری میشود. علاوه بر استفاده از پیشرانه فورد، در این نسخه از جعبه دنده خودکار ۴ سرعت این برند نیز برای لافورزا استفاده شد که با تجهیز شدن به سیستم SELECT TRAC حرکت بر روی تمام سطوح از جمله برف، یخ، سنگ و... امکانپذیر میشود.
رقابت خواسته یا ناخواسته
با توجه به تغییراتی که TOM TJAARDA بر روی مگنام اعمال کرد، این شاسیبلند که در نسخههای ۴، ۶ و ۸ سیلندر عرضه میشد با بهرهگیری از قابلیتهای آفرود و ظاهری لوکس در کابین، وارد رقابتی با رنجروور شد. این شاسیبلند با بهرهمندی از پیشرانههای مختلف و مصرف سوخت کمتر که بهخصوص نظر مشتریان اروپایی را به سمت خود جلب میکرد توانست به فروش نسبتاً مناسبی در اروپا دست یابد. اگر درحالحاضر بخواهید به دنبال شاسیبلندی لوکس بگردید بهسرعت نام بسیاری از مدلها و برندها نظیر پورشه کاین و ماکان، محصولات رنجروور، کدیلاک اسکلید، مرسدس بنز جی کلاس و بسیاری از برندهای دیگر به ذهنتان خطور میکند اما در سال ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹، زمانی که لافورزا پا به ایالت متحده گذاشت شاسیبلندهای لوکس زیادی در بازار وجود نداشت و این خودرو سعی در جلب نظر بازار آن دوران داشت. اگر داخل پورشه کاین نشسته باشید این حس به شما منتقل میشود که داخل یک پورشه ۹۱۱ شاسیبلند نشستهاید و با قرارگیری داخل کابین لافورزا نیز دقیقاً همین حس به شما منتقل میشود گویی داخل یک فراری شاسیبلند قرار دارید. در بخش طراحی داخلی، با ورود به کابین این خودرو، عریض و گسترده بودن فضا بهخصوص برای سرنشینان ردیف عقب کاملاً جلبتوجه میکند و از این لحاظ میتوان لافورزا را علاوه بر مقاصد آفرود، خودرویی کاملاً مناسب برای خانواده نیز دانست. علاوه بر برخورداری از کابینی گسترده یکی از نقاط قوت لافورزا در بهره-گیری از کابین بسیار باکیفیت است بدینصورت که بیشتر قسمتهای کابین از چرم ایتالیایی مرغوب و نرم تشکیلشده است و از این حیث میتوان این بخش را یکی از برتریهای لافورزا نسبت به محصولات رنجروور دانست، چیزی که از یک خودرو ایتالیایی انتظار میرود.
پایان قصه
لافورزا توانست با تولید شاسیبلندی لوکس در زمان خود، جای خالی حضور چنین خودرویی در بازار را پر کند و میتوان آن را تجربهای جالب دانست که توانست تا حدودی با رقبایش دستوپنجه نرم کند. پایان قصه لافورزا از زمانی شروع شد که یکی از کارمندان این شرکت اقدام به قتل همسرش کرد و از آن دوران به بعد این شرکت با ورشکستگی و مشکلات مالی مقابله کرد. درنهایت در سال ۲۰۰۳ این شرکت بهطور کامل با حدود ۲۰ سال سابقه بینالمللی و ۱۴ سال سابقه حضور در ایالت متحده از صفحه روزگار محو شد!
ارسال نظر