کرونا باعث مرگ مغزی دختر جوان شد!

اما سرنوشت دختر جوان چیز دیگری نوشته بود و پس از مراجعه به پزشک بر اثر مسمومیت دارویی دچار مرگ مغزی شد تا با رضایت والدینش اعضای بدن او به ۴ بیمار نیازمند عمر دوباره‌ای بخشید.

چند روزی است که صدای خنده‌های پریسا ۲۵ ساله دیگر در خانه اشان شنیده نمی‌شود. جای خالی او درخانه احساس می‌شود و غم از دست دادن او پدر ومادرش را چندسال پیرتر کرده است.

آغاز ماجرا ازآن روزی بود که پای کرونا به ایران باز شد. موج اخباری که از تعداد مبتلایان و تعداد کشته شده‌ها به خاطر بیماری کرونا به راه افتاده بود ترس عجیبی به جان به پریسا حاجی زاده انداخته بود.

مادر پریسا که هنوز مرگ تلخ دخترم را فراموش نکرده است می‌گوید: دخترم به همراه پدرش در فروشگاه شهروند کار می‌کرد. همیشه از اینکه یک روز دچار بیماری کرونا شود ترس و واهمه داشت. او می‌گفت کار ما پرخطر است و اگر من کرونا بگیرم نمی‌دانم چه کار کنم. به او می‌گفتم نگران نباش دخترم، تو جوان هستی و بدنت مقاوم است. اگر مراقبت کنی، ماسک بزنی و دست هایت را مدام بشوری و ضدعفونی بکنی اتفاقی برای تو رخ نمی‌دهد.

وی ادامه می‌دهد: اما متاسفانه ترس از بیماری کرونا امان دخترم را بریده بود.من و پدرش بارها با پریسا صحبت کردیم و او را دلداری دادیم اما فایده‌ای نداشت و هر روز نگرانی دخترم بیشتر می‌شد. به همین خاطر تصمیم گرفتیم او را نزد پزشکی ببریم که یکی از آشنایان معرفی کرده بود.

استرس مرگبار از کرونا

به این ترتیب بود که پریسای جوان به همراه پدرو مادرش نزد پزشک موردنظر رفت تا تحت معاینه قرار بگیرد اما هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد که چه سرنوشتی در انتظار دختر جوان است.

مادر پریسا ادامه می‌دهد: پزشک دخترم را معاینه کرد و گفت او سلامت است و فقط استرس دارد. او گفت استرس از کرونا این روزها امری طبیعی است اما برای اینکه راحت تر بخوابد و کمی استرسش کم تر شود یک قرص برای او تجویز می‌کنم. از مطب پزشک که برگشتیم شب برادرم مهمان خانه مان بود. شام خوردیم و بعد از رفتن مهمان‌ها وقتی متوجه شدیم پریسا دوباره اضطراب پیدا کرده است از او خواستیم قرصی را که پزشک برایش تجویز کرده بود بخورد.دخترم قرص را خورد اما هنوز نیم ساعت نگذشته بود که دچار تنگی نفس شدید شد و حالت تهوع پیدا کرد.

این مادر داغدیده می‌گوید: بالای سرش بودم که دخترم چند نفس عمیق کشید و درمقابل چشمان خودم از هوش رفت. با دیدن این صحنه دنیا روی سرم خراب شد. بلافاصله با اورژانس تماس گرفتیم و درخواست کک کردیم.تکنسین‌های اورژانس که از راه رسیدند و دخترم را معاینه کردند گفتند اصلا حالش خوب و نبض ندارد. بلافاصله او را به بیمارستان شهریار منتقل کردند. تا نیم ساعت فکر می‌کردم دخترم را برای همیشه از دست داده ام تا اینکه همسرم تماس گرفت و گفت ر بیمارستان پریسا را احیاء کرده‌اند. با شنیدن این خبر خوشحال شدم و راهی بیمارستان شدم.

خواب ابدی پریسا به خاطر مسمومیت دارویی

حدود ۳ صبح بود که رفتم بیمارستان. دخترم فقط ضربان داشت اما هیچ حرکتی نمی‌کرد. حالش خوب نبود. این‌ها را مادر پریسا می‌گوید و ادامه می‌دهد: ابتدا از ما پرسیدن چه دارویی مصرف کرده، قبلا بیماری داشته. ما می‌گفتیم دخترمان هیچ بیماری نداشته فقط سرشب این قرصی را که تجویز پزشک بوده مصرف کرده است.

او اضافه کرد: آزمایش‌های مختلفی انجام دادند، حتی ابتدا فکر کردن دخترم به خاطر کرونا به این روز افتاده اما درنهایت مشخص شد به دلیل مسمومیت دارویی دخترمان به کما رفته است.

آخرین دیدار

وضعیت وخیم پریسا باعث شد راهی بخش مراقبت‌های ویژه‌ ای سی یو شود. پزشکان تمام تلاش خود را به کار بستند تا او دوباره سلامتی‌اش را به‌دست آورد اما هیچ کدام از این تلاش‌ها به نتیجه نرسید و درنهایت مرگ مغزی دختر جوان اعلام شد.

مادر پریسا می‌گوید: در آن چند روز چشم انتظار بودیم تا پزشکان خبر از بازگشت سلامتی دخترم بدهند اما این اتفاق رخ نداد و به ما اعلام کردند پریسا دچار مرگ مغزی شده و بهتر است اعضای بدن او را به بیماران نیازمند اهدا کنیم. قبول کردن این که دخترمان را به همین راحتی از دست دادیم، دختری که داشتم برای او جهیزیه فراهم می‌کردم تا راهی خانه بختش کنم کار آسانی نبود. اما وقتی متوجه شدیم پریسا مدتی قبل بدون اینکه ما را در جریان بگذارد به صورت اینترنتی فرم اهدای عضو را پر کرده بود و پزشکان هم آب پاکی را روی دستمان ریختند که دیگر او به زندگی باز نمی‌گردد تصمیم گرفتیم به خواسته او عمل کنیم.

اهدای عضو و نجات جان بیمار

دکتر ساناز دهقانی رئیس واحد فراهم آوری اعضای پیوندی بیمارستان سینا می‌گوید: با رضایت اولیای دم بیمار مرگ مغزی با آمبولانس مخصوص از شهریار به تهران و بیمارستان سینا منتقل شد.

وی ادامه می‌دهد: درنهایت با تلاش پزشکان متخصص قلب، کبد و کلیه‌های بیمار به ۴ بیمار نیازمند اهدا شد تا این بیماران فرصت دوباره‌ای برای ادامه زندگی پیدا کنند