راز قتل زن باردار ۷ ساله شد

نخستین پرونده‌ای که در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران به آن رسیدگی شد مربوط به کشته شدن زن جوانی به نام عزیزه بود. این زن ۲۷ ساله که باردار بود اوایل بهار سال ۹۳ به طرز مشکوکی در خانه‌اش در جنوب تهران کشته شد. همسایه‌ها میگفتند چند ساعت قبل صدای درگیری عزیزه با یک مرد غریبه را شنیده‌اند. اما بعد از حدود ۴۰ دقیقه صدای داد و فریاد قطع شده است.

وقتی شوهر عزیزه از محل کار به خانه برگشت با جسد خونین همسرش روبه رو شد که شواهد نشان می‌داد با ضربه‌های چاقو کشته شده است. پلیس به رازگشایی جنایت پرداخت، اما ردی از عامل یا عاملان جنایت به‌دست نیاورد. شوهر عزیزه به عنوان مظنون تحت بازجویی قرار گرفت.

مرد جوان گفت: با همسرم چند سال قبل از افغانستان به ایران آمدیم و همراه خانواده‌های مان در ایران کار می‌کردیم. من در محل کارم بودم و حتی چند شاهد هم برای اثبات حرفم دارم. وقتی از محل کار به خانه برگشتم کسی در را باز نکرد. من که نگران شده بودم از همسایه‌ها پرس و جو کردم و آنها گفتند صدای مشاجره همسرم با یک مرد غریبه را شنیده‌اند. من هراسان قفل در را شکستم و با جسد خونین همسر باردارم روبه رو شدم.

وقتی شوهر عزیزه ثابت کرد در زمانی که همسرش به قتل رسیده در محل کار حضور داشته است، از دست داشتن در این ماجرا تبرئه شد و در حالی که با گذشت هفت سال از این ماجرا هیچ ردی از عامل یا عاملان جنایت به‌دست نیامده بود، وی درخواست دریافت دیه از بیت المال را مطرح کرد.

مرد جوان گفت: همسر باردارم بی‌گناه کشته شد و حالا ۷ سال از آن ماجرا گذشته است. من حالا تقاضا دارم تا دیه از صندوق بیت المال به من پرداخت شود.

درخواست دیه مادر و خواهر

دومین پرونده هم که در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران مورد رسیدگی قرار گرفت، مربوط به پرونده قتل زن جوانی به نام مینا بود که به همراه دختر نوجوانش با وارد آمدن ضربات تبر بر بدنشان کشته شده بودند.

همسر مینا که سال‌ها از بیماری اعصاب و روان رنج می‌برد در اقدامی جنون‌آمیز همسر و دختر ۱۷ سال‌هاش را با ضربه‌های تبر به قتل رساند و خودش را با چادر حلق آویز کرد.

در این پرونده پسرجوان و دو خواهرش که تنها بازماندگان این جنایت خانوادگی بودند بعد از ۲ سال درخواست دریافت دیه از صندوق بیت‌المال کردند. پسرجوان گفت: پدرم چند سال بود که از مشکلات اعصاب و روان رنج می‌برد. او به همه بدبین بود. بار‌ها او را پیش پزشک بردیم، اما بی‌فایده بود.

رفتار‌های پدرم باعث شده بود همیشه با مادرم درگیر باشد. سال ۹۸ من بیرون از خانه بودم که زن همسایه گفت پدرم خواهر کوچکم را که آن زمان پنج ساله بود از خانه بیرون انداخته و در را برایش باز نمی‌کند. وقتی خودم را به خانه رساندم و در را باز کردم با صحنه وحشتناکی روبه رو شدم.

پدرم، مادر و خواهر نوجوانم را با ضربه‌های تبر در حمام خانه کشته و خودش را با چادر حلق آویز کرده بود. با گذشت ۲ سال از این ماجرا هر شب کابوس می‌بینم و تصویر اجساد خانواده‌ام از مقابل چشمانم پاک نمی‌شود.

خواهربزرگم با خیاطی زندگی مان را می‌گذراند و من و خواهر خردسالم در خانه هستیم. من شرایط روحی خوبی ندارم تا بتوانم کار کنم. به همین خاطر تقاضا دارم تا دیه مادر و خواهرم از صندوق بیت‌المال به ما پرداخت شود. در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند