قاتل از قتل برادر معلول پشیمان نیست!
مردی که در جریان یک درگیری برادرش را به قتل رسانده بود در حالی در شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شد پدر و مادرش از قصاص وی صرف نظر کرده بودند.
پشیمانی مرد جنایتکار از قتل برادر معلول
پشیمانی مرد جنایتکار از قتل برادر معلول
رسیدگی به این پرونده با گزارش یک درگیری مرگبار میان دو برادر آغاز شد و مأموران پس از حضور در محل و بررسیهای اولیه متوجه شدند که متهم با ضربات چاقو برادرش را به قتل رسانده است.
متهم که پس از درگیری خودش را به مأموران معرفی کرده بود در اعترافاتش گفت: برادرم از بدو تولد ناتوانی ذهنی داشت و همیشه با رفتارهایش ما را اذیت میکرد. روز حادثه هم برادرم اول به من و بعد به پسرم حمله کرد و میخواست پسرم را بکشد که تصمیم گرفتم او را بزنم البته قصدم کشتن او نبود. من نمیخواستم برادرم بمیرد فقط میخواستم پسرم را نجات بدهم.
با اعترافات متهم و بازسازی صحنه، کیفرخواست علیه او صادر و پرونده به شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد.
در ابتدای جلسه پدر و مادر قربانی اعلام گذشت کردند و گفتند از پسر بزرگشان هیچ شکایتی ندارند. سپس متهم به دفاع از خودش پرداخت و گفت: ما ۸ خواهر و برادر بودیم و پدرمان با سختی زندگیمان را اداره میکرد. برادرم هنگام تولد دچار عارضه مغزی شده و مشکلات روحی و روانی زیادی داشت. به همین خاطر بیمار بود و همیشه برای ما مشکلاتی ایجاد میکرد.
وی ادامه داد: من به خاطر مشکلات خانوادگی به دام اعتیاد افتادم و معتاد شدم. اما بعد از چند سال ترک کردم و برای تأمین هزینه زندگیام با تاکسی کار میکردم.
متهم درباره جزییات درگیری خونین با برادرش گفت: خانه پدریام در منطقه جنوبی شهر بود و پشت خانهمان محوطهای بود که افراد ناباب و خلافکار به آنجا رفت و آمد میکردند بعد از مدتی متوجه شدم برادرم نیز به آن مکان رفت و آمد میکند و آبرویمان را در محل برده بود. بارها به او تذکر داده بودم اما حرفم را گوش نمیداد.
آخرین بار برادرم به خانه آمد و سر موضوعی با هم درگیر شدیم. برادرم گردنم را گرفت و میخواست مرا خفه کند که همان موقع پسرم و دوستش به هواخواهی از من وارد دعوا شدند که برادرم پسرم را به سمت پارکینگ خانه برد و با او درگیر شد و گلویش را گرفته بود و میخواست او را خفه کند که برای دفاع از پسرم وارد دعوا شدم و سه ضربه چاقو به برادرم زدم.متهم افزود: من قصد کشتن برادرم را نداشتم. فقط میگویم پشیمان هستم و تقاضای بخشش دارم. من زن و بچه دارم و باید خرجی آنها را بدهم و از قضات درخواست دارم نسبت به مجازاتی که برای من در نظر میگیرند تخفیف قائل شوند.پس از اظهارات متهم قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
ارسال نظر