قتل برای جای پارک!

رسیدگی به این پرونده از ۱۶ تیرماه درجریان درگیری در محله گلستان بهارستان شروع شد و خیلی زود گشت ویژه‌ای به محل نزاع رفت و با پیکرخونین پسر ۲۳ساله‌ای روبه‌رو شد که روی زمین افتاده بود. بلافاصله پسر زخمی به نزدیک‌ترین مرکز درمانی منتقل شد اما به‌رغم تلاش تیم پزشکی، پسر جوان بعد از مدت کوتاهی دراثر عمق جراحت جان باخت.

با مرگ پسر جوان، کارآگاهان دایره جنایی بهارستان در بیمارستان حضور یافتند و رسیدگی به این پرونده با حضور بازپرس از سر گرفته شد.

در نخستین گام، پیکر بی‌جان پسرجوان به پزشکی قانونی منتقل شد.

در گام بعدی در تحقیقات محلی، کارآگاهان دریافتند این درگیری از زمانی شروع شده که مقتول به خاطر پارک خودرو با خانواده قاتل درگیر شده سپس مادر قاتل به پسرش زنگ زده و با بستگان خود با مقتول درگیر شدند که درنهایت پسر جوان این زن با یک چاقو به سراغ مقتول رفته و با زدن یک ضربه از محل گریخته است.

کارآگاهان بهارستان پس از شناسایی قاتل درکمتر از یک ساعت توانستند مخفیگاه او را شناسایی کرده و دستگیرش کنند.

متهم پس از دستگیری، تحت بازجویی قرار گرفت و در تحقیقات جنایی مدعی شد به خاطر یک مشت حرف پوچ در حالی که بشدت عصبانی شده بودم دست به چاقو شدم و به سراغ مرحوم رفتم.

این متهم جوان که بشدت از جنایتی که مرتکب شده بود احساس پشیمانی می‌کرد، خودش را مستحق مرگ دانست و گفت: من اشتباه بزرگی مرتکب شدم و ناخواسته دستم به خون آلوده شد.

سرهنگ «مجید عسگری‌نیا» با اشاره به اینکه در این پرونده ۷ نفر دیگر به خاطر شرکت در نزاع و درگیری دستگیر شده‌اند، اظهار داشت: متهمان پس از تشکیل پرونده جهت سیر مراحل قانونی به مراجع قضایی معرفی شدند.

فرمانده انتظامی شهرستان بهارستان توصیه کرد: شهروندان در هنگام اختلافات و درگیری، خونسردی خود را حفظ کرده و قانونمندانه عمل کنند، زیرا وقوع چنین حوادثی موجب ضرر و زیان مادی و معنوی جبران‌ناپذیری خواهد بود.

دربسیاری از پرونده‌های درگیری که رنگ خون به خود می‌گیرد شاهد خشونت‌طلبی طرفین درگیری هستیم شاید درنهایت عامل جنایت علت نهایی جرم تلقی شود اما با تأملی بیشتر می‌توان دریافت که گاهی اوقات رفتارهای خود مقتول و افرادی که در این درگیری حضور دارند هم در این رخداد تأثیر دارد ولی به لحاظ آنچه که صاحب‌نظران حوزه جنایی برآن باور دارند در نهایت فعل و فاعل جرم اهمیت دارد. در بعد روانشناختی این ماجرا باید به این نکته مهم اشاره کرد که کنترل خشم در هر شرایطی بسیار اهمیت دارد. مهارت کنترل خشم بارها از سوی روانشناسان و مشاوران مورد تأکید قرار گرفته است. مدیریت صحنه‌های بحرانی که در هر موقعیتی امکان دارد پیش آید موضوعی است که باید به آن توجه کرد اما و اگرهایی که اگر به آن توجه می‌شد در این پرونده شاهد خانواده داغدار و دستگیری پسر جوان به‌عنوان قاتل نبودیم. قرار نیست به دنبال هر جروبحث سعی کنیم با زور به حق خود برسیم چرا که همیشه راه عاقلانه‌ای هم وجود دارد. درابتدا می‌توانیم صبور باشیم و بعد اگر دیدیم نمی‌توانیم موضوع را حل کنیم از طریق قانون به آن دست پیدا کنیم.

روش طبیعی و غریزی بروز خشم این است که واکنش خشونت‌آمیز داشته باشید.

عصبانیت واکنش طبیعی و مناسب درمقابل تهدید است و منجر به احساس و رفتار قدرتمند می‌شود که به ما اجازه می‌دهد بجنگیم و از خودمان دفاع کنیم. بنابراین، وجود خشم به میزان کافی و البته همراه با مدیریت آن، برای بقای ما ضروری است.

از طرف دیگر، نمی‌توانیم به صورت فیزیکی به هر چیز یا کسی که آزارمان می‌دهد هجوم ببریم. قانون، هنجارهای اجتماعی و عقل سلیم محدوده خشم را تعیین می‌کند.

انسان‌ها برای حل احساس عصبانیت از فرایندهای مختلف خودآگاهانه و ناخودآگاه استفاده می‌کنند. سه رویکرد اصلی عبارت است از بروز، سرکوب و آرام ساختن. بروز خشم به صورت قاطع و بدون خشونت، سالم‌ترین راه برای بروز عصبانیت است. برای انجام این کار لازم است یاد بگیرید چطور می‌توانید نیازهای خود را بشناسید و بدون صدمه زدن به دیگران به این نیازها برسید. جسور و قاطع بودن به معنای تحمیل عقیده نیست بلکه یعنی نسبت به خود و دیگری محترمانه برخورد کنید.

ممکن است خشم سرکوب، و بعد تبدیل به احساس دیگری شود یا به طور غیرمستقیم بیان شود. زمانی که خشم خود را فرو می‌خورید و آن را به رفتار دیگری تبدیل می‌کنید، این وضعیت رخ می‌دهد. خطر این نوع واکنش این است که اگر نمود بیرونی پیدا نکند، خشم درونی می‌شود و پیامدهایی نظیر فشار خون بالا یا افسردگی را به دنبال دارد.

عدم بروز خشم مشکلات دیگری هم در پی دارد. مثلاً فرد خشم را به صورت بیمارگونه بروز می‌دهد: پرخاشگری منفعل (فرد به جای روبه‌رو شدن با طرف مقابل، بدون اینکه علت را به او بگوید، به صورت غیرمستقیم انتقام می‌گیرد) یا شخصیتی که پیوسته بدبین و متخاصم به نظر می‌رسد. کسانی که مدام دیگران را رد می‌کنند، از همه چیز ایراد می‌گیرند و نظرات بدبینانه می‌دهند، روش مؤثر برای بروز خشم را یاد نگرفته‌اند. تعجبی هم ندارد که این افراد روابط موفقی نخواهند داشت.

درنهایت، می‌توانید خودتان را از درون آرام کنید. این صرفاً به معنی کنترل خشم بیرونی نیست بلکه باید با انجام کارهایی مانند قدم زدن برای پایین آوردن ضربان قلب، آرام کردن خود و فرونشاندن احساس، واکنش درونی خود را نیز کنترل کنید.

«اگر هیچ یک از این سه روش جواب ندهد، آن وقت یک نفر یا یک چیز آسیب می‌بیند.»