کاهش ۲۳ هزار دلاری قیمت مسکن در ایران!

اگر قیمت مسکن را با قیمت دلار مقایسه کنیم، به یک نکته قابل تامل برخواهیم خورد، قیمت دلاری مسکن در ایران در دهه ۹۰ کاهشی شده است!

مقایسه قیمت دلاری مسکن در نیم دهه اخیر

بررسی‌های در فاصله سال‌های ۹۶تا ۹۹ نشان می‌دهد که هر چه جلوتر آمده‌ایم، قیمت دلاری مسکن ارزان تر شده است. برای نمونه درسال ۹۶ قیمت یک واحد ۸۰ متری در تهران به طور متوسط ۹۷ هزار دلار بود اما در سال ۹۹ به ۷۴ هزار دلار رسیده است، یعنی۲۳ هزار دلار کاهش قیمت.

معمای ارزانی با دلار

در دهه ۸۰ قیمت دلار ازثابت نسبی خوبی برخوردار بود، ثباتی که به لطف تزریق‌های درآمدهای نفتی ایجاد شده بود. در این سال‌ها قیمت دلار از ۷۹۰ تومان، به حدود هزار و ۴۰۰تومان تغییر کرد، همین روند باعث شد همیشه قیمت ریالی از قیمت دلاری بیشتر باشد.

چراکه با این دلار ارزان کالاهای تجاری وارد می‌شد، اما درمورد کالای غیر تجاری این امکان وجود نداشت و به همین دلیل شاهد افزایش ریالی قیمت مسکن بودیم و همیشه قیمت دلاری از قیمت ریالی پایین تر بود.

 اما پس ازتحریم‌ها در دهه ۹۰ با وجود جهش‌های قیمت دلاری این روند تغییر کرد. جهش‌های دلار از جهش‌های مسکن شدید تر شد و قیمت دلاری مسکن کاهش پیدا کرد.

در این سال‌ها با توجه به اعمال تحریم‌های شدید تر شاهد کاهش قیمت دلاری مسکن بودیم به طوری که در سال ۹۸ متوسط قیمت دلار ۱۳ هزار تومان می‌شود و میانگین یک متر واحد مسکونی نیز به ۱۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان می‌رسد و یک خانه ۸۰ متری نیز تقریبا ۷۹ هزار دلار قیمت‌گذاری می‌شود. در این سال قیمت دلاری مسکن نسبت به قیمت دلاری سال ۹۷ رشد داشته است.

در سال ۹۹ قیمت دلار در کانال ۲۰ هزار تومان است. قیمت مسکن نیز به طور میانگین به متری ۲۰ میلیون تومان می‌رسد. قیمت متوسط یک واحد مسکونی نزدیک به یک میلیارد و ۶۷۱ میلیون تومان است که قیمت دلاری آن حدود ۷۴هزار دلار می‌رسد.

کاهش ارزش دلاری مسکن در این سال‌ها، نشان می‌دهد ارزش ذاتی قیمت دلار از قیمت مسکن سبقت گرفته است. پیش از این به دلیل وجود درآمدهای نفتی دولت توان کنترل قیمت ارز را داشت، اما در سال‌های اخیر به دلیل کاهش درآمدهای نفتی، این امکان تا حدود زیادی از دولت گرفته شده است.

 با این گزاره می‌توان این روند را تحلیل کرد که چرا در ابتدای دهه ۹۰ قیمت ریالی مسکن از قیمت دلاری آن سبقت گرفته بود. در آن دورهدرآمد ارزی دولت توانسته بود کالای قابل تجارت را ارزان‌تر از کالای غیرقابل تجارت مسکن کنترل کند، اما در سال ۹۶ که به دلیل افزایش تحریم‌ها، درآمد ارزی رو به کاهش گذاشت و موجب شد رشد قیمت ریالی مسکن از رشد قیمت دلاری آن عقب بیفتد و طی سه چهار سال اخیر نرخ دلاری مسکن پایین بیاید.

اگر تحریم‌ها به همین وضعیت ادامه پیدا کند روند قیمت دلاری بیش از گذشته کاهشی خواهد شد، اما اگر تحریم‌ها برداشته شود و درآمدهای نفتی به اقتصاد ایران بازگردد، شاهد کاهش نرخ دلار خواهیم بود و افزایش قیمت ریالی مسکن، روند معکوسی را طی می‌کند.