بایدها و نبایدهای صندوق ملی مسکن

مجلس شورای اسلامی در طرح جهش تولید و تامین مسکن، رای به تشکیل صندوق ملی مسکن داد، از کلیات رویکرد تدوین­‌کنندگان طرح می‌­توان علاقه به بازگشت به طرح­‌هایی همچون مسکن مهر را فهمید. از این رو در ادامه تلاش شده است تا آسیب‌­های احتمالی موضوع صندوق احصا شده و در راستای کاستن از آسیب­‌های احتمالی پیشنهاداتی ارائه شود.

تشکیل این صندوق نباید زمینه­‌ساز ورود دولت به موضوع عرضه مسکن گردد.

بخش مسکن یکی از معدود بخش­های خصوصی اقتصاد کشور به حساب می‌­آید، سهم دولت در عرضه و تقاضای این بخش در طی سالیان بسیار اندک بوده است. اگرچه دولت در راستای انجام وظایف خود در خصوص اصل ۳۱ قانون اساسی، همیشه علاقه‌­مند به ایفای نقش و حضور در بخش مسکن داشته است ولی اتلاف منابع و انجام کار بی­‌کیفیت در حضور دولت در بخش عرضه اثبات شده است.

از صندوق برای تقویت و تجهیز بانک مسکن استفاده گردد.

بانک مسکن به عنوان بانک توسعه‌ه­ای بخش مسکن، یکی از مهم­ترین ابزارهای در اختیار دولت برای تجهیز منابع این بخش به حساب می‌­آید. از این رو نظر به تجربیات انباشته در بانک، پیشنهاد می­‌شود که از منابع این صندوق برای تجهیز و تقویت بانک مسکن استفاده گردد.

استفاده از اهرم‌­های مشوق سرمایه‌­گذاری به خصوص تمرکز بر احیای بافت فرسوده

پیشنهاد می‌­شود از منابع صندوق برای ایجاد اهرم‌‌های مشوق سرمایه‌­گذاری استفاده گردد، امکان ارائه یارانه‌های مالی برای سازندگان هم‌راستا با سیاست­‌های ملی از جمله سازندگان بافت‌­های فرسوده می‌تواند منجر به موفقیت دولت در استفاده از منابع صندوق برای حل مشکل شهروندان گردد.

تعامل با شهرداری­‌ها به عنوان متولی برنامه‌­ریزی شهری

یکی از زمینه­‌های عدم توفیق طرح­‌های قبلی دولت‌­ها در حوزه مسکن، عدم مشارکت و تعامل لازم با شهرداری‌ها به عنوان یکی از ذی‌نفعان و برنامه­‌ریز مدیریت شهری بوده است. در این راستا پیشنهاد می‌شود که در سازمان صندوق ملی مسکن، نماینده شهردار کلان­شهرهای کشور حضور داشته باشد.

جلب مشارکت بخش خصوصی در مدیریت صندوق

در سازمان صندوق، جایی برای مشارکت بخش خصوصی حوزه مسکن در نظر گرفته نشده است، از این رو پیشنهاد می‌­شود که نماینده انجمن تخصصی مربوطه به عنوان یکی از اعضا هیات امنا در نظر گرفته شود.