بی تاثیری وام مسکن در خانه دار شدن
رشد نرخ نزدیک به ۱۰۰ درصدی مسکن طی یک سال گذشته خود به تنهایی نشان از کاهش هرچه بیشتر توان متقاضیان خرید خانه دارد.
با این حال بررسیها نیز نشان میدهد که روی وام مسکن به عنوان اهرمی کمکی برای خرید خانه کمتر از قبل میتوان حساب کرد. چراکه سهم تسهیلاتی که بانکها به بخش مسکن در امسال پرداخت کردهاند از کل تسهیلات پرداختی به کف ۲۰ ساله رسیده است و از سوی دیگر قدرت خرید وام مسکن نیز در کف ۳۰ ساله قرار دارد.
تسهیلات دهی مسکن در کف ۲۰ ساله
براساس اطلاعات رسمی منتشر شده از سوی بانک مرکزی، سهم کل تسهیلات پرداخت شده به بخش مسکن در ۱۰ ماهه اول امسال از مجموع وامهای پرداختی شبکه بانکی به همه بخشها به کمترین میزان خود طی ۲۰ سال اخیر رسیده است. مطابق با اعلام بانک مرکزی، در ۱۰ ماهه اول امسال تنها ۵.۶ درصد از کل تسهیلات پرداختی از سوی شبکه بانکی به بخش مسکن اختصاص یافته است.
میانگین سالانه سهم تسهیلات پرداختی به بخش مسکن و ساختمان در دوره طلایی تامین مالی مسکن از کل تسهیلات پرداخت شده از سوی شبکه بانکی در نیمه اول دهه ۸۰ معادل ۲۵ درصد مجموع بود. این در حالی است که در نیمه دوم این دهه، این سهم بهطور میانگین به سالانه ۱۹ درصد کاهش یافته و از آن تاریخ به بعد این میزان روند نزولی طی کرده است.
قدرت خرید وام مسکن در قعر
دومین دره تامین مالی بخش مسکن، به افت شدید سهم وام مسکن در پوشش هزینه خرید واحدهای مسکونی مربوط میشود. هماکنون قدرت پوششدهی وام خرید مسکن نسبت به متوسط نرخ واحدهای مسکونی در قعر ۳۰ ساله قرار گرفته و به کمترین میزان خود طی سه دهه گذشته رسیده است.
بیشترین میزان پوششدهی وام مسکن از هزینه خرید واحدهای مسکونی براساس میانگین نرخ مسکن شهر تهران، مربوط به سال ۷۳ است که در این سال وام خرید مسکن بهطور متوسط هزینه خرید ۴۲ مترمربع آپارتمان را در پایتخت پوشش میداد.
این میزان هم بهتدریج و به دنبال جهش نرخ مسکن در دورههای زمانی مختلف از یکسو و همچنین اهمال در بهروز رسانی سقف وام خرید مسکن روند نزولی به خود گرفت. این میزان در سال ۸۴ به ۲۷.۶ مترمربع کاهش یافت و هماکنون به کمترین میزان پوششدهی خود طی سه دهه اخیر یعنی بهطور متوسط ۴.۸ مترمربع رسیده است.
ارسال نظر