۲ نکته کلیدی برای حل مشکل مسکن

با توجه به کاهش عرضه مسکن و از طرف دیگر افزایش تقاضا برای این بازار پر طرفدار ، راهکار ها و سیاست های بی شماری  برای حل این مسئله به کار گرفته شده است که فقط تعداد اندکی از این راهکار ها توانسته اند به کمک این بازار پر تقاضا بیایند.

 گسترش نیوز در گفتگویی با سعید اسلامی بیدگلی ، دبیر کل کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران به بررسی این مشکل بزرگ پرداخته است که در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانید:

سعید اسلامی بیدگلی در ابتدای صحبت‌های خود به خبرنگار سرویس راه و مسکن گسترش نیوز گفت :به دلیل تورم هایی که ما در بخش های مختلف اقتصادی کشور با آن روبرو هستیم ، در بسیاری از بخش ها به ویژه کالایی که در کشور ما تبدیل به کالاهای سرمایه ای شده اند مثل مسکن ،تقاضای غیر مصرفی افزایش پیدا کرده است. بخشی از این عدم تعادل که در بازار شاهد آن هستیم  به دلیل تغییرات تقاضاهای غیر مصرفی به وجود نیامده است زیرا با رشد جمعیت رشد نکرده و بر اثر تغییرات، دچار نوسان شده است.

وی ادامه داد: بنابراین اولین کار اساسی که باید برای حل این مشکل صورت بگیرد، بازگشت ثبات و متغییر های کلان اقتصادی و همچنین پیش‌بینی پذیر کردن بعضی از متغییر های کلان اقتصادی است که کمک می کند روند عرضه و تقاضا نوسانات نا معقول از آنها حذف شود. در این صورت برنامه ریزی برای مدیریت بازار از طرف نهاد سیاست گذار هم بهبود خواهد یافت. زیرا به هر حال ساز کار را باید بازار تعیین کند وگرنه هرگونه دستکاری در بازار ممکن است در کوتاه مدت مفید بوده ولی در بلند مدت به زیان بازیگران بازار باشد.

۲ نکته کلیدی برای حل مشکل مسکن

بیدگلی افزود: ۲ نکته کلیدی برای حل مشکل مسکن وجو دارد : نکته اول این است که کارشناسان قبل از اینکه به سراغ بازار ها بروند باید برنامه ای برای کنترل متغییر های کلان اقتصادی دولت ها داشته باشند که این مسئله ای مهمی است که باید مورد توجه دولت جدید قرار بگیرد. مسئله دوم، دلایل متعدد سرمایه گذاری در  بخش مسکن است زیرا بازار مسکن جزو آن دسته از سرمایه گذاری هایی بوده که  معمولا در یک فاصله گذاری یک ساله محصولش وارد بازار می شود و در یک دوره ای کاهش پیدا کرده وهمچنین اثارش ممکن است ۱۲یا ۲۴ ماه در بازار مشاهده شود.

بیدگلی در ادامه اظهار کرد: بنابراین علاوه بر مسئله ثبات بازار ها که کمک می کند به افزایش سرمایه گذاری در بخش های مختلف؛ اجرا سیاست هایی که بتواند کمک کند به ساخت مسکن نیز می تواند موثر باشد که می توان به برنامه ریزی برای تامین مالی سازندگان بخش مسکن اشاره کرد.

این کارشناس گفت: البته بنده اعتقادی به دخالت دولت در مورد ساخت مسکن ندارم ولی دولت ها می توانند با سیاست های تسریع گرایانه و توجه به مسئله کسری بودجه هایی که با آن روبرو هستند با استفاده از ابزارهایی که کمک به تامین مالی طرف عرضه بخش مسکن می کند، مشکلات پیش روی این بازار را حل نمایند.

پرداخت تسهیلات ۴۵۰میلونی ساخت مسکن به سازندگان

دبیرکل کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران گفت: در بحث ساخت مسکن فقط تسهیلات ملاک بهبود بازار نخواهد بود ،زیرا شبکه بانکی کشور نیز با مشکلات منابعی مواجه است و این تسهیلات ممکن است با توجه به قابل پیش بینی بودن  وضعیت کسری بودجه کشور  ،مشکلات و شوک اقتصادی بزرگی ایجاد کند که با این کار از هدف اصلی که کنترل متغییر های کلان است دور خواهیم شد. اما به هر حال ما از ابزار های مالی بخش مسکن استفاده بسیار ناچیزی کرده‌ایم  زیرا انواع مختلف صندوق ها فعالیت خاصی نکرده و شرکت های بزرگ توسعه دهنده ما توان تامین مالی از بازار سرمایه را نداشته اند. بانک ها نیز به جای تمرکز روی بخش های خرد، باید به شرکت های بزرگ توسعه دهنده توجه بیشتری نشان دهند زیرا  این شرکت ها توسعه چشمگیری چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ تکنولوژی  پیدا نکرده اند. البته که همزمان می شود با توسعه ابزار هایی که به بخش تقاضا کمک می کند در یک سیکل تکرار شونده به بخش عرضه نیز کمک کرد یعنی اگر طرف تقاضای بازار رونق بگیرد می تواند به بخش عرضه هم کمک شایانی کند.

چشم انداز کلی بازار مسکن در آینده

سعید اسلامی بیدگلی در صحبت‌های پایانی خود به خبرنگار گسترش نیوز گفت :نکته کلیدی در مورد بازار مسکن این است که بدانیم بازار مسکن به دلایل متعدد طور کلی ناهمگن است و چسبندگی قیمت نیز در این بازار وجود دارد که در این صورت نوسانات این بازار به صورت کلی کاهشی نخواهد بود و با توجه به این که احتمالا تورم در کشور ما همچنان وجود خواهد داشت  معمولا کاهش قیمت واقعی مسکن از طریق عدم افزایش قیمت در یک دوره صورت می گیرد. به این منظور که وقتی افزایش قیمت مسکن رخ نمی دهد و به طور مثال ۲۰درصد تورم در بازار وجود دارد  این معنی را می رساند که قیمت واقعی مسکن کاهش یافته است. از این منظر اگر نگاه کنیم ممکن است اگر سیاست گذاری های درستی صورت بگیرد و توان بخش هایی از طبقات اجتماعی برای خرید مسکن برای سال آینده افزایش پیدا کند. البته با وضعیت فعلی پیش بینی متغیر های اقتصادی ،حداقل این راهکار برای کوتاه مدت چشم انداز مناسبی نخواهد بود.