ناامیدی در بازار مسکن شدت گرفت
در سال ۱۴۰۱ تولید مسکن از ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار واحد مسکونی، وارد میانگین تولید ۲۰۰ هزار واحد مسکونی شد.
این اتفاق در حالی افتاد که افزایش قیمت مصالح ساختمانی در کشور امری همیشگی بودهاست و از طرف دیگر قیمت تمام شده مسکن نیز بالا رفتهاست و در نتیجه سازندگان مسکن باید نسبت به ساخت و ساز مسکن رقبت داشتهباشند اما طبل تو خالی ساخت یک میلیون واحد مسکونی بازار ساخت و ساز مسکن را از ریل خارج کرد.
تمام بخش خصوصی که تولید مسکن در کشور را بر عهده داشتند، سرمایه خود را با شعارهای تبلیغاتی دولت مبنی بر ساخت یک میلیون مسکن در سال، از بازار مسکن خارج کردند و در نتیجه آن تولید ما در سال ۱۴۰۱ نصف شد.
دولتها برای امسال و سال بعد نمیتوانند وضعیت بازار مسکن را امیدوارکننده کنند، بلکه برنامهریزیهایی که صورت میگیرد و کارهایی که میشود، تا ۵ سال آینده بر بازار مسکن تاثیر خواهند گذاشت. مسکن چیزی نیست که آن را یک ساله برنامهریزی کرد و گندم نیست که امسال کاشته شود و سال دیگر آن را برداشت کرد.
اگر در لحظه فعلی کاری بکنند تا بازارهای رونق گیرد، بخش خصوصی تمام ابزارهای مالی را در اختیار داشته باشد تا بتواند یک میلیون واحد مسکونی در سال تولید کند، تازه تا ۵ سال آینده نتیجه آن در بازار مسکن نمایان خواهد شد و تا ۵ سال آینده میتوان گفت که مسکن در مواجهه با تورم مانند سایر کالاهای مصرفی مثل مرغ و یا تخم مرغ افزایش قیمت را تجربه خواهد کرد و شاخص تورمی آن با سایر کالاهای مصرفی موجود در بازار متناسب است اما تا زمانی که وضعیت بازار مسکن به همین شکل است، تورم بازار مسکن از تورم کل جلو خواهد زد.
به چینی ها بدهند شش ماهه یک میلیون مسکن میسازند. مشکل پیمانکاران رانت خوار است.