چگونه در بحران کرونا ورزشی ایمن داشته باشیم؟
اخیرا بسیاری از والدین بدنبال پاسخ این سوالند که آیا فرزندانشان میتوانند دوباره فعالیتهای ورزشی را از سر بگیرند یا خیر. میدانیم که کرونا همچنان درحال تاخت و تاز است اما کودکان مدت هاست که در قرنطینه هستند و حتی تحصیل خود را نیز بهصورت آنلاین دنبال میکنند. آیا میشود که آنها در ورزشهای مشخصی حضور داشته باشند؟
سوال دشواری است، بیماری کرونا بسیار واگیردار است و به راحتی از طریق تنفس وارد ریه انسان میشود، یعنی ذرات عفونی از دهان و بینی وارد بدن شده و حتی میتوانند تاساعتها در هوا معلق بمانند. البته این بیماری در برخی از استانهای کشور نسبت به سایر مناطق، پررنگ تر است. بنابراین کودکان یک دوره ۶ماهه سخت را پیش رو دارند، زیرا قرار نیست این بیماری به این زودیها پایان پذیرد. همچنین هنوز نمیدانیم که واکسن این بیماری چه زمانی روانه بازار خواهد شد و آیا همه میتوانند از آن استفاده کنند یا خیر. اینها همه به معنای ادامه دار بودن قرنطینه است.
از طرفی بیماریهای روانی از سوی دیگر درحال افزایشند. استرس بیماری، ضررهای حالی، قرنطینه اجتماعی و فشارهای خانوادگی و احساسی باعث شده که بزرگسالان با معضل افسردگی مواجه شوند. در مطالعه اخیری که در کشور امریکا انجام شده، ۴۰% بزرگسالان دچار افسردگی و تشویش شدند که در سال گذشته این رقم سه یا چهار برابر شده است. حتی قبل از شیوع این بیماری نیز یک سوم افراد زیر ۱۸سال با مشکلات افسردگی و تشویش دست به گریبان بودند. این آمار حاکی از بغرنج بودن وضعیت روانی مردم حتی قبل از شیوع کرونا دارد.
بودن در کنار افراد دیگر، حتی با وجود فاصله اجتماعی، میتواند با فعال نبود سیستم پاراسمپاتی حس بهتری در انسان ایجاد کند. برخی از ورزشها بهصورت اتوماتیک نیازی به حضور در جامعه ندارند، مانند اتومبیل رانی یا تنیس، اما برخی دیگر مانند بسکتبال داخل سالن شبهاتی ایجاد میکند. در اینجا نکانی برای انتخاب یک ورزش مناسب برای کودکان و نوجوانان بیان شده است:
آیا باید فاصله اجتماعی را در ورزش رعایت کرد؟ امنترین ورزشها آنهایی هستند که افراد فاصله زیادی از هم دارند، مانند دو، گلف و شنا.
در ورزشهای گروهی تاچه میزان میتوان با افراد گروه فعالیت کرد؟ ورزش بیش از چند دقیقه بهصورت گروهی خطر ابتلا نیز را افزایش میدهد.
برگزار شدن ورزش در هوای آزاد و با زمانهای محدود، مانند فوتبال، اشکالی ندارد، البته این زمینهای ورزشی باید در مناطقی با وضعیت نه چندان قرمز باشند و همزمان فاصله اجتماعی واستفاده از ماسک در آن رعایت شود.
آیا ورزشکاران میتوانند از تجهیزات ورزشی مشترک استفاده کنند؟ با این کار احتمال انتقال عفونت بالا میرود. مثلا آبریزش بینی یا عطسه و مهار آن با دستکش باعث میشود که فرد دیگر در هنگام هاستفاده از همان دستکش دچار بیماری شود.
آیا ورزشکاران میتوانند به استانهای دیگر سفر کنند؟ احتمال ابتلا به بیاری، به تعداد بیماران و افراد با تستهای مثبت بستگی دارد. بنابراین سفر به استانهای دیگر خطرناک است.
ورزش داخل سالن یا هوای آزاد؟ هرگونه مکان سربسته خطرناک است، مخصوصا اگر کودکان با فعالیتهای هوازی بیشتری مواجه باشند، مانند دویدن. این ویروس از طریق هوا منتقل شده و ساعتها معلق باقی میماند.
آیا کودکان و والدین و مربیان باید از تمامی قواعد پیروی کنند؟ بله، اگر مردم فکر کنند که استفاده از ماسک ضرورتی ندارد و در اجتماعات بزرگ شرکت کنند، احتمال شیوع بیماری نیز افزایش مییابد.
ارسال نظر