مردم حرص کرونا را سر این زبان بسته ها خالی کردند!

کرونا تنها نفس انسان‌ها را تنگ نکرد. یکی از مشکلات عمده‌ای که کرونا به بار آورد تولید عظیم زباله و به خصوص زباله‌های عفونی بود که باعث آسیب رسیدن به طبیعت و جانداران شد. در کشورها و مناطقی که پیش از شیوع کرونا در بازیافت زباله ضعیف عمل کرده بودند و زیرساخت‌های کافی نداشتند، این مشکل چند برابر بحرانی شد.

بر اساس قانون وظیفه جمع‌آوری، حمل، دفن و تفکیک زباله بر عهده شهرداری‌هاست و در زمینه پسماندهای عفونی و درمانگاهی نیز بیمارستان‌ها وظیفه دارند تا پسماندهای خود را بی‌خطرسازی و برای دفن یا سوزاندن به شهرداری تحویل دهند.

هنوز برنامه‌ای برای تعبیه مخازن زباله جداگانه و جمع‌آوری جداگانه ماسک، دستکش و تجهیزات حفاظتی از سوی شهرداری و سایر مجموعه‌های دست‌اندرکار دریافت نکرده‌ایم.

زباله‌های کرونایی تعادل طبیعت را برهم می‌زنند

بهروز بهزاد گفت: زباله‌های کرونایی چون از مواد شیمیایی ساخته شده است بسیار پایدار هستند و در هر کجا قرار بگیرند باعث به هم خوردن تعادل منطقه میشوند. حداقل کاری که برای تفکیک این زباله‌ها می‌شود انجام داد، تفکیک در مبدا است.

این فعال محیط‌زیست اظهار کرد: تفکیک ماسک‌ها از مبدا میتوانست تمرینی باشد برای این که مردم را با تفکیک کلی زباله‌ها آشنا کند. نخستین کاری که در رابطه با تفکیک زباله‌ها باید انجام شود فرهنگسازی است. البته این کار بسیار زمانبر است و باید از زمان کودکی افراد شروع کرد.

وی افزود: همزمان سازمان‌های مربوطه باید برای کاهش آلودگی‌های موجود دستگاه‌های اجرایی طرح‌های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت داشته باشند تا به جایی برسیم که مردم خودشان وظیفه خود را در این مسئله انجام دهند. این‌ها باید هماهنگ انجام شود اما نیاز به برنامه‌ریزی دلسوزانه و اراده قوی دولتی دارد که بتواند هزینه‌های آن را تامین کند.

بهزاد در خصوص تجربه کشورهای دیگر در این خصوص گفت: تجربه کشورهایی مثل انگلستان، فرانسه، آلمان و تا حدی ایتالیا در این امر بسیار موفق بوده است. کشورهای سوپرصنعتی مثل آلمان بازیافت بسیار قوی داشتند. در این کشورها با موادی که از بازیافت زباله‌‎ها به‌دست می‌آید محصولات مختلفی میسازند. یعنی یک چرخه بسته‌ای است که در حال چرخش است و ضایعاتی از خودش به بیرون پس نمیدهد.

آزاد‌سازی سم و نابودی جانداران دریایی

بهزاد بیان کرد: به طور کل زباله‌ها در محیط‌‎های آبی مثل دریاها و اقیانوس‌ها میتواند باعث خفه شدن ماهی‌ها شود و از طرفی تجزیه‌شان در آب به‌تدریج باعث آزاد شدن مواد سمی می‌شود و به جاندارن دریایی آسیب‌های جدی وارد می‌کند. در خشکی هم بخاطر این که حجم زباله‌ها بسیار زیاد است در هر جایی که قرار بگیرد تعادل آن منطقه را به هم میزند. این زباله‌ها موادی را که نیاز بسیاری از جانداران است جذب می‌کنند. از سوی دیگر موادی که این زباله‌ها از خودشان در خاک و آب پس میدهند برای جانداران بسیار خطرناک است.