کرونا چند روز روی سطوح مختلف زنده می‌ماند؟

شبیه سازی‌های این پژوهشگران که در مجله Physics of Fluids منتشر شده است، بر اهمیت نیروهای «ون دراول» تاکید می‌کند که باعث می‌شوند لایه‌های نازک مایع بر سطح مواد مختلف بچسبند و از خشک شدن ذرات کووید-۱۹ پیشگیری کنند. نیروهای «ون دراول» نیروهای جذاب بسیار ضعیفی هستند که بین مولکول‌ها در همه حالت‌های جسمی ماده وجود دارد.

این مطالعه نشان داد که قطرات تنفسی حاوی ویروس کرونا که روی سطوح می‌افتند، پس از تبخیر آب حاوی قطرات، به یک لایه نازک میکروسکوپی پنکیک مانند تبدیل شده و برای چند روز روی سطوح عفونی می‌مانند؛ در این حالت اگر فردی با این سطوح تماس داشته باشد به کرونا مبتلا می‌شود.

بر اساس نتایج این مطالعه بیش از ۹۹ درصد مایع حاوی این قطرات تنفسی در عرض چند دقیقه در هوا تبخیر می‌شود اما ویروس کووید-۱۹ در یک لایه محافظ از مایع باقی مانده، زنده می‌ماند. سپس نیروهای ضعیف «ون دراول» باعث چسبیدن این لایه نازک به سطح شده و روند تبخیر را کند می‌کنند.

این لایه نازک بسته به ماده‌ای که روی آن می‌نشیند در زمان‌های متفاوتی تبخیر می‌شود. برای مثال یک قطره تنفسی بزرگ روی فولاد ضد زنگ و مس به ترتیب فقط ۲۴ و ۱۶ ساعت دوام می‌آورد؛ اما روی پلی پروپیلن بیش از ۱۵۰ ساعت زنده می‌ماند. این در حالی است که یک قطره تنفسی کوچک روی شیشه بیش از ۸۰ ساعت دوام می‌آورد.

البته یادآوری این نکته حائز اهمیت است که ارقام یادشده بر اساس آزمایش‌های انجام شده در شرایط آزمایشگاهی به‌دست آمده‌اند و در جهان واقعی به دلیل وجود گرما و جریان هوا که باعث تقویت تبخیر می‌شوند، کمتر هستند. داده‌های این مطالعه نشان داد که ضخامت این لایه به آهستگی به مرور زمان کاهش می‌یابد اما در تمام این مدت مقدار ویروس کرونا در این لایه ثابت می‌ماند.

محققان خاطر نشان کردند که نکته حیرت انگیز این مطالعه این بود که این لایه با ضخامت نانومتری، در عرض چند ساعت خشک می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد که سطح کاملا خشک نیست و این لایه نانومتری به آهستگی تبخیر می‌شود و محیط مورد نیاز را برای زنده ماندن ویروس کرونا فراهم می‌کند.

محققان گفتند، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که ویروس کرونا می‌تواند مدت زمان طولانی زنده بماند و این موضوع بر لزوم تمیزکاری مرتب سطوح تاکید می‌کند.