خودکشی کرونا در چه زمانی اتفاق می افتد؟

ویروس کرونا یک ویروس حیوانی است که در حیوانات به ۴۰ گونه دیده می شود که ۷ مورد از آنها به انسان ها سرایت می کند. بنابراین می توان گفت که بیماری کرونا یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که اولین بار از راه تماس با حیوان، به انسان ها منتقل شد. ویروس ها موجودات هوشمندی هستند که برای ادامه حیات خود به دنبال راه هایی برای سازگاری بیشتر با محیط هستند تا بتوانند به راحتی به بدن میزبان خود یعنی بدن انسان ها منتقل شوند و با آن در تعامل باشند تا بتوانند به حیات بیماری زای خود ادامه دهند.

اولین بار ویروس سارس در سال ۲۰۰۹ شناسایی شد که با بروز ویروس کرونا در انسان در سال ۲۰۱۹، می توان به این نتیجه رسید که ۱۰ سال طول کشید تا ویروس سارس توانست با تغییرات خود و ایجاد سویه های جدید، با بدن انسان سازگار شود و راه انتقال به بدن انسان را فرابگیرد. از زمانی که این ویروس راه ورود به بدن انسان را یاد گرفت، تمام تلاش خود را معطوف به مقابله با راهکارهای جلوگیری از سرایت عفونت به کار گرفت.

روش هایی که انسان ها، آنها را راهکاری برای جلوگیری از ابتلا به کرونا می دانند مانند زدن ماسک، استفاده از محلول های ضدعفونی، استفاده از داروهای مناسب و تقویت سیستم ایمنی بدن، سدی در برابر انتقال بیشتر ویروس کروناست که این ویروس با ایجاد سویه های جدید سعی در بی نتیجه کردن آنها دارد.

یکی دیگر از دلایل ایجاد سویه های جدید در ویروس کرونا این است که ویروس تلاش می کند تا خود را با اندام های بیشتری در بدن انسان ها سازگار نماید تا بتواند به آنها دسترسی داشته باشد و ایجاد بیماری کند به طوری که در ابتدا، ویروس کرونا یک ویروس بیماری زا برای سیستم تنفسی انسان ها بود اما به مرور به دستگاه گوارش، کلیه ها، کبد، مغز و قلب راه پیدا کرد. این روند پیشرفت و فرار از سدهای دفاعی تا به حال در هیچ میکرو ارگانیسم دیگری دیده نشده است و ویروس کرونا پیشتاز این گونه از رفتار است.

جهش خودکشی ویروس کرونا چیست و چه زمانی اتفاق می افتد؟

خبر خوب و امیدوار کننده برای همه این است که اگر ویروس با شرایطی مواجه شود که ادامه حیات برای خود را دشوار و ناممکن بداند و به بیان دیگر، بستر مناسب برای انتقال آن در میان انسان ها فراهم نباشد، ویروس شروع به جهش خودکشی می نماید به این معنا که با ایجاد تغییراتی در ژنوم خود، خود را از بین می برد.

اما اگر همچنان برخی از افراد در سطح جهان در برابر واکسیناسیون کرونا مقاومت نشان دهند و بستر مناسب برای زندگی ویروس وجود داشته باشد، این ویروس خود را به صورت خفیف تری درمی آورد تا بتواند به حیات بیماری زای خود ادامه دهد اما از بین نمی رود و درست مانند ویروس آنفلوآنزا به طور مداوم و استوار موجودیت خود را به اثبات می رساند. بنابراین واکسیناسیون عمومی، یک وظیفه انسانی برای همه انسان های سراسر جهان است.