نشانه های ابتلا به تومور خطرناک کلیوی

«محمدحسین سلطانی» جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری، در برنامه «طبیب» با اشاره به اینکه بخش زیادی از مشکلات و نارسایی‌های کلیه ارثی نیست و به رژیم غذایی و عادات ما و برخوردهای محیطی و شغلی برمی‌گردد، در خصوص تومورهای کلیه  یادآور شد: شایع‌ترین علامت تومورهای کلیه بی‌علامتی است، یعنی این تومورها تا زمانی که خیلی بزرگ نشوند علامت ندارند و بیمار فقط در سونوگرافی‌هایی که به دلائل دیگری انجام می‌شود متوجه ابتلای به آنها می‌شود، ولی مواردی که بزرگتر باشند با دردهای پهلو و خونریزی‌های ادراری همراه می‌شود، اما اینها 20 درصد بیمارهایی هستند که تومورهای کلیه را دارند.

وی ادامه داد: یعنی نزدیک به ۷۰ تا ۸۰ درصدی که حتی تومورهای وخیم دارند علامتی مشاهده نمی‌کنند و ممکن است زمانی متوجه شوند که تومور پیشرفت کرده و علائم اصلی خودش را بروز داده و گاهی هم که فرد به دلائل دیگری مثل سونوگرافی و غربالگری‌های شغلی از شکم و لگن متوجه بیماری می‌شود، البته این تومور با کیست کلیه فرق دارد چون اغلب مردم این نگرانی را دارند که در سونوگرافی کیست مشاهده شده، کیست‌های ساده عموما نگرانی نداشته و حتی نیاز به دارو و جراحی هم ندارند مگر در مواقعی که اندازه آنها بالای ۱۰ سانتیمتر باشد که آن را هم با جراحی‌های بسته از بین می‌بریم.

این پزشک متخصص با اشاره به استفاده از روش‌های جدید خارج کردن تومور کلیه توضیح داد: در حال حاضر تعدادی از جراحی‌ها با برش‌های پهلو و با برداشتن یک دنده انجام می‌شود و در اغلب موارد تمام عمل با استفاده از روش‌های لاپاروسکوپی است، در حال حاضر تا جایی که ممکن است سعی می‌کنیم بافت فعال کلیه را حفظ کنیم در غیر این صورت ناچار به برداشتن کلیه می‌شویم در واقع با این روش فقط سه جای یک سانتی در بدن بیمار باقی مانده  که آن هم بعد از چند ماه از بین می‌رود.

سلطانی در پاسخ به این سؤال که چه کسانی بیشتر در معرض تومورهای کلیه هستند، اظهار کرد: ما فاکتور مشخصی برای ابتلای به آن نداریم به جز سیگار کشیدن یا مواردی که سابقه مثبت فامیلی وجود دارد، اما عمدتا فاکتور مشخصی برای ابتلای به آن وجود ندارد، ضمن اینکه بخش عمده‌ای از تومورهای کلیه بدخیم هستند و امکان عود آنها و نفوذ به بافت‌های دیگر هم وجود دارد و نکته دیگر اینکه تومورهای کلیه بدخیم هم به شیمی‌درمانی و هم به پرتودرمانی مقاوم هستند، لذا درمان آنها فقط به وسیله جراحی امکان‌پذیر است و نیاز به پیگری‌های بلندمدت دارند.

وی با اشاره به اینکه هرچه  بیمار در مراحل پائین‌تری درمان شود قطعا امید به زندگی بیشتر و زندگی راحت‌تری خواهد داشت، افزود: لذا به عنوان پاسخ قطعی به افرادی که تنها مایل به شیمی‌درمانی و پرتودرمانی هستند این است که این روش‌ها در قدم اول درمان تومورهای کلیه جایگاهی ندارند.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در پایان نیز یادآور شد: این روش نیاز به شیمی‌درمانی بعد از عمل ندارد، اما بیماران حتما باید پیگیری‌های دوره‌ای را داشته باشند، چون احتمال ۱۰ تا ۲۰ درصد وجود دارد که دوباره تومور رشد کند، اما اگر با حاشیه طبیعی برداشته شود این احتمال به حداقل می‌رسد و ما پروتکل‌های مراجعه سه ماه و شش ماهه در نظر می‌گیریم تا بیمار تحت نظر باشد، لذا تأکید می‌کنم اگر افراد در موقع مناسب مراجعه کنند، با روش‌ها و تکینک‌های پیشرفته‌ای که وجود دارد دیگر نیازی به نگرانی نیست.