ضربه مهلک به صنعت دارو / دخالت های بیجا کار را خراب کرد

مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری دارویی تامین و رئیس انجمن علمی داروسازان ایران، گفت: حل مشکل صنعت داروسازی کشور پیش از آنکه به ساختار غیرخصوصی و یا خصوصی مربوط باشد، به دخالت‌های غیر کارشناسی در اقتصاد دارو باز می‌گردد.

دکتر محمدرضا شانه‌ساز بر این باور است که روش قیمت‌گذاری دارو طی سه دهه گذشته سبب شده تفاوت فاحش بین قیمت‌ داروهای تولید داخل با داروهای وارداتی ایجاد شود که در نتیجه آن، شاهد سودآوری بیشتر واردات در مقایسه با تولید داخل هستیم.

وی در عین حال از ایران به عنوان یکی از ۱۰ کشور برتر داروسازی در جهان نام برد و گفت: در حال حاضر نزدیک به ۱۰۰ درصد داروهای مورد نیاز کشور در داخل تولید می شود. بطوریکه حالا دیگر هیچ داروی جدیدی در جهان نیست که محققان و تولیدکنندگان داروسازی در کشور نتوانند از عهده تولید آن برآیند. داروسازان ایرانی نهایتا ظرف کمتر از دو سال موفق به تولید هر دارویی خواهند بود.

شانه ساز در مورد تفاوت سهم داروهای تولید داخل و وارداتی در بازار دارویی کشور، توضیح داد: در این بحث شاهد یک رقابت ناعادلانه هستیم که عمدتا هم ریشه در روش قیمت‌گذاری داروهای تولید داخل دارد. مبنای روش های قیمت‌گذاری داروهای وارداتی بر اساس ارائه فاکتورهای خرید از شرکت‌های خارجی و محاسبه قیمت‌ها طبق یک فرمول ویژه است، داروهای تولید داخل با جزئیات فراوان و بسیار سختگیرانه تعیین قیمت می‌شوند. حاصل این روش قیمت‌گذاری در طول سه دهه گذشته، تفاوت فاحش قیمت‌ داروهای تولید داخل با داروهای وارداتی را رقم زده است به نحوی که متوسط قیمت یک قلم داروی وارداتی ۲۰ برابر متوسط قیمت یک قلم داروی تولید داخل است.

وی ادامه داد: ماحصل این روش قیمت گذاری این بوده که به رغم کاهش عددی داروهای وارداتی، سهم ریالی این داروها در مقایسه با تولید داخل، سال به سال افزایش یافته است و ما شاهد سودآوری بیشتر واردات در مقایسه با تولید داخل هستیم.

شانه ساز افزود: به رغم دستیابی به پیشرفت‌های افتخارآمیز در داروسازی کشور و برخورداری از مناسب‌ترین قیمت‌ها، میزان صادرات داروهای ایرانی به هیچ وجه قابل دفاع نیست. واقعیت این است که کیفیت داروهای تولید داخل و یا عدم اخذ پاسخ‌های آزمایشگاهی و بالینی، علت کم‌ توفیق بودن صادرات دارو نیست، بلکه عدم توان صنایع دارویی ایران در مجهز شدن به اصلاحات ساختمانی و تجهیزات داروسازی، عامل اصلی این عدم موفقیت است که آن هم ریشه در اقتصاد ضعیف و بیمار صنایع دارویی کشور دارد.

وی گفت: ما به وزیر بهداشت توصیه کرده ایم که اجازه دهند طبق نظرات کارشناسی، یا قیمت داروهای تولیدی اصلاح، و یا حداقل با اعطای تسهیلات ارزان قیمت این امکان برای صنایع دارویی کشور فراهم شود که الزامات فیزیکی و تجهیزاتی جهت اخذ گواهی های بین‌المللی که لازمه صادرات دارو است، تسهیل و تسریع شود.

رئیس انجمن علمی داروسازان ایران، افزود: آنچه مسلم است، اینکه صادرات قریب به ۴۰۰ میلیارد تومانی در مقایسه با بازار مصرف ۱۳ هزار میلیارد تومانی، نامتجانس بوده و نشان دهنده به فعلیت نرسیدن پتانسیل‌های موجود در صنعت داروسازی کشور است.

وی ادامه داد: حل مشکل صنعت داروسازی کشور پیش از آنکه به ساختار غیرخصوصی و یا خصوصی مربوط باشد، به دخالت‌های غیر کارشناسی در اقتصاد دارو باز می‌گردد. برخوردهای چندگانه و تبعیض‌آمیز فی مابین واردکنندگان با یکدیگر و یا حتی تولیدکنندگان با یکدیگر سبب بروز مشکلاتی می شود که بعضی جبران ناپذیر است.