بیانیه انجمن پزشکان عمومی ایران درباره آنفولانزا

انجمن پزشکان عمومی ایران بیانیه‌ای منتشر کرد و به مهم‌ترین سوالاتی که شهروندان درباره نحوه ابتلا، انتقال، پیشگیری و درمان بیماری آنفولانزا دارند پاسخ داد.

گسترش نیوز: شیوع آنفولانزا سوالات و ابهامات بسیاری درباره منشاء و درمان این بیماری ایجاد کرده است. در همین راستا انجمن پزشکان عمومی ایران، بیانیه‌ای صادر و راه‌های ابتلا، پیشگیری و درمان این بیماری را تشریح کرد. در ادامه, متن کامل بیانیه‌ای که توسط انجمن در اختیار گسترش نیوز قرار گرفته است آورده می‌شود.

بسمه‌تعالی

با توجه به شیوع آنفولانزای اخیر در کشور عزیزمان و لزوم آشنایی بیشتر هموطنان با این بیماری، انجمن علمی پزشکان عمومی ایران برآن شد که درباره بیماری، نحوه انتقال، درمان و پیشگیری از این بیماری، به‌اختصار توضیحاتی ارائه کند تا مانند همیشه در راستای انجام رسالت اصلی خود به‌عنوان نماینده جامعه بزرگ پزشکان عمومی کشور و اعتلای بیشتر سلامت و بهداشت کشور، گام مثبتی بردارد.

شناخت بیماری و علت­شناسی آن

بیماری آنفولانزا یک بیماری شدید تب­دار تنفسی است که به وسیله ویروس آنفولانزا ایجاد می‌شود. این بیماری هرساله به‌صورت فصلی در بیشتر نقاط مختلف جهان شایع می­شود و افراد زیادی را روانه مراکز درمانی می­کند. در این میان عده­ای هم جان خود را از دست می­دهند. بیشتر این افراد به بیماری مزمن زمینه­ای مبتلا هستند (که بعداً شرح داده می­شود) یا در گروه سالمندان و کودکان زیر ۵ سال قرار دارند.

ویروس آنفولانزا دارای ۳تایپC،B،A می­باشد. آن نوع ویروسی که معمولاً در اپیدمی­ها خودنمایی می­کند از نوع A می­باشد. این نوع ویروس همواره در حال تغییر و جهش است و چندین نوع مختلف دارد که نوع H۱ N۱ درحال‌حاضر در کشورمان و منطقه خاورمیانه شایع شده است.

راه‌های انتقال بیماری

این بیماری از دو راه منتقل می‌شود:

راه مستقیم: از طریق ذرات تنفسی معلق در هوا که در زمان صحبت کردن، عطسه یا سرفه فرد بیمار به افراد دیگر منتقل می­‌شود.

راه غیر­مستقیم: از طریق سطوح آلوده به ترشحات تنفسی فرد بیمار. خوشبختانه ویروس در فضای خارج چندان زنده نمی­ماند و بعد از ۱ تا ۲ روز از بین می­رود. با شناخت همین دو راه می­توان به‌خوبی نحوه پیشگیری از این بیماری را درک کرد و شناخت.

شستشوی مرتب دست­ها با آب و صابون به‌صورت کاملاً دقیق و استاندارد، استفاده از ماسک در معاشرت‌ها و تعاملات، استفاده از دستمال‌کاغذی در زمان عطسه یا سرفه کردن، ضدعفونی کردن منظم و مستمر دست­ها در اماکن عمومی، شستشوی بینی با سرم­های نمکی خانگی (یک تا دو بار در روز) ازجمله راه‌های پیشگیری از انتقال این بیماری هستند.

دوره نهفته بیماری، یک تا سه روز است و زمان سرایت بیماری از یک فرد به فرد دیگر هم از یک روز قبل از بروز علائم تا یک هفته بعد از بروز علائم می­باشد.

علائم بیماری: تب، آبریزش بینی، گلودرد، سرفه، بی­حالی، دردهای عضلانی، تهوع و اسهال ازجمله شایع‌ترین علائم این بیماری هستند.

داشتن تب بالای ۴۰ درجه بیشتر از ۳ روز، تنگی نفس و مشکلات تنفسی، درد شدید قفسه سینه یا شکم، اختلال سطح هوشیاری، استفراغ شدید و مداوم، عود تب و سرفه شدید بعد از بهبود علائم اولیه؛ علائم بیماری در حالت شدید آن هستند و فرد مبتلا به این موارد و نشانه‌ها باید حتماً به پزشک مراجعه کند. این علائم شدید در سرماخوردگی دیده نمی­شود و مختص آنفولانزاست و در صورت وجود هرکدام از این علائم، حتماً به همکاران پزشک عمومی در مراکز درمانی مراجعه شود.

گروه­های پرخطر و افرادی که بیشتر در خطر عوارض بیماری آنفولانزا هستند:

کودکان زیر ۵ سال مخصوصاً کودکان زیر ۲ سال، افراد بالای ۶۵ سال، زنان باردار، افراد دارای بیماری­های مزمن؛ نظیر دیابت، فشارخون بالا، بیماران قلبی، آسم و بیماری­های مزمن کبدی و کلیوی و بیماران نقص سیستم ایمنی.

تشخیص بیماری

تشخیص معمولا براساس علائم بالینی انجام می‌شود. البته تست­های تشخیصی آزمایشگاهی نیز وجود دارد که در مراکز درمانی رفرانس کشور در دسترس قرار دارد.

درمان

همان‌طور که توضیحات ارائه‌شده نشان می‌دهد خوشبختانه با رعایت موازین بهداشتی می­توان از انتقال و ابتلای به آنفولانزا پیشگیری کرد. در ضمن واکسن این بیماری نیز به صورت سالانه در ابتدای فصل شیوع یعنی از شهریور­ماه در دسترس عموم مردم قرار دارد. گروه­های پرخطر بهتر است از ابتدا، تحت واکسیناسیون کنترل قرار گیرند و حتماً در فردی انجام گردد که در آن سال، به آنفولانزا مبتلا نشده است. یادمان باشد که تزریق واکسن حتماً باید در موعد مقرر و آغاز فصل شیوع انجام شود.

خوشبختانه بیشتر بیماران مبتلا به آنفولانزا که جزء گروه­های پرخطر نیستند با استراحت کافی و کنترل تب و نوشیدن مایعات فراوان، دوره بیماری را طی کرده و بهبود می­یابند. و یادمان باشد که مصرف آنتی­بیوتیک در این بیماری فقط و فقط در صورت ایجاد عفونت ثانویه باکتریال توصیه می­شود و آن هم با تجویز پزشک. پس از مصرف خودسرانه آنتی­بیوتیک خودداری کنید.

فرآیند درمان در گروه­های پرخطر حائز اهمیت است. در گروه­های پرخطر بنا به تشخیص پزشک باید داروی ضدویروس به نام اوسلتامیویر یا تامی فلو تجویز گردد که درحال‌حاضر در اختیار مراکز درمانی تخصصی و رفرانس می­باشد.

در پایان برای مردم عزیز کشورمان، آرزوی سلامتی روزافزون داریم و یادمان نرود:

(که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است)