هشدار به کسانی که نمی خواهند رای بدهند!

کمتر ۲۰ روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ اما شور و حرارت سال های قبل در انتخابات دیده نمی شود. مردم در بی تفاوت ترین حالت ممکن نسبت به رقابت های انتخاباتی قرار دارند و این وضعیت در تهران در شهرهای بزرگ ملموس تر است.

با توجه به آن که یکی از شرایط مشروعیت بالای نظام و حکومت، حضور مردم در عرصه هایی همچون انتخابات است، کاهش مشارکت در انتخابات بنا به پیش بینی ها و فضای رقابتی کنونی می تواند یک چالش بزرگ محسوب شود. بنابراین با نظر به اهمیت این موضوع، با محمدجواد حق شناس ، عضو شورای شهر تهران و رئیس شورای سیاست گذاری ستاد انتخابات محسن مهرعلیزاده (نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰) و البته از داوطلبان احراز صلاحیت نشده انتخابات این دوره ریاست جمهوری گفت و گو و تحلیل وی را در این موضوع جویا شدیم.

دو گروه در تلاش هستند تا مردم را نسبت به انتخابات ناامید و دلسرد کنند

محمدجواد حق شناس در تشریح وضعیت انتخابات ۱۴۰۰ و میزان شور مردم نسبت به رقابت های انتخاباتی به خبرنگار رکنا اظهار داشت: ما در برهه ویژه ای قرار داریم و تا ۲۸ خرداد فرصت چندانی نیست، با این حال به نظر می رسد عده ای با برنامه های سازمان دهی شده در سال های اخیر تلاش کردند تا مشارکت مردم در انتخابات را کم رنگ کنند، آن ها تلاش کردند تا این پیام را به مردم دهند که حضورشان پای صندوق های رای تفاوتی ندارد. حال آنکه چنین روندی منجر به وضع کنونی شده و مردم نسبت به انتخابات دل نگران و ناامید هستند. این وضعیت به هیچ وجه با منافع مردم سنخیتی ندارد.

وی در بیان عواملی که مردم را نسبت به انتخابات ناامید کرده افزود: در حال حاضر دو گروه هستند که مردم را نسبت به انتخابات ناامید می کنند، چرا که مشارکت مردم در انتخابات را به ضرر خود می دانند، باید توجه داشت تداوم این رویکرد قطعاً به نفع مردم نیست. مردم باید برای تعیین سرنوشت خودشان امید و انگیزه داشته باشند و در عین حال کوشش کنند تا بر پیام های ناامیدانه ای که تزریق می شود و در سطح ملی و انتخابات ریاست جمهوری و سطح منطقه ای و انتخابات شوراهای شهر که اعضای آن برگزیده و شهرداران نیز براساس آن انتخاب می شوند، غلبه کنند.

با مشارکت حداقلی در یک دوره تاوانش را دو دهه پس دادیم

رئیس شورای سیاستگذاری ستاد محسن مهرعلیزاده در مورد تبعات مشارکت اندک در انتخابات ریاست جمهوری افزود: باید یادمان باشد که با مشارکت حداقلی در یک مقطع، سرنوشت کشور به سمتی رفته که تاوان آن را پس از گذشت دو دهه پس می دهیم. بنابراین باید مراقب بود تا نسبت به پیام های مانوس کننده پاسخی هوشمندانه داد و با عدم حضورمان به تسلط تمامیت خواهان و انحصار طلبان حوزه قدرت کمک نکنیم، علاوه بر این می توان با مشارکت بالا در انتخابات، پیام قدرتمندانه ای به خارج از کشور ارسال کرد.

تاوان عملکرد روحانی را اصلاح طلبان نمی دهند

حق شناس در پاسخ به این سوال که آیا وضعیت ناامید کننده کنونی، حاصل عملکرد اصلاح طلبان است یا خیر؟ اظهار داشت: مسائل اجتماعی و ملی ما تک عاملی نیست، باید یادمان باشد که در سال ۹۲ که مردم توانایی انتخاب گزینه مطلوبی در حوزه قدرت نداشتند، یکی از گزینه هایی که در انتخابات حضور نداشت، مرحوم هاشمی رفسنجانی بود، یادمان باشد که چهره های شاخصی در انتخابات مجلس خبرگان حضور نداشتند و رد شدند. ما در حضور همه نیروهایی که دارای توانمندی هستند به تنهایی نقش نداریم بلکه مسئله اصلی این است که باید از میان گزینه های معدود کسی را انتخاب کنیم، بنابراین اگر به سال ۹۲ برگردیم و امکان انتخاب بین آقایان جلیلی و روحانی داشته باشیم، قطعاً انتخاب ما مجدداً آقای روحانی خواهد بود، اینطور نیست که اگر روحانی کم کاری داشت، تاوان آن را نباید اصلاح طلبان بدهند.

انتخاب روحانی معقول و قابل دفاع است

عضو شورای شهر تهران در مورد گزینه اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری با توجه به وجود نامزدهای احراز صلاحیت شده و شرایط حاکم بر انتخابات ۱۴۰۰ گفت: اکنون در فضایی که متاسفانه با نظارت استصوابی شکل گرفته باید تلاش کرد تا بهترین بهره را برد. همانطور که اشاره شد، بهترین انتخاب در سال ۹۶ با توجه به شرایط آن موقع روحانی بود و این موضوع قابل دفاع است. بنابراین اگر بخواهیم قضاوتی داشته باشیم با توجه به اینکه آقای هاشمی از دور رقابت ها خارج شد و خاتمی نیز اجازه حضور در انتخابات پیدا نکرد و یکی از جدی ترین گزینه های ریاست جمهوری بود، انتخاب روحانی انتخابی معقول و قابل دفاع است.

وی در مورد از بین رفتن مشروعیت نظام اسلامی با کاهش مشارکت مردم در انتخابات گفت: قطعاً این موضوع اثرگذار است. نگاهی که گمان می کند نیازی به رای مردم نیست و آراء مردم در قدرت نظام اثربخش نیست، فضای کشور را به گونه ای شکل داده که عملاً کشور به سمت خاصی رفته است. باید توجه داشت که ناکارآمدی و مشکلات اقتصادی که در کشور به وجود آمده، محصول اجازه حضور ندادن به افراد توانمندی است که نشان داده اند دل در گرو خدمت به کشور و مردم داشتند ولی اجازه حضور در رقابت های سیاسی پیدا نکردند.