انگیزه روحانی برای کاندید شدن در انتخابات

محمد قوچانی روایتی از صد روز اول دولت روحانی را به رشته تحریر درآورده است. در قسمتی از آن به انگیزه روحانی برای کاندید شدن در انتخابات سال ۱۳۹۲ می‌پردازد و می‌نویسد: «روحانی ابتدا پیشنهاد کرد ناطق نوری نامزد شود. ناطق نوری پیشنهاد کرد هاشمی رفسنجانی نامزد شود و هاشمی رفسنجانی پیشنهاد کرد که حسن روحانی نامزد شود. روحانی اما هنوز تصمیم نگرفته بود. روحیه‌اش از نامرادی‌های روزگار و و نامردی‌های دوستان آزرده خاطر بود.

 اما یک خواب روحیه او را ترمیم کرد. روحانی البته خواب را نه دلیل می‌داند و نه نه حجت، اما آن خواب روحیه روحانی را تقویت کرد: در دی ماه ۱۳۹۱ در خواب دید که در اتاق استادش آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی است.

آیت‌الله فقید از صندوقچه شال سبزی درآورد و به روحانی داد و گفت مال شماست... روحانی طلبه مدرسه آیت‌الله گلپایگانی بود و برای آن مرجع بزرگ احترام بسیاری قائل بود. در نوروز ۱۳۹۲ روحانی سفرهایش را شروع کرد. در آغاز به خوزستان رفت، فضای سرد و دلمرده پس از سال ۱۳۸۸ هنوز وجود داشت.

در همان بهار ۱۳۹۲ با هاشمی دیداری کرد و از عدم نامزدی او مطمئن شد. این‌بار هاشمی در پاسخ به سوال روحانی با تشری دوستانه به او گفت: «چند بار بگویم نامزد نمی‌شوم!» در دیدار با رهبری نیز روحانی مطمئن از نامزدنشدن هاشمی توصیه‌ها و تذکرات رهبری را دریافت کرد. موضع رهبری همان بود: «هر کس که رای بیاورد با او کار می‌کنم»